Achtenzeventig

454 42 21
                                    

Zaterdag, Sydney

Lizzy's POV:

'Lieverd, daar ben je!' Zodra de taxi op de oprit van mijn oom en tante stopt komen ze naar buiten. Ik laat me als eerst stevig omhelzen door mijn tante en slaak een zucht van opluchting. Het is fijn om hier weer te zijn, vooral sinds Kaj en ik de afgelopen 2 dagen amper met elkaar gesproken hebben. 'Dag Lizzy.' Mijn oom geeft me een kus op mijn voorhoofd. 'Kom, we gaan naar binnen.'

Terwijl Kaj zich aan mijn oom en tante voorstelt komen mijn neefjes en nichtje er aan. 'Lizzy!' 'Hee schatjes!' Ik laat me uitgebreid door ze knuffelen. 'Wie is dat?' Nonchalant wijst Quinty naar Kaj. 'Dat is Kaj, ga je maar voorstellen.'

Zodra onze bagage uitgepakt is en we thee gedronken hebben vertel ik ze dat ik even boven ga liggen. Mijn tante knikt begrijpend en Kaj kijkt me verslagen na. Ik schud het schuldgevoel van me af en loop naar zolder. Daar kleed ik me uit en ga ik in mijn string in het net verschoonde bed liggen. Terwijl ik naar het plafond staar stromen de herinneringen mijn hoofd binnen. Hoe ik hier uren belde met mijn vriendinnen, berichten en foto's over en weer stuurde met Ethan, nadacht over mijn moeder en mijn familie in Nederland miste.

De momenten met Ethan verlaten mijn hoofd niet en met een zucht ga ik rechtop zitten. Ik pak mijn telefoon van mijn nachtkastje en terwijl ik twijfel typ ik toch een bericht naar hem.

15:04: Hi Ethan, I'm in Sydney, can I come over? Love, Lizzy

Terwijl ik een trainingspak aantrek krijg ik een bericht terug.

15:09 - Ethan: Of course, my door is always open for you

Ik doe mijn haar in een paardenstaart en ga naar beneden. Tot mijn grote opluchting ligt Kaj diep te slapen op de bank als ik in de woonkamer kom. Mijn neefjes en nichtje zijn in de tuin aan het spelen en mijn oom en tante zitten in de keuken. 'Ik ga even met Macy afspreken.' Lieg ik. 'Gezellig, is goed, we zien je wel weer verschijnen.' Ik knik glimlachend en ga snel naar de hal waar ik mijn sneakers aantrek. Met de sleutels in mijn zak loop ik naar buiten en steek ik de straat over.

Voor de deur haal ik nog eens diep adem en daarna bel ik aan. Wanneer hij open doet stokt mijn adem in mijn keel. Hij heeft net als ik een trainingsbroek aan, met een zwart effen shirt er boven. Hij kijkt me aan, recht in mijn ogen. 'Lizzy.' Hij wil me vast pakken maar ik houd hem tegen. 'Inside.' Zeg ik zacht. Hij knikt en laat me vlug binnen. Als de deur dichtvalt slaat hij zijn gespierde armen om me heen. Voorzichtig leg ik mijn handen op zijn rug. 'I'm so glad you're here.' Ik maak me los uit zijn armen en kijk hem aan.

Als we op de bank gaan zitten kijkt hij constant naar me. We praten over mijn terugkomst in Australië en over alles wat we samen hebben meegemaakt. Zonder aarzelen pakt hij mijn hand vast. 'Ethan..' Zeg ik zacht. 'Yes, love?' 'Do you still love me?' 'Oh, I love you so much.' Hij glimlacht en laat zijn hand over mijn billen glijden. Hij brengt zijn lippen naar mijn oor. 'One more time, please.' Ik krijg kippenvel en slik moeizaam. Zijn andere hand laat hij gemakkelijk onder mijn vest gaan. Plots duw ik hem van me af. 'No, I can't do this.' Verbaasd kijkt hij me aan.

'My boyfriend is here with me, I can't do this Ethan, I..' 'But you want to?' 'I want to.' Geef ik eerlijk toe. 'But I can't, I'm sorry.' 'You should go.' Mompelt hij. 'Ethan..' 'Please, Lizzy, just go.' 'Okay.' Antwoord ik zacht. Ik leg mijn hand op zijn wang en hij staart me met een bedroefde blik aan. Ik geef hem een kus op zijn lippen. 'I'm so sorry.'

'Je bent net op tijd, het eten is klaar!' Ik trap mijn schoenen uit en ga snel aan tafel zitten. 'Het ziet er heerlijk uit.' Ik glimlach naar mijn tante en begin met eten.

'Waar was je?' Ik kijk op van mijn boek en zie Kaj tegen de deur van de slaapkamer aan leunen. Ik leg mijn boek weg en ga in een kleermakerszit op bed zitten. 'Bij Macy.' 'Macy woont toch hier naast?' 'Waar doel je op?' 'Ik zag je vanaf de andere kant van de straat komen. Wees eerlijk en zeg waar je was.' Zijn stem is opvallend kalm. Ik sla mijn ogen neer. 'Zeg op, Lizzy! Waar was je?' 'Ik was bij Ethan.' Hij balt zijn vuisten samen. 'Ik wist het gewoon! IK WIST HET!' Ik krimp ineen.

'Wat hebben jullie gedaan?' Ik weet dat hij woedend is en ik heb er moeite mee om hem aan te kijken. 'Niks! We hebben gewoon met elkaar gepraat.' Hij lacht schamper. 'Ik meen het, ik vond gewoon dat ik hem even moest spreken nu ik hier was, ik heb niets met hem gedaan.' 'Het is ook nooit goed met jou, Lizzy! Ik reis helemaal naar de andere kant van de wereld met jou en voor jou en je zoekt het alsnog bij een ander op!' 'Ik heb geen seks met hem gehad net!' Roep ik. 'Hoe moet ik dat geloven als je dat wel tig keer eerder hebt gedaan?' We kijken elkaar aan en ik ben sprakeloos. De waarheid raakt me.

'Je hebt gelijk. Ik weet het niet, het spijt me.' Mijn onderlip trilt en ik laat hem alleen achter in de slaapkamer. Ik ga op de trap zitten. Ik hoor hem huilen vanuit de slaapkamer en begin mezelf af te vragen of het wel zo'n goed idee was om met zijn tweeën naar Australië te gaan.

__________________________

Hoi lieve lezers, het is alweer 2 januari maar eerder had ik geen tijd, ik wil jullie allemaal een heel gelukkig en mooi nieuw jaar wensen. 2016 was voor mij een jaar met weer heel veel ziekenhuisbezoekjes, oneindige ruzies maar ook onvoorwaardelijke liefdes, nieuwe vrienden, een nieuwe relatie en nieuwe verhalen. 💗

Geniet van elke dag, liefs Emma-Loraine

All around the worldWhere stories live. Discover now