My Guardian Devil

Chapter 29 -- Reality Is Better Than Dream

Chapter 29 -- Reality Is Better Than Dream

HELAENA'S POV

He's the least person I never want to be with. But cupid hit me right to my heart and fell in love with the person I hate the most, who threatened my life and giving me deadly glares everyday. He's the man whom I never intended to fall in love with, but my stupid heart did. I never expected this. Nor dream about this. Well, if this is just a dream, I never want to wake up anymore. Wherein, I'm already living the dream, my fantasy, to be with the man I truly love, my Guardian Devil. Maybe, I'm not really the wicked witch nor the Princess or the Queen. Just a plain, simple woman on a not-so-romantic love story who fell in love with the male protagonist.

Napa balikwas ako ng bangon pagkatapos kong managinip ng tungkol kay Brylle.

"Nanaginip lang pala ako. Akala ko totoo na." Muli ako ay napa isip. "Teka, parang totoo eh. Kami na nga ba talaga ng lalakeng 'yon? Sinabi ko naba talaga sa kanya na mahal ko siya? O parte lang 'yon ng panaginip ko?" Pinilig ko ang aking ulo at inalala ang lahat.

Nang may kumatok sa pintuan ng aking kwarto. "Helaena hija, may bisita ka." Sigaw ni Mama na siya pala 'tong kumakatok at parang excited sa tono ng pananalita niya.

"Sino naman kaya ang bisita ko? Eh ang aga-aga." Sabi ko sa sarili ko. "Nandyan na, Ma." Sigaw ko.

Pag dating ko sa sala nakita ko ang pamilyar na nakatalikod na lalake. Hindi ako maaaring magkamali, siya nga 'to. Bwisit! Kahit likod niya, maganda pa rin. "Ikaw, anong ginagawa mo dito?" Medyo napa sungit ata ang pagtatanong kong 'yon.

Nang bigla akong hinampas ni Mama sa balikat. "Ganyan ba ang tamang pag bati sa boyfriend?" Nasasanay na talaga siya na hampasin ako lagi.

"O, bakit ganyan na lang ang reaksyon mo? Nag weekend lang hindi mo na maalala na nag tapat ka sa'kin."

Pero teka, tama ba yung narinig ko? Boyfrined ko na talaga si Brylle? Ilang araw o linggo ba'kong naka tulog at tila hindi mag sink-in sa'kin na kami na talaga? O talagang na excite lang ako masyado sa reyalidad na kami na talaga ng taong hindi ko inakalang mamahalin ko? "Uhm...ah.. s-syempre, naaalala ko no." Sabi ko na lang sa kanya. Ayoko namang sumama ang loob niya. "Kagigising ko lang kasi kaya--kaya medyo parang wala pa'ko sa wisyo."

"Hijo Brylle, anong gusto mong kainin? Maiinom?" Alok ni Mama dito. Bakit pag dating kay Brylle ang bait-bait ng Pamilya ko? Lalo na si Mama. Talagang gusto nila si Brylle para sa'kin. Hindi ko alam kung matutuwa o maiinis ba'ko tungkol don. Hay ewan.

"Huwag na ho, Tita, aalis na din naman kami. Salamat na lang po." Magalang na sagot ni Brylle.

"O sige, maiwan ko na kayo. Tawagan niyo na lang ako sa kusina pag may kailangan kayo."

Bakit kay Brylle lang nakaharap si Mama? Siya lang ba ang kausap nito? Pagdating talaga sa Brylle na 'to parang invisible ako. Haist!

"Ikaw Helaena, ngayong nobyo mo na 'tong si Brylle mas maging mabait kana sa kanya at huwag mo na siyang sungitan lagi. Dahil ayoko na ng ibang lalake para sa'yo, si Brylle lang dapat. Maliwanag ba 'yon?"

Wow! Ma, huh! Lantaran ang pambubugaw mo sa'kin. "Yes, Ma." Sagot ko na lang para hindi na humaba ang usapan. "Teka, pano mo nalaman na--na ka--kami na?" Pa utal-utal na tanong ko.

"Wala akong hindi nalalaman, lalo na pagdating sa'yo at kay Brylle."

"Kailan kapa naging reporter? Bakit hindi yata ako na inform." Inis na tanong ko sa kanya nang kurutin naman niya'ko ngayon sa tagiliran. Yung totoo, Ma, sadista kaba talaga?