MUSTAFA HAKKINDA HER ŞEY- DEVAMI "KUTUDAKİ SON KIBRIT ÇÖPÜ" KİTABINDA

35.Sen Giderken

        İkindi ezanı da okunalı epey oldu. Tam umudum bitmek üzereyken evden çıktı güzeller güzeli. Kapının önündeki köpeğe yemek artığı verdi. Sanki hissetmiş gibi sağa sola baktı. Gözü bende takılı kaldı. Başını yere eğdi. Kahveden bir genç gülümseyerek geçti yanımdan. Yaklaşırken de "Sinem" diye seleniyordu. Ne sinir bir sesti bu. Benim sevdiğim kıza sesleniyordu. Yumruğumu sıkmışım. Emrah kolumu sıktı. Genç Sinem'in yanına gitti. Sinem'in annesi :

" Bey damat geldi. " dedi.

İşte o an yok olmak istedim.

Sinem başını kaldırıp tekrar baktı bana. Sonra arkasını dönerek eve girdi.

       Ne yapacaktım. Ne yapabilirdim. Sinem gerçekten seviyor muydu. Mecbur mu kalmıştı. Düşüncelerden kafayı üşütmek üzereyim. Hiç bir şeyin değeri yok artık gözümde. Geri dönmek istemiyorum. Buralarda bir yerlerde ölmek istiyorum. Her şey anlamsız.

       Beraber Soner Arıca dinlediğimiz zamanlar geldi aklıma sonra da sessizce dilime geldi

SEN GİDERKEN

Yenildim vazgeçtim beni sevmenden
Kalp kırık yoruldum gitmelerinden
Sevmedin belki beni çok yürekten
Bil yeter ben üzüldüm sen giderken

Ah ölür müydün beni biraz daha sevsen
Mevsimsiz solmadım mı sararmadım mı ben
Tutmadın ellerimden ben düşerken
Kaçmadın mı, gitmedin mi sen

Ah olmadım mı yanında sen çok yalnızken
Sarmadım mı seni kimseler sarmazken
İstedin vermedim mi her şeyimi
En derinden sevmedim mi ben

Gitsen de silsen de beni kalbinden
Yer etsen kendine yeni aşklardan
Tek gerçek dönmem ki verdiğim sözden
Tek aşksın hep duracak baş ucumda

       Beni anlatıyordu resmen şarkı. Canım yanıyordu. Hem de çok yanıyordu canım. Kalbim boğazımda atıyordu resmen. Tek tek dökülüyordu şarkı dilimden harf, harf, hece hece ve yaşıyordum şarkıyı. Boğuluyordum resmen, boğuluyordum. Sinem buradaydı çok çok 100 ya da 150 metre ileride. Ne çok özlemiştim onu oysa.

       Bir kere yüzünü göreyim istemiştim. İstemiştim de böyle değil. Böyle başkasına ait görmek istememiştim ben onu. Yıkılmıştım resmen. O saf ,temiz ve kalpten duygularım paramparça olup gözlerimden süzülürken yere doğru, ben yine senin ismine şiirler okuyordum yokluğunun yeniden başlangıcında. Hiç duyamayacağın şiirler Sinem. Hiç duyamayacağın şiirler. Ama beni rahatlatıyor gibi bu şiirler.

       Sinem ben her gece senin hayalinle yattım yatağa ve rüyamda seni görmeyi diledim biliyor musun. Sinem beni duyamayacak olsa da sessiz bir fısıltı gibi dökülüyordu dudaklarımdan sözcükler. Bir sitem gibi bir yakarış gibi, bir serzeniş gibi.

Sinem ben seni çok sevdim

Ben hep seni hayal ettim

Sinem hep seni sevdim

Bak kapına kadar da geldim

Sadece son kez görmek istedim

İstedim istedim de keşke görmeseydim

Hayır kırılma sakın kalbimin sitemi o

Ne olursa olsun seni görmeliydim

Yoksa sensiz zaten yitip giderdim.

Şimdi ne olacak peki Sinem'im

Ben seni burada bırakıp nasıl giderim

Gidip te hayatına nasıl geri dönerim

Gel karşıma da öldür beni senin köyüne gömüleyim

....

Ölüyordum resmen, ölüyordum. Tarifi imkansız bir acı var kalbimde. Biri eline almış kalbimi de sanki var gücüyle sıkıyor kalbimi. Dayanamıyorum, dayanamıyorum.

Arkadaşlar. En çok zorlanarak yazdığım bölüm diyebilirim.

Saygılarımla

Mustafa