Het internaat

Hoofdstuk 38

Pov Miley

Ik opende de deur en zag daar mijn moeder liggen aan allemaal apparaten en zie dat ze erg achteruit is gegaan. Ik loop verder de kamer in en zie dat ze wakker is.

'Hey Miley' zegt ze vrolijk en gaat wat rechter zitten.

'Hey mam' zeg ik en ga op een stoel zitten naast haar bed.

'Het is een tijd geleden dat je er was' zegt ze en zucht even.

'Ja klopt, er kwamen wat dingen tussen' zeg ik en kijk naar mijn handen om mijn moeder niet aan te hoeven kijken.

'Maakt niet uit hoor, maar ben je hier alleen gekomen?' vraagt ze en pakt mijn hand vast.

'Nee, Jayden en 2 vrienden van mij zijn hier' zeg ik glimlachend.

'Haal ze maar eens op, ik heb Jayden ook al een tijdje niet meer gezien' zegt ze en knikt naar de deur. Ik glimlach en sta op en loop naar de deur toe. Als ik die opendoe zie ik de jongens keurig op een rijtje zitten en wachten voor de deur.

'Komen jullie mijn moeder wilt jullie graag zien' zeg ik en doe de deur meer open om ze binnen te laten. Ze lopen een voor een naar binnen en stellen zich voor.

'Hallo mevrouw Grey, ik ben Olivier' zegt Ollie netjes en pakt ook een stoel en gaat erop zitten.

'Hallo mevrouw, ik ben Brent' zegt hij en geeft een van zijn beroemde glimlachen waar iedereen van houd. Ik zie dat het ook voor mijn moeder geld.

'Hallo jongens noem me maar Melissa hoor' zegt ze en kijkt ze even aan voordat haar ogen op Jayden belanden.

'Hallo jongen, hoe gaat het?' vraagt ze en Jayden loopt naar haar toe.

'Hallo Melissa, met mij gaat het goed hoor. En met jou?' vraagt hij en gaat op de stoel zitten waar ik net zat.

'Goed hoor alleen wat moe, maar voor de rest wel goed' zegt ze en kijkt mij aan.

'Wat brengt jullie hier eigenlijk?' vraagt ze als ik op de schoot van Jayden ga zitten en zijn hand pak die hij op mijn schoot had gelegd.

'Wij gaan zometeen door naar mijn ouders en blijven daar het weekend' zegt Jayden en glimlacht naar mijn moeder.

'En ik zei dat ik nog naar je toe wilde' zeg ik en pak haar hand vast.

'Dat is lief van je' zegt ze zacht en pakt het glaasje water dat naast haar staat om er wat van te drinken.

'En Olivier en Brent vertel is wat over jullie zelf' zegt mijn moeder en draait ze naar hun om.

'Na ik heb 1 oudere zus en een jonger broertje. Mijn ouders werken veel en ik ben 18 jaar' zegt Olivier.

'Ik ben Brent maar dat wist u al. Ik heb 2 jongere zusjes en 1 jonger broertje. Mijn ouders werken veel maar zijn wel ook thuis en ik ben 18 jaar' zegt Brent met een glimlach als hij over zijn familie praat.

'Klinkt leuk allemaal' zegt ze en glimlacht even naar hun.

'Hoelaat is het eigenlijk?' vraagt ze en kijkt om zich heen naar de klok, maar die staat niet goed.

'Het is 4 uur' zegt Brent en stopt zijn telefoon weer terug.

'Oke dankjewel' zegt ze en dan gaat de deur open en stapt mijn vader naar binnen. Mijn adem stokt en ik begin te trillen. Jayden merkt het en pakt me steviger vast. De jongens zien het ook en staan meteen op. 

'Ik wil gaan' zeg ik zacht, maar hard genoeg dat Jayden het hoort. Hij knikt met zijn hoofd en ik sta op zonder mijn vader uit het oog te verliezen.