Het internaat

hoofdstuk 1

Pov Miley

Ik stop de laatste spullen in een doos en loop naar buiten. Ik vind het nog steeds niet kunnen, maar ik heb er niks op te zeggen. Ik stap de auto in en zie mijn broers al zitten mijn moeder rijd ons erheen mijn vader moest werken. Als we zijn aangekomen sta ik voor een grot gebouw.

'Zitten we wel goed het lijkt net een gevangenis' zeg ik. Ik hoor mijn moeder zuchten en mijn broers lachen.

'Kom op Miley geef het een kans pak je spullen en ga naar binnen ik moet gaan' zegt mijn moeder. Ik zucht maar stap toch uit.

'Hier je spullen ze staan hier je kan ze zelf toch wel brengen of moet ik meelopen' vraagt mijn moeder. Ik schud mijn hoofd en geef me moeder een knuffel.

'Ik ga alvast met mijn koffers naar binnen kom later nog wel de dozen halen' zeg ik en loop naar binnen. Als ik alles binnen heb staan loop ik naar de balie.

'Hallo ik ben Miley Grey' zeg ik vriendelijk maar toch onzeker.

'Hallo ik ben Maartje. Ik heb hier je sleutel en je rooster morgen na het weekend begin je. Maar we hebben een probleem denk ik?' Zegt ze twijfelend.

'Wat is er dan' vraag ik voorzichtig. Mijn broers zijn er al bij komen staan.

'We hebben je samen met een jongen op de kamer gezet. Vind je dat heel erg?' Vraagt ze onzeker. Ik zie dat het echt spijt.

'Nee het geeft niet. U kon er niks aandoen' zeg ik vriendelijk. Ze zucht.

'Mooi zo. Hier zijn je spullen etage 3 nummer 7. Je kamer genoot legt alles wel uit zo niet kan je rondlopen of komt hier heen' zegt ze en ik loop weg.

'Doei ik zie jullie later wel' zeg ik en geef ze een knuffel en een kus op de wang.

'Als er wat is bellen he' zegt Blake.

'Komt goed' zeg ik en loop naar mijn kamer.

Daar aangekomen hoor ik mensen praten in de kamer. Ik loop ernaar toe en het geluid word erger. Ik doe de deur open en loop naar binnen. Niemand heeft door dat ik binnen ben. Ik leg al mijn spullen op bed en begin met uitpakken. Als ik bezig ben heb ik niet door dat er iemand naast me staat.

'Wat doe jij hier' vraagt een zware stem bij mijn oor. Ik schrik en spring een halve meter naar achteren en beland op iemand zijn schoot. Hij doet zijn handen omhoog van overgave.

'S sorry dat was niet mijn bedoeling' zeg ik en wil opstaan mijn hij slaat zijn armen om me heen. Ik verstijf en hij heeft het door en laat me los. Ik sta op en loop naar de badkamer. Ik ga in een hoekje zitten en trek me benen op en begin te snikken. Er komt een jongen binnen de zelfde waar ik op schoot belande. Hij komt naast me zitten.

'Heey sorry dat ik dat deed, maar ik wist niet dat je zo zou reageren' zegt hij. Ik kijk op en knik.

'Geeft niks kon jij niks aandoen' zeg ik en geef hem een zwakke glimlach.

'Maar ik heb me nog niet voorgesteld ik ben Nathan' zegt ie en steekt zijn hand uit.

'Ik ben Miley' zeg ik en schud zijn hand.

'Mag ik je nu wel een knuffel geven' vraagt hij voorzichtig. Ik knik en sla mijn armen om hem heen. Hij is aardig denk ik, maar ik kan hem niet vertrouwen altans niet zo snel. Voordat je weet gaat het weer fout. Hij staat op en steekt zijn hand uit.

'Kom. Dan gaan we terug anders gaan ze nog dingen bedenken' zegt hij. Ik sta op en loop naar de wasbak ik kijk of mijn mascara nog goed zit en loop de badkamer uit

'Nu al een nieuwe chick, dan heb je mijn record verbroken' zegt een jongen grijnzend. Hij is niet lelijk helemaal niet zelfs maar iets aan hem maakt me bang.