Chapter Nine

10K 319 61
                                    

Jhoana



I need all the help I could get to make Bea be mine again so I accepted Maddie's help. I know I shouldn't be asking for anyone's help, lalo na kung gusto ko talagang mapatunayan kay Bea na nagsisisi ako sa pag-iwan ko sa kanya noon but I don't know, I guess I'm a little desparate na rin. For sure, hindi rin naman makikinig sakin si Bea kung ako lang ang lalapit sa kanya. Marci is in the plan, too. He's been always supportive of my decisions pero syempre, hindi parin mawawala ang mga warnings nya. He told me that he would be more than happy if magkakabalikan kami ni Bea dahil alam nyang yun ang happiness ko pero since matagal na rin daw na panahon ang lumipas, kailangan ko din daw i-ready ang puso ko sa possibility na baka this plan would be unsuccessful. Alam ko rin naman yon. Pero ayaw ko munang isipin ang possibility na yon. For the time being, gusto kong maging positive. Gusto kong maniwala na maaayos din ang lahat ng ito sa huli. Maddie told me that Bea tried to move on by dating other girls nung nasa States pa sila pero Bea would always be the one to break up with them. Kapag daw tinatanong nya si Bea kung bakit, she would always say na walang spark. I want to think na baka dahil ako parin ang mahal nya. Sana nga, Lord, please. Maddie invited us for a mini get-away para simulan ang pagtulong nya sakin. This is against our company's rules dahil bawal kami tumanggap ng any form of gifts from our clients so we decided to keep this off the books, secret lang kumbaga. Maddie also told us to treat this as an outing with friends and not with clients.


Sumakay na ko sa harap, katabi ni Bea na syang driver namin. Alam kong part ito mga plano ni Maddie. Si Marci naman ang galing makisakay kahit ang fake naman ng hikab nya kanina. Excited na kinakabahan ako. Excited dahil alam kong katabi ko si Bea buong byahe. Kinakabahan dahil baka pumalpak lang ulit ako. My thoughts were interrupted when I heard Bea speak.


"Uhm, you might want to put on the seat belt." Ouch. How cold, Bea.


"Uh, okay. Teka." I tried to put on the seat belt. Hinila ko sya. Ayaw. I pulled harder. Ayaw parin. Parang na-stuck ata yung seat belt sa kinalalagyan nya. Napansin ni Bea na nahihirapan ako sa ginagawa ko. Nagulat na lang ako nung bigla na lang sya nag-lean sakin para sya na yung umabot sa seat belt. Her face is near mine at napatitig na lang ako sa kanya. Gosh, how I miss the times when she was this near to me. I think nahihirapan din sya sa pagkuha ng na-stuck na seat belt dahil medyo natatagalan na din sya.


"I think this is jammed. Hold, on." She pulled harder and I was looking the whole time at her face. Then she looked at me. OMG.


"Baka matunaw, ano, Marci?" I heard Maddie speak. Tumawa naman si Marci.


"Oo nga, baka hindi tayo makarating ng Bataan." At nagtawanan pa silang dalawa. Bea smiled. Wait, what? Did she really just smile? Then I heard something clicked.


"Ayan, okay na." Bea straightened up in her seat. "Alis na tayo?", tanong nya sa akin. All I could do is nod.


We've been on the road for more than an hour already at hindi kami nag-uusap ni Bea. Totoo ngang nakatulog na yung dalawa sa likod, si Marci medyo naghihilik pa ng slight. My God, Jho, kumilos ka na jan. Chance mo na to oh.

GravityWhere stories live. Discover now