All around the world

Vijf

Maandag

Lizzy's POV:

'Voor de rest van de week ben je vrij, hoor. Je moet ook een beetje van je vakantie kunnen genieten, ik zie je volgende week dinsdag weer.' 'Bedankt, tot volgende week.' Ik glimlach naar mijn baas en verlaat dan de Albert Heijn. Als ik buiten kom schijnt de zon in mijn gezicht. Ik hang mijn jas over het stuur en spring op de fiets naar huis. Ik heb weer van 10 tot 2 gewerkt en ben voor de rest van de dag vrij.

'Ben thuis!' Ik hang mijn jas aan de kapstok en trap mijn Asics uit. 'Hey lieverd, er staat een broodje van de slager voor je op het aanrecht.' Mijn vader geeft me een kus op mijn haren. 'Wat lief, dankje pap.' Ik ga aan de keukentafel zitten en eet hongerig het broodje op. Ondertussen lees ik de berichten op mijn telefoon, daar heb ik vanochtend nog geen tijd voor gehad.

11.32 - Kaj: Goeiemorgen, ik hoop dat je net zo lekker hebt geslapen als je bij mij deed gisteravond! Wat ga je doen vandaag?

Vlinders gaan door mijn buik.

09.36 - Nova: EN??? Gezoend??? Of meer???
10.34 - Feline: Hoe was het Liz??

Grijzend begin ik te typen.

14.30: Girls! Het was gezellig, en nee Nova we hebben niet gezoend!

Daarna stuur ik een bericht naar Kaj.

14.31: Hey! Sorry, was aan het werk. Ga niets bijzonders doen. Vond het ook gezellig met je!

Ik zet mijn bord en beker in de vaatwasser en slenter naar mijn slaapkamer. Ik kleed me uit, trek een oud shirt aan en ga in mijn bed liggen. Vandaag ga ik helemaal niets doen. Ik klik gossip girl aan op Netflix en laat me meeslepen door mijn favoriete serie.

Ik schrik op als er op mijn deur geklopt wordt. Ik zet mijn serie op pauze. 'Ja?' Mijn vader stapt mijn kamer binnen. 'Pap.' 'Lizzy, je weet dat het niet zo goed gaat met de moeder van Luna. Ze zit op dit moment in Milaan, en het zal helaas haar laatste week zijn. Luna wil ontzettend graag bij haar zijn deze laatste week, en ik heb aangeboden om mee te gaan. Annemay en Xavier zullen hier bij jou blijven. Wat vind je daar van?' 'Wat erg voor haar, tuurlijk moet je gaan pap, ik red me wel met Annemay.' 'Wat ben ik toch trots op jullie.' Hij glimlacht en loopt weer weg.

Oh god, dit is mijn kans. Dit is mijn kans om weg te gaan, hoeveel pijn het ook doet.

'Nou, ik zie je volgende week meisje.' Mijn vader geeft me een knuffel. 'Doei pap.' Ik zwaai naar hem tot dat hij uit het zicht is. Even later komen Annemay en Xavier aanzetten. Geconcentreerd zit ik achter mijn laptop, opzoek naar een vliegticket richting Australië. Ineens staat Annemay achter me. 'Wat doe je?' Snel klap ik mijn laptop dicht. 'Niks.' 'Waarom doe je dan zo geheimzinnig?' Vraagt ze. Ondertussen ruimt Xavier de tafel af. 'Bemoei je met je eigen zaken Anne.' Ze geeft een ruk aan mijn laptop. 'Anne!' 'Laat zien wat je aan het doen was!' Weer trekt ze aan mijn laptop. Hij glipt uit mijn handen en ze klapt hem onmiddellijk open. Als ze naar het scherm kijkt worden haar ogen groot.

'Is dit.. Dit.. Is dit wat ik dénk dat het is? Ben je helemaal GEK GEWORDEN?' Haar gezicht loopt rood aan van woede. Ik trek de laptop weer uit haar handen. 'Dames, wat is er aan de hand?' Xavier komt bij ons staan. 'Lieverd, dit is iets tussen mij en Lizzy, ga maar vast naar mijn kamer.' Zegt Annemay akelig kalm. Xavier kijkt verontwaardigd maar slentert wel richting Annemay haar kamer.

'Dus dat ben je van plan? Stiekem naar Australië gaan nu papa weg is? Je bent ziek Lizzy!' 'Bemoei je er niet mee, dit is mijn enige kans!' 'Gelul, je bent 16 en je kan prima Engels!' 'JIJ BEPAALT NIKS VOOR MIJ!' Gil ik. 'IK MOET OP JOU LETTEN LIZZY.' 'WAT INTERESSEERT MIJ DAT FUCKING ENGELS, IK GA NIET NAAR AUSTRALIË OM ENGELS TE LEREN, IK GA MAMA ZOEKEN!' Mijn stem is schor. Verbluft kijkt Annemay me aan. 'MAMA WIL ONS NIET! ZE WIL MIJ NIET, PAPA NIET, EN JOU OOK NIET, LIZZY!'

