Achtenvijftig

738 53 32
                                    

Zondag, Amsterdam, Apollolaan

Lizzy's POV:

'Hij ging gewoon weg.' Ik neem nog een hap van mijn roer ei en kijk Nova peinzend aan. 'Echt, weg-weg?' Vraagt ze. Ik knik en pak mijn cappuccino. 'Hij zei niks, hij stond op en liep gewoon weg. Ik heb het zo verpest.' 'Kinda.' Mompelt Nova. Ik sla mijn ogen neer en slaak een diepe zucht.

Het is zondagochtend als ik bij Nova thuis zit te ontbijten.

'Schatje, het komt of wel goed, en ja, anders moet je op zoek naar een ander.' Nova propt haar broodje in haar mond en pakt onze lege borden van tafel. 'Ik wil geen ander.' Jammer ik dramatisch. Ze rolt lachend haar ogen. 'Bla bla!' 'Serieus Noof.' 'Dan ga je naar hem toe.' Antwoordt ze simpel. Ik kijk haar nier begrijpend aan. 'Ik kan toch niet zo maar binnen komen vallen?' Ze haalt haar schouders op. 'Jij zal moeite moeten doen, jij hebt het gedaan.'

'Ughhh!' Ik zucht luid en laat mijn hoofd in mijn handen vallen. 'Ik wou dat Ethan niet bestond.' Mompel ik. Nova kroelt door mijn haar. 'Spijt is voor losers, kom, we gaan in de jacuzzi.'

'Wat een litteken heb je er aan over gehouden zeg.' Merkt Nova op als ik in het warme water ga zitten. 'I know right.' Ik kijk naar de rode streep op mijn buik. 'Eigen schuld.' Zeg ik er snel achteraan. 'Dat wel. Je bent nog steeds knap hoor.' Beide lachen we. 'Nou, vertel me eens wat meer over Ethan.'

'Nou, good luck girl.' Als ik me heb aangekleed en mijn spullen heb gepakt trek ik mijn schoenen en jas aan. 'Dankje, dat kan ik wel gebruiken.' Ik geef Nova een kus op haar wang. 'See you Liz!' Ze zwaait nog even naar me en dan stap ik in de taxi. Zenuwachtig friemel ik aan mijn armband, ik hoop maar dat hij thuis is.

Als ik thuis ben prop ik mijn spullen in de wasmachine en ga ik naar mijn kamer. Ik verwissel mijn trainingspak voor een spijkerbroek en een truitje van Nikkie. Daarna haal ik mijn Filling Pieces uit de kast om er bij aan te trekken en ik doe mijn haar in een staart.

'Hé, lieverd, was het gezellig bij Nova?' Mijn vader laat zijn hand over mijn rug glijden als ik de keuken binnen kom. Hij zit samen met Luna aan tafel. 'Ja, zoals altijd.' Antwoord ik. Ik pak een sapje uit de koelkast en schenk een glas voor mezelf in. Daarna ga ik in de woonkamer op de bank liggen met mijn telefoon.

14.16 - Feline: Paris is amazing!

14.20: Leuk Feetje, enjoy! XOXO

14.21 - Nova: Neem macarons voor me mee

Dat is ook zo, Feline en Samuel zijn samen in Parijs. Zucht!

Als de klok drie uur aangeeft besluit ik om naar Kaj zijn huis toe te gaan. Ik zet mijn glas in de vaatwasser en pak mijn jas. 'Waar ga je heen?' Mijn vader kijkt op van zijn iPad. 'Uh, naar Kaj.' Antwoord ik vlug en ongemakkelijk. Ik pak snel de sleutels van tafel en glip de keuken uit voordat ik lastige vragen moet beantwoorden.

'Lizzy, kindje!' De moeder van Feline en Kaj kan haar enthousiasme niet onderdrukken als ik mezelf via de bijkeuken binnenlaat. Ze staat op van de bank en omhelst me. Ik glimlach. 'Wat fijn om je weer te zien, hoe heb je het gehad? Kom even zitten!' Ik schud lachend mijn hoofd en ga naast haar op de bank zitten. Nadat ze thee voor me ingeschonken heeft komt ze bij me zitten en vertel ik haar over Australië.

'Is Kaj op zijn kamer?' Vraag ik na een tijdje. 'Nee meisje, hij is bij Dioni voor zijn project. Ik denk dat hij zo wel thuis komt.' 'Aha, is het goed dat ik hier gewoon even op hem wacht?' 'Maar natuurlijk, blijf lekker zitten, ik ga even strijken.' Ze glimlacht en gaat dan de woonkamer uit. Ik pluk zenuwachtig aan de bank en kijk wat om me heen om de tijd te doden.

Tot de deur open gaat.

Ik sta op en draai me om. Kaj staat inderdaad, met Dioni, in de kamer. 'Lizzy, wat doe je hier?' Vraagt hij met een trillende stem. 'Ik, we moeten praten.' 'HOE DURF JE HIER NOG TE KOMEN!?' Schreeuwt hij. Zijn gezicht loopt rood aan en ik krimp ineen. 'Relax Kaj.' Zegt Dioni dan. Kaj kijkt hem woedend aan. 'Ga weg Lizzy.' Zegt hij dan. 'Kaj..' Probeer ik opnieuw. 'MIJN HUIS UIT, SLET!' 'Kaj!' Dioni geeft hem een duw. Ik sla geschrokken mijn hand voor mijn mond.

'Wat is hier aan de hand?' De moeder van Feline en Kaj komt de woonkamer in. 'Lizzy zou net naar huis gaan.' Antwoordt Kaj akelig kalm. Zo snel als ik kan pak ik mijn jas. Ik durf Kaj niet aan te kijken en glip tussen hem en Dioni door naar de bijkeuken. Ik trek de deur achter me dicht en loop huilend de straat op.

'Lizzy, wacht!' Als ik achterom kijk komt Dioni achter me aan rennen. Hijgend komt hij naast me tot stilstand. Ik kijk hem verdrietig aan. Hij zucht en wrijft even over mijn rug. 'Het is oké, ik heb dit verdiend.' Snik ik als we langs de grachten lopen. 'Nee, je hebt dingen fout gedaan, maar je verdient het niet om slet genoemd te worden.' 'Ik heb zijn hart gebroken.' 'Ja, maar je bent de enige die zijn hart heeft.' 'Hij haat me, hé?' Vraag ik met trillende onderlip. Dioni schudt zijn hoofd.

'Hij houdt meer van je dan van wat dan ook.'

_________________________
Hello loves!
Ik ben lekker aan het genieten in Dubai met mijn lieve ouders, broers, zusjes en broertje..
💙🐠🍸👙☀️✈️ 
Hoop dat jullie nog steeds van mijn verhaal genieten

Liefs, Emma-Loraine

All around the worldWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu