Het internaat

hoofdstuk 27

Pov Miley

Terug in onze kamer loop ik stil naar de badkamer. Ik zet de douche aan en stap eronder. Ik laat me bezinken wat er de afgelopen dagen is gebeurd. Ik vertrouw Jayden wel steeds meer. Ik kijk naar mijn armen en zie het verband om mijn sneeën. Hoe kon mijn vader me dit aandoen?. Ik zucht en zet de douche uit en sla een handdoek om me heen. Dan bedenk ik me dat ik geen kleren bij me heb. Nee nee nee en nu? Ik zucht.

'Jayden?' Vraag ik stil. Ik hoor voetstappen die dichterbij komen.

'Is er wat Miley?' Vraagt Jayden bezorgd. Ik glimlach omdat hij altijd zo bezorgd om me is.

'Ikbenmijnklerenvergeten' zeg ik snel en bijt op mijn lip.

'Miley je praat te snel wat is er, je maakt me bezorgd' zegt hij gestrest. Ik begin een beetje te lachen.

'Ik ben mijn kleren vergeten te pakken' zeg ik voorzichtig.

'Jeez ik dacht even dat je wat ergs had' zegt Jayden en hoor hem opgelucht adem halen. Ik kuch.

'Nniet dat dit niet erg is ik bedoel alleen.. weetje ik pak wel wat kleren' zegt hij snel waardoor ik begin te lachen.

'Wat wil je hebben?' Vraagt hij.

'Lekker zittende kleren en warm' zeg ik nadenkend.

'Ik weet wel wat ben zo terug. Moet je ook ondergoed?' Vraagt ie en staat weer bij de deur.

'Jayden wat denk je zelf?' Zeg ik lachend.

'Ja dus. Ben zo terug' zegt hij en rent weg. Niet veel later hoor ik wat vallen. En daarna niks meer.

'Jayden?' Vraag ik zacht. Maar hoor niks terug.

'J Jayden antwoord' zeg ik gestrest. Maar nog steeds niks. Ik zie een shirt van Jayden liggen en trek die aan. Ik pak mijn ondergoed en trek die ook aan en open rustig de deur.

'Jayden ben je daar?' Vraag ik bang. Ik begin al wat moeilijker te ademen.

'Jayden' zeg ik wat harder.

'Ja wat is er?' Hoor ik hem schor zeggen.

'W waar ben je' vraag ik en probeer mijn adem normaal te krijgen masr als ik wat zie bewegen gil ik en begin moeilijk te ademen.

'Wat is er?' Hoor ik hem bezorgd zeggen en zie het snel opstaan. Als het dicht genoeg bij mij is zie ik dat het Jayden is. Hij heeft een bloedneus en een blauwe kaak en zie dat een tafel is omgevallen en een vaas stuk.

'Je je je zzei nikks en ttoe-

'Rustig adem halen ik ben hier alles is goed' zegt hij en zakt een beetje door zijn knieën en kijkt mij recht in de ogen. Door de blauwe ogen van Jayden kom ik al wat tot rust. Hij pakt mijn handen en legt ze op zijn borst en haalt diep adem en blaast het later weer uit.

'Doe mij maar na' zegt hij rustig ik adem diep in en blaas het dan sidderend weer uit. Ik doe dat een paar keer en als ik weer op adem ben glimlacht Jayden naar me. Ik sla mijn armen om hem heen en druk mijn gezicht in zijn shirt. Ik snuif zijn geur op en het voelt vertrouwd.

'Ik dacht dat je weg was' zeg ik snikkend. Ik voel hoe Jayden zijn armen van mijn middel halen en voel ze later op mijn wangen liggen en hij duwt mijn hoofd omhoog.

'Ik ga nooit weg zonder jou' zegt hij glimlachend en drukt een kus op mijn voorhoofd waarna hij zijn armen weer om mij heen slaat. Ik druk mijn gezicht weer in zijn shirt en ontspan.

'Dit heb ik gemist' zegt hij en verstevigd zijn grip. Ik glimlach onbewust.

'Ik ook' geef ik eerlijk toe. Ik draai mijn hoofd een kwartslag zodat mijn oor nu op zijn borst ligt. Ik sluit mijn ogen en geniet een paar minuten totdat er iemand belt.  Ik laat Jayden los en Jayden pakt zijn telefoon en glimlacht ernaar.