All around the world

Zesenveertig

Vrijdag, Dubai, Ritz Carlton Hotel, Jumeirah

Lizzy's POV:

'You look wonderful.' 'Thank you.' Ik glimlach naar Ethan en begin aan mijn eten. Het is vrijdagavond, en we zijn inmiddels al dik 2 weken in Dubai, het waren 2 heerlijke weken, maar ik ga morgenochtend terug naar Australië, naar mijn oma, en daarmee wil ik mijn relatie met Ethan eindigen. Hij weet het alleen nog niet..

'This wine is amazing, really!' Ik neem nog een slok. 'I told you.' Grijnst hij. 'So, what do you wanna do tonight?' 'Nothing special.' Antwoord ik. 'We could watch a movie in our room.' Ik knik. 'That's fine by me.' Hij streelt over mijn hand die op tafel ligt en kijkt naar me. Het doet me pijn dat ik hem ga verlaten, maar ik heb geen andere keuze. Het wordt tijd dat ik weer aan de realiteit ga denken.

'That playsuit looks so nice.' We staan in de lift terug naar onze hotelkamer en hij bekijkt uitgebreid mijn outfit. Ik heb een fluwelen, lichtroze, korte jumpsuit met lange mouwen aan en witte Filling Pieces. 'Thanks, my sister bought it for me last summer.' Ik glimlach en we stappen de lift uit naar onze kamer. Ik verwissel mijn pakje voor een wit T-shirt en kruip onze de witte lakens van ons bed. Ethan komt naast me liggen, en trekt me vrijwel meteen bovenop zich. Zijn handen glijden over mijn billen en hij drukt zijn lippen op die van mij. Na een tijdje maakt hij aanstalten om mijn shirt uit te trekken, maar ik houd hem tegen en ga rechtop zitten.

'What's wrong?' Vraagt hij verbaasd. 'Nothing, I just want to talk about something with you.' Zeg ik aarzelend. 'Tell me, are you pregnant or something like that?' Hij pakt mijn handen vast en kijkt me aan. 'No, no, it's not like that. Promise me you won't get mad at me.' Hij knikt.

'Okay..' 'Say it, Lizzy.' 'I'm leaving.'

Hij kijkt me geschrokken aan. 'What? When?' 'Tomorrow, back to Australia.' 'What the hell? No, you can't do that to me!' Reageert Ethan fel. Ik deins achteruit. 'I'm sorry, I should've told you, I just couldn't.' 'You can't go Lizzy, this is nasty! I did everything for you to give you this amazing holiday and you're just leaving! I don't think so.' 'I have to! This is my journey, I can't stay here forever!' 'I'm not letting you go, I swear to god.' Ik pak een trainingsbroek van de stoel en trek hem aan, samen met mijn teenslippers. 'Where are you going?!' Vraagt hij kwaad. 'I don't know, away from this room!' Ik loop naar de deur, maar hij grijpt me bij mijn pols. 'No, you're not.' Sist hij. 'Ethan, don't do that! Let me go!' Ik geef een ruk aan mijn arm. Hij knijpt er in en ik slaak een gil. De deur gaat met een zwaai open. Een donkere man staat in de deuropening. 'Are you okay?' 'No, I'm not, help me!' Ongelovig staart Ethan me aan. Daarna laat hij mijn pols los en ik deins achteruit. 'I need a room, just one night.' Zeg ik zacht. 'It's okay, get your stuff, I'll stay here.' Demonstratief gaat de man op ons bed zitten en als een speer pak ik mijn koffers in. De man neemt ze van me aan en gaat op de gang staan. 'You can't do this to me Lizzy.' Zegt Ethan als ik in de deuropening staat. 'I'm sorry, I have to. Goodnight Ethan.'

'Thank you so much for this.' Zeg ik met trillende stem als ik een eigen kamer heb gekregen op de eerste verdieping. 'It's okay, just call us if anything is wrong.' De man glimlacht naar me en verlaat de kamer. Bang draai ik de deur op slot, en daarna kruip ik in bed. Ik vertel mijn vriendinnen dat ik morgen terugvlieg naar Australië en val daarna in slaap.

Als ik de volgende morgen om 6 uur uit check en in de taxi stap haal ik opgelucht adem. Ik heb Ethan niet meer gezien, alleen honderden berichten van hem ontvangen. De rit naar het vliegveld staar ik droevig uit het raam, ik voel me ontzettend schuldig. Hij heeft me de afgelopen weken behandelt als een ware prinses en ik laat hem zo achter. Ik kan helaas gewoon niet anders.

'Have a safe flight.' De stewardess glimlacht naar me en ik ga op mijn plek in het vliegtuig zitten. Als het vliegtuig eindelijk in de lucht is pak ik mijn boek waar ik aan begonnen was, en laat ik me meeslepen in het verhaal.

'Miss, wake up. We're here.' Iemand schudt zachtjes aan mijn schouder en ik schrik op. Verward kijk ik rond in het inmiddels lege vliegtuig. 'Oh, excuse me.' Snel pak ik mijn spullen bij elkaar. 'It's OK.' Ik glimlach en verlaat snel het vliegtuig om mijn bagage op te halen. Als ik richting de parkeerplaatsen van de taxi's loop zie ik onverwachts mijn familie staan. Ze zwaaien enthousiast naar me. Mijn hart maakt een sprongetje en ik ren op ze af. Quinty komt me tegemoet rennen. 'LIZZY!' Ik til haar op en houdt haar stevig vast. 'Ik zei toch dat ik terug zou komen!' Ik kan wel huilen van geluk, ik voel me zo opgelucht dat ze hier zijn. Ik laat me enthousiast knuffelen door de rest. 'Hoe was het?' Vraagt mijn tante als we in de auto zitten. 'Echt heerlijk, ik ben helemaal tot rust gekomen. Het was werkelijk prachtig daar.' 'Mooizo.' Ik glimlach naar mijn tante en leun tegen het raam. Na drie uren komen we eindelijk bij het huis van mijn oma en opa aan. Met mijn familie achter me sta ik iet wat zenuwachtig voor de deur, die na een tijdje met een zwaai open gaat.

'Ach, Lizzy!'