Het internaat

Hoofdstuk 41

Pov Jayden.

'Wat is er met Miley' zeg ik en kijk hem aan.

'Ik weet niet of ik het mag zeggen, maar ik ging bij haar kijken en ze was helemaal overstuur' zegt Brent zachtjes en kijkt mij aan. Ik slik even en knik een beetje.

'Ik weet wat je bedoelt ik had dat net ook toen ik haar wakker wilde maken' zeg ik nadenkend en terugdenkend aan net. Een huilende Miley helemaal overstuur.

'Ja daarom zeg ik het maar even' zegt hij en gaat wat onderuit zitten.

'Zei ze tegen jou waarom ze zo overstuur was?' Vraag ik en ik zie Brent nadenken.

'Ja' zegt hij kort en staat op.

'Wat ga je doen? Waarom is ze zo overstuur? Het enige wat ze zegt tegen mij dat het haar spijt' zeg ik met een brok in mijn keel.

'Het is aan haar om het te zeggen Jayden' zegt hij en gaat dan toch weer zitten. Ik zucht even.

'Het breekt mij om haar zo te zien Brent, ze zei alleen dat het haar spijt en ik weet niet waarom. Ik wil het weghalen bij haar' zeg ik en kijk hem hoopvol aan. Hij haalt diep adem en gaat met zijn hand door zijn haar. Dat doet hij als hij even niet meer weet wat hij moet doen.

'Het enige wat ik kan zeggen is dat ze bang is dat je haar verlaat door dingen' zegt hij erg nadenkend over wat hij wel en niet mag zeggen. Ik laat mijn bestek vallen en sta op om naar boven te lopen naar haar, maar Brent houd me tegen en kijkt me aan.

'Maat, je weet dat dat niet verstandig is om te gaan doen' zegt hij alsof het de normaalste zaak is.

'Wat moet ik dan doen?' zeg ik en haal kijk hem hopeloos aan.

'Haar laten zien dat dat niet het geval is en is een goed gesprek hebben over wat haar allemaal dwars zit, want er komt een dag dat ze helemaal instort' zegt hij en laat mij los en geeft mij een schouderklopje en loopt naar de kamer. Ik ga weer zitten en denk na over wat hij allemaal zei.

Is ze echt bang dat ik haar verlaat? Ik houd zoveel van haar dat ik niet zonder haar kan. En dit was nog maar het enigste wat Brent tegen mij zei. Is ze bang? Ja natuurlijk dat zou jij ook zijn als je een meisje was. Ik moet haar laten merken dat ze veilig is bij ons en dat ik haar echt niet zou gaan verlaten. Ookal heb ik haar pijn gedaan door iemand anders te zoenen denk ik bij mezelf. Ik sta op en pak de riem van Snuf en roep hem om even een rondje te lopen. Als ik in het park aankom maar ik de riem los en Snuf rent al snel weg. Ik stop mijn handen in mijn zakken en zie Snuf aankomen rennen met een stok in zijn hand. Is ze bang voor mij? Nee dat kan niet. Denk ik bij mezelf als ik de stok gooi en Snuf hem weer terug brengt. Nadat we een klein halfuurtje hebben gespeeld lopen we terug en open de deur voor Snuf die alweer naar Lizzy toe rent. Ik kijk in de keuken en zie Miley zitten aan haar avondeten. Lizzy zit tegenover haar en is een heel verhaal aan het vertellen over een jongen die ze leuk vind. Miley heeft een glimlach op haar gezicht en eet rustig haar eten op. Ik kijk op de klok en zie dat het half 9 is. Ik loop de keuken in om wat drinken te pakken terwijl ik blijf luisteren naar het gesprek.

'Jongens zijn erg lastig hoor, vaak denken ze dat ze erg stoer zijn en gedragen zich zo. Totdat ze inzien dat het ook anders kan als je wilt laten zien dat je iemand leuk vind' hoor ik Miley zachtjes zeggen tegen Lizzy en ik krijg een grijns op mijn mond en draai me om, om naar hun te kijken. Lizzy slaat haar hand voor haar mond en giechelt even voor ze naar mij kijkt.

'Jayden niet luisteren' zegt ze en kijkt Miley met grote ogen aan. Miley kijkt mij even aan en glimlacht klein voor ze weer verder gaat met eten.

'Lizzy de meeste jongens zijn niet goed voor je' zeg ik en loop naar Miley om weer op haar stoel te gaan zitten en haar in mijn armen te nemen zoals we gister ook zaten als ik het goed heb.