hoofdstuk 12

4K 103 25
                                    

Pov Miley
Nadat ze het hebben opgelost zijn we opweg naar het internaat. Ik heb helemaal geen zin of kracht om te lopen. Ik voel me vies ik voel overal nog de handen van Rick. Ik loop helemaal achteraan. Jayden draait zich naar me toe en komt voor me staan.

'Zal ik je tillen' vraagt hij lief. Ik knik. Hij tilt me op in bruidstijl. Ik druk mijn gezicht in zijn  shirt. Hij verdiend beter.

'Het komt wel goed daar zorgen wij wel voor. En je ouders komen terug. Ik vraag Brent wel of hij ze kan op zoeken' zegt hij. Ik sla mijn armen om hem heen en zo lopen we verder. Ik begin het koud te krijgen. Brent komt naast ons lopen.

'Gaat het Miles' vraagt hij oprecht. Ik haal mijn schouders op. Ik begin te trillen van de kou.

'Hier mijn jas' zegt Brent en legt zijn jas over mij heen. Ik glimlach zwak naar hem en druk mijn gezicht weer in Jayden zijn shirt. We lopen het terrein op van het internaat. We lopen naar binnen en Jill komt aanrennen met Max achter haar aan.

'OMG Miles gaat het goed met je. Wat is er gebeurt' vraagt ze overstuur.

'Gaat wel' zeg ik met een schore stem.

'Jill laat haar maar even' zegt Max nadat hij Jayden heeft aangekeken. Ik kijk hem dankbaar aan.

'Wij gaan maar eens naar boven' zegt Jayden en loopt naar de lift. In de lift laat hij mij los. Ik leun tegen hem aan. Ik voel me nog steeds vies en Jayden waarom heeft hij voor mij gekozen. Gebruikt hij mij, is het een weddenschap, voor zijn reputatie. Allemaal dingen gaan door mijn hoofd maar nergens krijg ik antwoord op. Misschien moet ik het vragen. Nee dat staat zo stom. Ik word uit mijn gedachten gehaald door de lift. Ik voel hoe Jayden zijn arm rond me slaat en mij dicht tegen zich aandrukt. Zo lopen we naar onze kamer. Daar aangekomen loop ik naar de badkamer en ga douchen. Ik douche lang maar niks helpt om het gevoel weg te krijgen. Ik droog me af en kleed me aan. Niks helpt ik voel me vies. Het verbaasd me niks dat Jayden het elk moment uitmaakt. Ik laat me zakken tegen de muur en trek mijn knieën omhoog en sla mijn armen erom heen. Mijn hoofd rust erop. Ik begin te snikken.

'Miley ben je klaar' vraagt Jayden na een tijdje. Ik antwoord niet terug. Hij opent de deur.

'Miley ben je...' hij stopt meteen als hij mij ziet. Hij komt met grote passen naar me toe gelopen en hurkt voor me neer.

'Miles kijk me is aan alsjeblieft' smeekt hij bijna. Ik kijk hem recht in de ogen aan en zie dat het hem pijn doet. Ik verpest alles ik doe iedereen pijn. Bij die gedachte stromen de tranen over mijn wangen en komen snikken uit mijn mond.

'Hè wat is er' vraagt hij. Hij komt naast me zitten en trekt me op zijn schoot. Ik verstop mijn gezicht in zijn trui en snuif zijn geur op.

'Vertel het me alsjeblieft' vraagt hij.

'Ik ik voel me vies en jij verdiend beter dan mij. Ik ben verkracht en mishandeld vroeger. Ben lelijk verpest. Ik ben net aangerand ik krijg het gevoel niet weg het verbaasd me niet dat je het elk moment uitmaakt. Ik snap het' zeg ik en barst in tranen uit. Hij kijkt me geschokt aan en slaat zijn armen om me heen.

'Ik snap dat jij je vies voelt dat zou ik ook doen. Ik verdien niet beter jij verdient beter. Ik ben een badboy zit in de Maffia heb mensen vermoord. Ik zou nooit een ander meisje willen Miley. Je bent niet lelijk je bent mooi zoals je bent. En je bent niet verpest echt niet wat kan er nou verpest aan je zijn alles is goed. Ik zou het nooit uit durven maken. Ik hou van je Miles' zegt hij kijkend in mijn ogen. Ik glimlach zwak en sla mijn armen om hem heen. Hij drukt een kus op mijn voorhoofd en slaat zijn armen om me heen.

'Zullen we een film kijken' vraagt hij. Ik knik. Ik sta op en hij ook.

'Zullen we er 1 in bed kijken of op de bank' vraagt hij.

Het internaatWhere stories live. Discover now