Het internaat

hoofdstuk 11

Pov Miley
Ik zak door mijn benen en begin te huilen. Ik hoor hun praten maar let er niet op. Even later voel ik hoe ik word opgetilt en dat we aan het lopen zijn. Niet veel later word ik op schoot gezet. Ik druk mijn gezicht in zijn t-shirt. Ik snuif zijn geur op en merk dat het Jayden is. Ik sla mijn armen om hem heen en druk me dichter tegen hem aan. Hij slaat zijn armen beschermend om mij heen. Ik zucht en haal adem.

'Hoe' is het enige wat ik zeg. Ik haal mijn gezicht uit zijn shirt en merk dat ie helemaal nat is. Ik zie dat iedereen voor ons zitten en me medelevend aankijkt.

'Ze reden gewoon op de weg en toen kwam er een bocht een auto reed hard door de bocht. Onze ouders schrokken en reden de berm in. De andere auto had niks. De auto had gebeld naar de ambulance. Toen de ambulance er was. Lag de man bewusteloos en onze ouders waren weg. Ze hebben geen idee waar ze zijn' eindigd Blake zijn zin. Het laatste zegt hij wat zachter. Mijn ogen worden groot. Opdat moment gaat mijn telefoon.

Anoniem

Ik druk op het icoontje opnemen.

'Hallo met Miley' zeg ik verbaasd.

'Hallo Miley ken je me nog' zegt een stem die ik liever nooit meer hoefde te horen. Mijn hart stond even stil.

'J ja.. ik ken je nog. Wat moett je e vann mme?' Vraag ik zo zelfverzekerd wat dus totaal mislukt. Mijn handen beginnen te trillen.

'Schatje toch ik wil jou weer het was zo gezellig en leuk toen je hier was' zegt hij en ik voel dat hij moet grijnzen.

'Maar ik jou niet' zeg ik ondertussen boos.

'Ik zou maar luisteren' zegt hij.

'En waarom zou ik naar jou luisteren' vraag ik. Hij begint te lachen.

'Ik denk dat jij je lieve ouders wel weer terug wil hebben toch' vraagt hij. Mijn ogen worden groot.

'Wat. Waarom!' Schreeuw ik door de kantine.

'Ik spreek je later nog wel' zegt hij en verbreekt daarmee de verbinding. Ik laat mijn telefoon uit mijn handen vallen en kijk de groep rond ze kijken me vragend aan. Ik sta op en ren weg.

'Miley wacht' hoor ik achter me. Ik negeer het en ren naar mijn kamer. Daar aangekomen ga ik in een hoekje zitten en sla mijn armen om mijn knieën heen en leg mijn hoofd in mijn armen en huil verder.

Hoe kon dit gebeuren. Rick de vriend van Tyler die vroeger mij ook heeft mishandeld. Hoe ga ik me hier uitkrijgen. Hij heeft mijn ouders ik moet ze redden. Ik sta op en loop naar de deur. Op dat moment maakt mijn telefoon een geluidje.

Anoniem

Ik zou maar niks tegen je lieve maffiavriendje zeggen. Mafia vriendje waar heeft hij het over. Hij heeft toch niks te maken met de Maffia. De deur gaat open. Ik schrik op en zie Jayden staan. Als ik hem zie loop ik naar achteren. Hij kijkt me verbaasd aan.

'Miley wat is er' vraagt hij bezorgd.

'Blijff u uitt mmijjn beurrt' stotter ik en loop nog meer naar achteren. Hij houd zijn armen in de lucht.

'Ben je bang voor me' vraagt hij met een vragend gezicht. Ik twijfel of ik het moet zeggen.

'Werk jij bij de Maffia' vraag ik voorzichtig. Zijn ogen worden groot.

'Hoe...wie...wat. Hoe weet je dat. Wie heeft het je vertelt' vraagt hij geschokt. Shit! Nu moet ik het hem vertellen. Ik zucht.

'Gehoord van iemand die ik liever nooit meer zou willen horen' zeg ik en ren weg opweg naar mijn ouders.