Sad eyes never lie (afgeschreven)

Hoofdstuk 3.10

Sarah kijkt snikkend richting de terrasdeur en ziet Laila samen met de andere jongens in de deuropening staan. Jeremy die hun nu ook in de gaten kreeg staat op en loopt hun richting op om van daaruit richting uitgang te gaan.
Laila ziet hoe Sarah haar handen voor haar ogen slaat en als een gebroken pop hartverbrekend huilt.
Ze legt haar hand met haar blik nog altijd op Sarah gefixeerd op Jeremy's borst en houdt hem tegen terwijl ze in het Nederlands mompelt: "Als jij de oorzaak van haar tranen bent, jaag ik je op en maak je leven tot een levende hel. Dat mijn jongen is een belofte."
Vermoeid veegt hij met een zakdoek het bloed van zijn neus en mompelt: "Je lieftallige zoon is de oorzaak van haar tranen, inclusief mijn kapotte gezicht, dus als je iemands leven tot een hel wilt maken dan zou ik bij hem aankloppen."
Hij haalt haar hand weg alleen maar om een stap verder tegengehouden te worden door Gio's broers. Laila kijkt hem nu aan en laat haar blik dan naar haar zonen glijden en knikt kortaf waarmee ze hen te kennen gaf dat hij weg kan.

Ze loopt naar Sarah en hurkt zich naast haar neer. "Lieverd..." Nog voor ze haar zin af heeft gooit Sarah zich in haar armen en verbergt haar gezicht in haar nek en huilt zo onbedaarlijk dat Laila door het schokken van haar lichaam bijna valt.
Sussend drukt ze een kus op haar hoofd en vraagt zachtjes wat er gebeurd is. "Hij... heeft me ... gekust en Gio... Ik wou het niet en hij gaf me geen kans. Ik... ben hem kwijt."
Met gesloten ogen zucht Laila bij het horen van de onsamenhangende woorden maar kon zich wel inbeelden wat er gebeurd is na haar zoon onder het bloed het feestje uit te zien stormen.
"Kom, we gaan naar huis." Ze trekt Sarah langzaam op die haar hoofd beschaamd naar de grond richt als ze de rest van de jongens bij de deur ziet staan. En in de armen van Laila loopt ze richting uitgang.
Eenmaal aangekomen doet ze haar jurk uit, neemt een hete douche en wordt door Laila met een kop thee moederlijk in bed gestopt.
"Nu je wat bedaard bent, begin eens bij het begin. Wat is er nu precies voorgevallen?" En terwijl ze voelde hoe de tranen weer dreigden op te komen vertelde ze aan Laila wat er gebeurd was, zonder een stuk van de nare gebeurtenis weg te laten.
Ondertussen verlaten de jongen hun ouderlijke huis. Met een grimas kijkt Tony op. "Hij gaat iets doms doen."
"O ja, daar is geen twijfel over," antwoordt Gabriel met een knik, terwijl hij twee nootjes, meegenomen uit de keuken, in zijn mond gooit.
"Zullen we hem een nachtje geven om zich in zelfmedelijden te zwelgen of gaan we langs en onze broederlijke plicht vervullen door hem een pak rammel te geven omdat hij conclusies trekt zonder echte bewijzen?" Marcus grinnikt. "Onze goede oude advocaat met zijn bewijzen. Gio zag zijn meisje een andere man kussen en al betwijfel ik Sarahs verhaal niet, want die gast kleedde haar met zijn ogen de hele avond al uit, maar ik begrijp Gio wel. Ik zou ook flippen als ik mijn meisje in de armen van een andere zag." Zuchtend kijken ze Marcus aan die nu grinnikend de deur van zijn wagen opent en zegt:
"Geef hem een nachtje, hij zal wel kalmeren en Sarah kan morgen als hij wat bedaard is nogmaals proberen met hem te praten. Mocht hij haar morgen alsnog niet de kans geven om uit te leggen wat voorgevallen is mogen jullie mij morgennamiddag ophalen. Om hem alsnog een paar klappen te geven en hem vragen of hij niet goed snik is om conclusies te trekken zonder bewijzen. Zoals Tony het zo deftig formuleert." Met schitterende ogen en een grijns gaat hij zuchtend verder:

96

"Maar voor nu laat ik al dat drama achter mij. Ik ga naar huis, waar een sexy klein blondje me opwacht met de belofte mijn bed alvast warm te houden."
Hij neemt geamuseerd plaats achter zijn stuur, steekt zijn hand op en verlaat net als de andere jongens een minuut na hem hun ouderlijke huis.

Ondertussen was Gio aan de andere kant van de stad bezig Kathy tegen de buitendeur op de bank en in bed te nemen. Het waren uurtjes waarin hij zichzelf verloor, uren waarin hij vergat. Maar als hij nu naar haar slapende gezicht kijkt op diezelfde plek waar vanmorgen Sarah nog had gelegen, voelde hij de pijn met volle macht terug keren. Hij was leeg en kapot.