Het internaat

hoofdstuk 22

Pov miley

'Pap'

'Wat doe jij hier' vraag ik en geef hem een knuffel. Hij slaat zijn armen ook om heen.

'Ik heb je gemist' zeg ik en zucht.

'Ik jou ook' zegt hij en laat me los.

'Sorry meneer ik wist niet dat u de vader was van Miley' zegt Jayden en krapt aan de achterkant van zijn hoofd.

'Het maakt niet uit. Ik ben al lang blij dat je zo beschermend bent voor mijn prinsesje' zegt mijn vader en kijkt me lachend aan.

'Maar papa waarom ben jij hier eigenlijk?' Vraag ik en leun tegen Jayden's borstkas aan. Jayden slaat zijn armen om me heen van achter. Het gezicht van mijn vader gaat naar serieus en kijkt me een beetje verdrietig aan.

'Je moeder is ziek en ligt in het ziekenhuis' zegt hij. Ik voel me slap worden. Gelukkig heeft Jayden me vast anders was ik gevallen. Ik haal sidderend adem en kijk mijn vader aan.

'En nu?' Vraag ik met een trillende stem.

'Ze ze ligt in het ziekenhuis het gaat steeds wat slechter. Ik wilde het persoonlijk vertellen. Je broers boeide het niet. Jij hebt wel een goede band met je moeder en ik dacht dat je het wel wilde weten' eindigd mijn vader zijn verhaal. Ik knik en kijk hem met tranen in mijn ogen aan.

'Komt het nog wel goed?' Vraag ik aan hem. Hij haalt zijn schouders op en er vormen tranen in zijn ogen. Jayden laat me los en ik loop naar mijn vader. Ik sla mijn armen om hem heen en begin te huilen. Hij wrijft over mijn rug en sust me. Het lukt niet helemaal. Ik laat hem los en kijk naar Jayden. Hij glimlacht bemoedigend.

'Zal ik anders van het weekend komen?' Vraag ik en kijk hem aan. Zijn ogen beginnen te glinsteren en knikt.

'Lijkt me leuk' zegt hij en geeft me een kus op mijn voorhoofd.

'Ik ga maar weer eens ik zie je van het weekend' zegt hij glimlachend en geeft een aai over mijn hoofd. Ik glimlach.

'Doe de groetjes aan mama' zeg ik en kijk hem aan. Hij knikt en glimlacht. Hij loop naar Jayden en geeft hem een hand.

'Zorg goed voor mijn kleine meid' zegt hij tegen Jayden. Jayden glmlacht.

'Dat zal ik voor altijd van harte willen doen' zegt hij en geeft mij een knipoog. Ik voel hoe ik moet blozen en kijk weg.

'Doei pap' zeg ik en sluit de deur. Ik draai me om en kijk Jayden aan. Hij opent zijn armen en ik duik er meteen in. Ik begin te huilen. Het zit ook nooit mee.

'Sshht het komt goed. Je gaat van het weekend naar je ouders en ziet ze dan weer' zegt hij en aait over me rug. Ik word rustig en leg mijn hoofd tegen zijn borst. Jayden kan me altijd heel snel rustig maken.

'Komt het nog wel goed met mijn moeder' vraag ik en kijk hem aan. Ik zie dat hij twijfelt wat hij moet zeggen.

'Ik weet het niet Miley echt niet. Hoe graag ik ook ja wil zeggen ik heb geen idee' zegt Jayden eerlijk. Ik glimlach en geef hem snel een kus. Jayden glimlacht en samen gaan we in bed liggen. In de tijd dat mijn vader weg is gegaan zijn we al weer een uur verder. Het is nu ongeveer half 11. Ik ga in bed liggen en heb Jayden's shirt aan. Jayden heeft alleen een broekje aan. Hij kruipt bij me in bed. Ik kruip meteen tegen hem aan en hij slaat zijn armen om me heen.

'Ik moet zometeen gewoon een heel weekend zonder je' hoor ik Jayden zacht zeggen. Ik grinnik even.

'We kunnen iedere dag even met elkaar praten op app of bellen' zeg ik en draai me om zodat ik naar Jayden kan kijken. Maar hij is wat groter dus ik zie zijn blote borstkas. Ik zucht.