All around the world

Vijvenvijftig

Zaterdag, Brisbane, Australië

Lizzy's POV:

'So sad that this is your last day here!' Roept Liam, een van mijn collega's, vanaf buiten, waar hij het terras aan het opstapelen is. 'I know right.' Lach ik en ik begin de bar schoon te maken. 'We'll miss you!' Ryan, mijn andere collega, is met de vaat bezig. 'I'll miss you guys too.'

Het is half 4 als we de zaak compleet hebben opgeruimd en schoongemaakt. Robert nodigt ons uit om nog wat te komen drinken. In de keuken ga ik tussen Ryan en Liam in zitten. 'Thank you Robert.' Ik pak het glas aan en neem een paar flinke slokken.

'So, what are your plans now?' Vraagt Ryan dan. 'I'm going to the Great Barrier Reef and after that I'm flying back to Holland for a month, I guess.' 'That sounds awesome.' Ik knik glimlach. 'If you guys excuse me, I'm very tired.' Ik sta op en zet mijn glas op het aanrecht. 'Yeah, of course, we're going home too. We'll see you tomorrow Lizzy, have a good night.' 'Goodnight Liam, Ryan.' Ik zwaai nog even naar ze en ga dan naar boven.

Vandaag is zijn we weer 3 maanden verder sinds ik hier kwam. Ik moest nog 3 weken bij komen van mijn ongeluk, en daarna zijn mijn 2 maanden werken begonnen. De tijd is voorbij gevlogen en het was erg gezellig. Dinsdag vlieg ik eindelijk weer naar Nederland, ik kan niet wachten om mijn vader, Luna en de rest weer te zien. Ik denk nog een tijdje aan ze, en val dan in een diepe slaap.

'Need some help?' Katherine steekt glimlachend haar hoofd om de hoek als ik mijn kleren aan het wassen en inpakken ben. 'Morning!' Lach ik. Samen vouwen we mijn kleding op en ik stop alles terug in mijn koffer.

'Robert made you breakfast.' Zegt ze als we klaar zijn. We gaan naar hun keuken en ik ga aan tafel zitten. Liam en Ryan zijn er ook. 'Goodmorning.' Zeg ik voordat ik aan mijn eten begin.

'It' feels like our little daughter is leaving us.' Grijnst Robert als hij mijn koffers in zijn auto zet. 'Oh, don't miss me too much!' Lach ik. Ik heb mijn werk kleding en sleutels al terug gegeven, en nu wordt het tijd om te gaan.

'Bye Lizzy.' Zowel Ryan als Liam geeft me een stevige knuffel. 'It was so nice working with you.' 'Thank you guys, it was amazing.' Ze zwaaien nog even en rijden dan weg op hun scooters. Samen met Katherine stap ik bij Robert in de auto, ze brengen me naar mijn hotel.

'Waar moeten we naar toe?' 'Het hotel heet Aquarius on the beach, het is in Townsville.' 'Ahá.' Robert typt het adres in op zijn GPS en rijdt dan de straat uit. Ik kijk nog eens om naar de loungebar, het voelt alsof ik een deel van mijn reis hier achterlaat.

Na een reis van 14 uren parkeert Robert de auto eindelijk voor het hotel. Het is al 11 uur 's avonds, en de auto rit heeft me uitgeput. Robert tilt mijn koffers uit de auto en ik zoek mijn paspoort en tickets.

'Love, it was so, so nice meeting you and having you around.' 'Thank you so much for everything.' Ik geef Katherine een knuffel. 'You're an amazing, lovely, smart and very pretty girl, never forget that.' Ik glimlach. 'Please visit us when you're back in Australia.' Zegt Robert als hij me stevig omhelst. 'I promise.' 'Bye Lizzy, have a great time, we love you!'

De volgende ochtend word ik laat wakker. Nadat Katherine en Robert weer weg gingen heb ik ingecheckt en ben ik meteen gaan slapen. Ik zucht en kijk om me heen. Ik besluit om maar uit bed te gaan. Ik doe de gordijnen open en kijk naar het mooie uitzicht. Daarna ga ik snel onder de douche en trek ik een simpel jurkje aan. Ik pak mijn rugzak en stop alles er in wat ik nodig heb. Daarna sluit ik de hotelkamer deur achter me dicht en loop ik naar beneden om te ontbijten. Terwijl ik zit te ontbijten stuur ik mijn vriendinnen en mijn vader een bericht dat ik veilig hier in Townsville ben. Als ik vol ben van het eten zwaai ik mijn rugzak over mijn schouder en vertrek ik naar buiten.

Na heel wat kilometers gelopen te hebben ga ik uitgeput op een rots zitten. Ik laat mijn voeten in het water zakken en staar uit over de prachtige koraalzee. Ik pak mijn flesje water en drink hem leeg. Ik maak wat foto's van het uitzicht en pak dan een pen en mijn schrijfblok uit mijn tas. Ik strijk mijn haren achter mijn oren en begin dan te schrijven.

'Lieve mama, ondanks dat ik weet dat dit nooit bij jou komt, en dat je dit nooit zal lezen, schrijf ik het toch aan je. Mama, waar ben je? Ben je er eigenlijk nog wel? Ik hoop het. Ik hoop ook dat je dan gelukkig bent. Ik hoop zo dat ik je zal vinden, mama. Maar dat gaat nog niet zo makkelijk.. Ik ben 5 maanden in Australië geweest en heb heel veel informatie over je verzameld. Ook foto's, je bent mooi. Mensen zeggen dat ik op je lijk. Nu ga ik bijna terug naar Nederland, eindelijk weer veilig naar papa. Hij gaat trouwen, maar hij mist jou nog altijd. Als ik terug kom naar Australië, dan ga ik je zoeken. Jou, en je nieuwe echtgenote. Ik vind het eng, hoe weet ik nou hoe je er uit ziet?

Weet je mama, ik heb een heel mooi leven. Ik heb twee beste vriendinnen, Nova en Feline, en ik heb een vriendje waarvan ik niet weet of het mijn vriendje nog wel is. Ik ben vreemd gegaan met een andere jongen, man zelfs. Ach, dat heb ik vast van jou.

Ik zit hier nu bij de koraalzee, hier wou ik altijd al eens naar toe. Ik ben veel alleen, ik hou er van om na te denken. Soms vraag ik me af of ik wel gelukkig ben, maar ik mag niet klagen.

Lieve mama, ik vind het jammer dat je uit mijn leven gestapt bent, net als je bij heel veel mensen gedaan hebt. Was ik het dan niet waard? Waren Annemay en ik niet de dochters die je je voorgesteld had? Gelukkig houdt papa onvoorwaardelijk van ons. Ik kan me niet goed meer herinneren hoe je was, maar misschien is dat ook maar beter. Toch mis ik je heel erg. Oma en ik zijn samen nog erg verdrietig geweest. Ik ben heel vaak verdrietig om je, vaker dan dat je verdient.

Ik weet niet eens of ik je nog wel mijn mama moet noemen. Ik weet niet wat ik moet doen als ik je ooit vind, we zijn van elkaar vervreemd. Toch mama, ben ik erg nieuwsgierig van je. Ben je ook lang en slank, net als ik? En heb je ook zulke kuiltjes in je wangen, zoals Annemay heeft?

Mijn briefje raakt vol, en ik ben moe. Ik ga terug naar mijn hotel, het is maandag. Morgen is het dinsdag, dan vlieg ik weer naar Nederland. Maar ik kom wel terug naar Australië, hoor mama.

Dag mama,
Lizzy

_____________________________
Hey lovers!
Ik ben gelukkig weer thuis uit het ziekenhuis, EINDELIJK. Wat is het toch fijn om thuis te zijn ❤️ persoonlijk vond ik het best heftig om deze brief te schrijven, ik hoop dat jullie hem mooi vinden.. Xx

Love, Emma