Dertien

824 59 18
                                    

Dinsdag

Lizzy's POV:

Het is half 11 als ik wakker word. De zon schijnt door mijn gordijn heen mijn slaapkamer in. Ik ga rechtop zitten en wrijf in mijn ogen. Ik check mijn telefoon, niets bijzonders. Ik verlaat mijn bed, trek een trainingsbroek aan en loop naar de keuken. Mijn vader en Luna zitten samen op de bank tv te kijken. Ik zet thee voor mezelf en pak een croissantje van het aanrecht. Stilletjes ga ik aan de keukentafel zitten. Als ik mijn ontbijt op heb zet ik mijn kopje en bord in de vaatwasser en ga ik in de woonkamer in een loungestoel zitten. ik plug mijn oordopjes in mijn telefoon. 'Wanneer neem je Kaj eens mee hier heen?' Het is het eerste wat mijn vader na een week tegen me zegt.

'Ik wil hem niet voorstellen aan eikels zoals jij.' Snauw ik. 'Lizzy!' Reageert Luna afkeurend. Ik kijk ze nog eens boos aan en stop dan mijn oordopjes in mijn oor. Ik zet de muziek op zijn hardst en WhatsApp mijn vriendinnen.

11.08: Hoe laat komen jullie?

11.10 - Nova: Ik ga zo naar Feline, en daarna komen we! Ik heb je gemist

11.11: Ik jou ook. How's life met Dioni?

11.15 - Nova: Very good

11.17 - Feline: Ja, schiet eens op Nova

11.20 - Nova: Shut up! Dioni is nog bij ons, ik ga hem niet wegsturen

11.21 - Feline: Vroege vogels

11.22 - Nova: Hij sliep hier

11.25: Really?!

11.26 - Feline: OOOOOOOOOOO lekker Noof!! Kan 'ie het een beetje?

11.28 - Nova: Go away you, dat is niet gebeurd. Tot straks!

Ik schud lachend mijn hoofd.

11.45 - Kaj: Is er een manier dat je morgenavond met mij mee kan? Ik heb gereserveerd bij Izakaya

11.48: Yes! M'n vader heeft dan werkoverleg

Ik vergrendel mijn telefoon en loop naar de badkamer om te douchen. Ik neem uitgebreid de tijd en na een halfuur ga ik er uit om naar mijn slaapkamer te gaan. Ik kleed me aan en maak me op. Daarna zet ik het raam op mijn kamer open en maak ik mijn bed netjes op. Als ik terug ga naar de woonkamer zitten Nova en Feline op de bank. Nova springt op. 'Liz!' 'Ik ben zo blij dat jullie er zijn.'

'Fijn dat je dit ook even met mij overlegd hebt, Lizzy.' Zegt mijn vader kalm. 'Met jou valt niets te overleggen!' Bijt ik terug. 'Wij gaan winkelen.' Ik kijk Nova en Feline aan. Ze staan op en pakken hun tas van tafel. Zonder nog iets tegen mijn vader te zeggen loop ik voor ze uit naar buiten.

'Het lijkt wel oorlog tussen jullie.' Zegt Nova als we het centrum inlopen. 'Dat is het ook. Zullen we ergens gaan eten?' 'Goed idee.' We gaan op een terras in het centrum zitten en bestellen wat te drinken. 'Heb je Kaj alweer gezien?' Vraagt Nova. 'Ja, gister gelukkig. Morgen gaan we bij Izakaya eten.' 'Omg, daar kan je zo lekker eten!' Ik knik. 'Gaan we die videoclip nog doen?' Vraagt Feline als we ons eten besteld hebben. 'Shit, goeie! Ik heb hem helemaal niet meer gebeld.' 'Probeer het anders nu gewoon.' Zeg ik dan.

'Ja, je spreekt met Nova! Ja klopt inderdaad, sorry dat ik zo onwijs laat bel, er is iets tussen gekomen, maar we vroegen ons af of je aanbod nog open staat? Ja, nou dan doen we het graag! Ja, oké, dan al? Het gaat vast wel lukken. Oké, tot dan!'

