TEATRO

05

Kontrol etmeden hazır olduğu için bölümü atıyorum. Çokça yorum yapın lütfen~

_____

Biletlerin satışa çıktığı o sabah biraz geç kalmıştım. İlk defa geç kalıyor olmam beni yeterince şaşırtıyorken evden çıktım. Bugün hava biraz daha soğuktu. Bu yüzden önlemimi alıp boynuma bir atkı takmıştım. Adımlarım beni işime getirirken rüzgardan uçuşan atkımı kabanımın içine sokmakla çalışıyordum. Kafamı kaldırdığımda eski yapının önünde oluşan uzun kuyruk gözlerimi kocaman büyütmüştü. Bu kadar insan gerçekten bizi izlemek için bilet kuyruğuna mı girmişti?

"Tanrım!"

Kendi kendime söyleyip içeri girmek için arka taraftan dolanmaya karar verdim. Bu büyük kalabalıkla karşılaşırsam beni tanıyıp içeri girmemi uzun süre geciktirebilirlerdi. Yürüdüğüm kaldırımdan adım atıp karşıya geçeceğim sırada aynı kaldırımdan karşıdan gelen Chanyeol'u fark ettim. Bugün geç kalan ben olduğum için aynı saatte gelmiş olmalıydık. Karşıya geçmekten vazgeçip bekledim. Onun da arka kapıdan girmesine yardım etmeliydim. Muhtemelen bir arka kapının olduğunu bilmiyordu ve önden girmeye çalışırsa kalabalık afişlerden tanıyıp onu da rehin alabilirlerdi. Biraz daha ilerleyip aramızdaki mesafeyi kapatmaya çalıştım. Kapanan mesafeyle o da beni fark etmişti. Elini kaldırıp selam verdiğinde aramızdaki mesafe halen seslenemeyeceğim kadar fazlaydı. Eğer seslenirsem kalabalığın dikkatini çekebilirdim. Ve bu iyi olmazdı.

Elimle gelmesini işaret ettim. Anlamamış görünüyordu. Hatta karşıya geçmek için adım atmaya hazırdı. Ellerimi yanlara doğru sallayıp yapmaması gerektiğini işaret ederken kalabalığı gösterdim. Kalabalığa bakıp tekrar bana döndü. Ve ben bir defa daha yanıma gelmesi için işaret ettim. Kafasını sallayıp yanıma yaklaştı. Kolundan tutup geriye doğru biraz ilerleyip uygun bir yerde onu da peşimden sürükleyip karşıya geçtim. Tekrar yürümeden önce ona baktığımda kolunu tutan elime bakıyordu. Hızla elimi çekip kabanımın cebine koydum.

"Günaydın."

Gayet normal bir şekilde söylediğim de o da ellerini cebine yerleştirdi.

"Günaydın. Nasıl gireceğiz?"

"Benimle gel, bir arka kapı var. Oradan gireceğiz."

Yürümeye başlarken söylemiştim. O da beni dinlerken yürümeye başlamış ve yol boyunca yanımda beni takip etmişti. Tiyatro binamız ve hemen yanında kalan parkın bir insanın geçmesini oldukça zorlaştıracak arasından geçip arka kapıya ulaşabilmiştik. Oldukça nadir kullandığımız kapı zor açılan tiplerdendi. Önce kendime çekip kaldırmam ve sonra güçlü bir şekilde itmem gerekiyordu. Ben bu işlemleri yaparken Chanyeol arkamda beni bekliyordu.

"Açık olması tehlikeli değil mi? Gece birileri girebilir."

"Bütün kapıların kilitleri biz gelmeden önce güvenlik tarafından açılıyor ve biz çıktıktan sonra her yer kontrol edildikten sonra tekrar kilitleniyor."

Gerekli açıklamaları yaparken mırıldandı. "Yavaş yavaş ben de bu düzene alışacağım."

Gülümsedim ve o geçtikten sonra kapıyı kapattım. Yukarı çıkan koridora ilerlerken söylemeden edemedim.

"Hayatını kurtardım. O kalabalığa girseydin yukarı çıkmakta oldukça gecikebilirdin."

"O zaman hayatımı kurtardığın için teşekkür ederim. Sanırım bir de geç kaldığın için teşekkür etmeliyim. Bildiğim kadarıyla daha erkenci olurdun."

Beraber merdivenleri çıkarken atkımı çözüyordum ve haklı olduğunu söylemek için birbirine bastırdığım dudaklarımla başımı salladım.