Sad eyes never lie (afgeschreven)

Hoofdstuk 3.1

Hij voelde hoe zijn hart wild tegen zijn borstkas sloeg met elke zoete seconde dat hij haar lippen op de zijne voelde.

Hij genoot van haar smaak, van het voelen van haar lichaam gedrukt tegen die van hem.

Gio drukte zijn lippen iets harder tegen die van haar verlangde haast pijnlijk naar een reactie als ze na wat een eeuwigheid leek gewillig zijn kus beantwoordde.

Sarah die hem nu net zo gretig en hunkerend terug kuste voelde hoe zijn kus haar tot in de puntjes van haar tenen wist te raken.

Het was niet haar eerste kus en ze is op verschillende manieren gekust geweest in haar leven.

Maar dit was echter uniek, traag, zoet en dwingend zacht.

Gio speelde op een geheel andere niveau mee.

Dus genoot ze, liet zich mee slepen in de zoete kwelling dat zijn lippen teweeg brachten terwijl ze voelde hoe hij veranderde van kus. Het werd zachter, verleidelijker.

Zijn tong gleed langzaam over haar onderlip om ze daarna weer beiden in beslag te nemen, alsof hij haar daarmee wou aangeven dat ze van hem waren.

Ongeduldig en vol verlangen verstrengelde ze haar vingers in zijn haren trok zachtjes en voelde hoe hij als antwoord daarom haar tegen de wand duwde.

Gio knabbelde en likte aan haar onderlip en nek.

Hoorde hoe een kreun haar keel ontglipte. Zijn handen die op onderzoek waren gegaan vonden het uiteinde van haar truitje en glipten eronder. hij moest zich inhouden om niet op zijn beurt hardop te kreunen vingers terwijl hij de warme zijdezachte huid van haar buik onder zijn vingers voelde.

Hij plaagde met zijn vingers en tong en voelde hoe ze tegen hem aan smolt met elke centimter dat hij afzakte.

Koortsachtig begeleidde hij haar kussend naar zijn bed.

Sarah voelde de rand van het bed tegen haar kuiten gedrukt en besefte zich opeens wat hij wou en wat er zou gebeuren als ze nu niet zou stoppen.

Dus verzamelde ze zichzelf en fluisterde met een stem die dik van het verlangen was:

"Gio."

Ze voelde hoe hij bezig was de knoop van haar spijkerbroek open te knopen als ze zich nu iets van hem af probeerde te duwen en iets harder zei: "Gio wacht even.

Gio die alleen het suizen van zijn eigen bloed in zijn oren hoorde bleef haar verder kussen terwijl hij de knoop opende en zijn vingers tussen de denimstof en haar zachte huid liet glijden.

Als hij geschrokken hoorde hoe Sarah's angstige stem "Giovanni." riep.

Alsof iemand een koude emmer water over zijn hoofd geleegd had keek hij haar met ogen vol begeerte aan om zijn handen gelijk tot stilstand te brengen bij het zien van de angst in haar ogen.

Geschokt deed hij een stap achteruit. "Wacht geef me een seconde," fluisterde hij buiten adem. Sarah keek toe hoe zijn blik van begeerte naar verwarring en onzekerheid veranderde en vervloekte zichzelf erom dat ze voor die blik in zijn ogen gezorgd had.

Ze fluisterde  zijn naam nogmaals en legde haar hand nu onzeker op die van hem.

Als hij het zachtjes eraf nam en met een dikke stem zei: "Alleen een seconde schoonheid, beloofd." Hij keerde zich zacht vloekend van haar weg liep een paar stappen bij haar vandaan plaatste zijn handen tegen en de muur en bleef er voor een moment met gebogen hoofd tegen aan geleund staan.

Met een brok in haar keel veegde ze haar zwetende handen af aan haar broek, sloot de knoop weer dicht en nam trillend plaats op de fauteuil die er stond.