'Het kan nog! Hij was blij dat ik belde, het is alleen vrijdag al, maar dat maakt niet zoveel uit toch?' 'Ik heb niks staan.' 'Ik ook niet.' 'Super nice. Waar is het?' 'In Bloemendaal, maar mijn moeder heeft die ochtend maar een operatie om te doen, dus ze kan ons daarna vast wel brengen.' Ratelt Nova.

'Koop hem Liz, ik heb ze ook in het zwart en grijs, ze zitten echt super fijn.' Ik kijk naar de Calvin klein BH top die ik in mijn handen heb. 'Je hebt gelijk, ik neem ze gewoon, de grijze en de witte.' 'Hier, deze horen erbij.' Feline drukt de strings in mijn hand. Samen met de nieuwe parfum leg ik het op de toonbank om het af te rekenen.

Met zijn drieën gaan we bij mij thuis naar binnen. 'Ga zitten, wat willen jullie drinken?' Gelukkig zit mijn vader op het balkon. Nova en Feline ploffen op de bank. 'Doe maar limonade ofzo.' Ik schenk drie glazen in en gooi een zak chips leeg in een glazen kom. Ik neem het mee naar de woonkamer en zet het op de salontafel. Feline pakt de kom meteen en zet het op haar schoot. Nova grinnikt. 'Zullen we een horrorfilm kijken?' Ik plof tussen ze in op de bank. 'Ja, goed idee!' Nova pakt de afstandsbediening en scrolt door Netflix heen. Uit eindelijk besluiten we om The Conjuring te kijken.

'Ook al heb ik hem al zo vaak gezien, hij blijft zo eng!' Grinnikt Feline. 'Inderdaad.' 'We moeten maar weer eens gaan.' Nova en Feline staan op en ik loop met ze mee. Ze zeggen mijn vader gedag en trekken hun schoenen aan. 'We zien elkaar wel weer, veel plezier morgenavond.' Nova knipoogt. 'Later girls!'

Luna komt even later binnen. 'Hé.' Ik glimlach. 'Hé Liz, waar is je vader?' 'In de keuken, we gaan zo eten geloof ik.' 'Oké.' Ze verdwijnt in hun slaapkamer om zich om te kleden.

'Eten!' Met tegenzin slenter ik naar de keuken en ga ik op mijn standaard plek zitten. Ik schep mijn bord vol met pasta en begin te eten. 'Wordt het niet eens tijd dat jullie normaal met elkaar gaan praten?' Zegt Luna dan. Ik reageer niet en eet door. 'Lizzy, het spijt me, wat ik gedaan heb. Ik had je nooit mogen slaan en dat was ook echt niet de bedoeling.' 'Waarom doe je het dan?' 'Ik weet het niet goed, er ging zoveel door me heen. Het was nogal wat, dat wat je van ons vraagt. Ik ben je vader, als je ouder bent dan mag je zelf bepalen wat je wil doen met je leven, maar je bent nog maar 16 jaar en zolang je bij mij thuis woont volg je mijn regels.' 'Je bent gewoon bang voor de confrontatie.' Snauw ik. 'Dat klopt, je moet weten dat ik zielsveel van je moeder hield, en nog steeds houdt. Ik heb twee prachtige dochters met haar op de wereld gezet, we waren getrouwd..' Zijn onderlip trilt. 'We hadden het gewoon heel goed samen.' Daarna buigt hij zich over zijn eten.

'Sorry, pap.' Zeg ik na een tijdje. Luna glimlacht naar me. 'Ik hou echt heel veel van je Lizzy, ik wil gewoon het beste voor je.' Hij staat op. 'Kom eens.' Ik loop naar hem toe en sla mijn armen om zijn middel. Ik voel me weer die 4-jarige Lizzy, ik was een echt vaderskindje. We gingen vaak samen wandelen, ook al was ik nog heel erg klein. Ik was dol op Australië. Hij wrijft over mijn rug en geeft me een kus op mijn haren. 'We komen er wel uit samen.'

All around the worldWhere stories live. Discover now