Tranen stromen over mijn wangen. 'Hoe kun je dat zeggen!' Huil ik. Ik moet hier weg. Ik pak mijn telefoon en sleutels en duw Annemay opzij. 'Hier blijven!' Met een ruk draai ik me om. 'Nee, Annemay. Ik wil JOU niet.' Na die woorden trek ik de deur met een harde klap achter me dicht. Huilend loop ik naar buiten. Waar moet ik heen? Nova woont te ver om heem te lopen en Feline heeft dansles. Dan zit er maar een ding op.

Met trillende handen open ik de achterdeur van Feline haar huis. Als ik in de woonkamer kom is er niemand. Kaj zijn schoenen staan wel in de hal. Dit is een slecht plan. Toch loop ik de trap op en klop ik zachtjes op zijn deur. 'Ja?' Voorzichtig doe ik de deur van zijn slaapkamer open. Hij ligt in een boxer en een T-shirt op zijn bed. Als hij mij ziet komt hij geschrokken overeind. 'Lizzy? Wat is er?' Hij loopt naar me toe en ik stort me huilend in zijn armen. Ik voel hoe hij me stevig vasthoudt. 'Jeetje, Lizzy. Je bent helemaal overstuur, kom even zitten.' Hij loopt naar zijn bed, gaat zitten en trekt me tegen zich aan. 'Stil maar.' 'Mama.' Huil ik. 'Lieverd toch.'

Na een tijdje kom ik eindelijk tot rust. Ik zucht een paar keer diep. 'Hé. Gaat het weer een beetje? Je laat me schrikken.' Hij veegt de zwarte vlekken van mijn wangen. 'Ik pak even wat te drinken voor je.' Hij staat op en loopt naar de badkamer. Hij komt terug met een glas water en een nat washandje. 'Hier.' Ik pak het glas aan en neem er een paar slokken uit. Hij zet het weg. Daarna veegt hij zorgzaam met het natte washandje over mijn gezicht. Hij komt weer naast me zitten. Ik schaam me rot, hier zit ik dan in mijn roze pyjamabroek te huilen.

'Waarom moest je zo huilen?' 'Ik heb ruzie gehad met Annemay.' Mijn stem trilt. 'Waarover?' 'Over.. Over Australië. Papa is weg naar Milaan, en ik zag dit als mijn kans om weg te gaan naar Australië. Maar Annemay heeft het op mijn laptop gezien, en ze ging compleet door het lint. Ze zei dat mama me toch niet wil.' Weer rollen er enkele tranen over mijn wangen. 'Meisje toch.' Hij wrijft met zijn hand over mijn rug.

'Denk je niet dat je je vader heel veel verdriet zal doen als je zomaar weg bent?' 'Ik weet het wel zeker, ik lig er elke nacht wakker van. Maar ik kan het niet laten rusten, ik moet mijn moeder vinden.' 'Misschien moet je eerlijk aan je vader vertellen wat je wil gaan doen.' Ik schud mijn hoofd. 'Hij sluit me voor altijd op. Hij wil nooit over haar praten.' 'Ik denk dat je vader dat moeilijk vindt, je moeder heeft hem in de steek gelaten. Maar jou ook. Maar ik geloof niet dat ze jou niet wil. En je vader zal je niet voor altijd bij zich kunnen houden.' 'Denk je echt dat ik het tegen hem moet zeggen?' Kaj knikt. 'Eerlijkheid duurt het langst, lieve Lizzy.' Glimlacht hij.

'Ik schaam me zo, ik kan me nooit normaal vertonen als ik in jouw buurt ben.' Zucht ik. 'Hou daar mee op! Waarom kwam je eigenlijk naar mij toe?' Ik haal mijn schouders op. 'Het was het eerste wat in me opkwam.' 'Wil je hier nog even blijven?' 'Graag.' Hij gaat weer uitgebreid op zijn bed liggen en wenkt me. 'Kom eens hier.' Hij legt zijn hand op mijn rug en trekt me tegen zich aan. Heel voorzichtig laat ik mijn hoofd op zijn borst zakken en leg ik een hand op zijn buik. Heel even sluit ik mijn ogen en een tevreden zucht verlaat mijn mond.

Op dit moment is dit de fijnste plek om te zijn, in de hele wereld.