Sadako's First Love

Chapter 14.

Chapter 14.

Amiko's POV

"Si Denise, Kaye at ako ang magiging fairy mo girl!" masayang bungad sa amin ni Fenrir.

Nandito kami nila Kaye, Denise, Delilah (kahit na di naming feel ang existence niya) si Fenrir at si Francis.

"Oo nga, alam mo di ko expected na magiging kaibigan kita Amiko!" medyo nagulat naman ako sa sinabi ni Denise habang masayang nakangiti sa akin. Ang kulit nga ng ayos niya eh, naka-pony sa both sides. Maganda siya like Kaye medyo makulit lang siya tignan at halatang masayahing tao.

"Look, di lang ako ang magiging friends mo, kasama pa si Denise, Delilah at Fenrir, don't worry Amiko, kami ang bahala sayo" dagdag pa ni Kaye.

"Yup! But!!! There is is but!" maarteng singit ni Fenrir habang winawagayway ang isang daliri nito. "Hindi ko accepeted ang friendship sign natin. And one more thing, you need to cut those creepy bangs! Para naman Makita ng maayos ang mukha mo" sabi nito sabay lisik ng mata.

-____-

Teka? Ano daw? Parang may narinig akong sinabi niya na aayaw ako.

"Hindi papayag yan si Amiko"

"Huh?" sabi ng lahat sabay lingon kay Francis na nakapamulsa sa gilid habang nakasandal sa grid ng rooftop.

"Hindi yan papayag, KJ yan eh hahahaha"

Nagtaka naman ang lahat sa sinabi ni Francis. Epal talaga ng lalaking ito.

"Papayag ako. Kung ito lang ang ikakasaya ng lahat." Tumingin ako kay Francis. "Ipapakita k okay Francis na kaya ko nang magbago"

Tumakbo ako palabas ng rooftop at dere-derechong bumaba sa school building. BAKIT ba ako bumaba at tumakbo? Ano bang drama nanaman 'to Amiko? Kaasar ah!

"Ewan ko" yun lang ang nasabi ko at napahinto ako sa pagtakbo ko habang nasa gitna ako ng school field. Nanatili ako nakatayo doon.

"Rupert. Please." Nakarinig naman ako ng hikbi ng isang babae at mga salitang yan.

Sinundan ko kung saan nanggagaling yung pag-iyak ng isang babae. Oh no! Baka may school ghost dito! Kahit naman na isa akong creepy creature na nilikha ng mga mata niyo simple lang po talaga akong tao at natatakot din. \OwO/

Naglakad ako papunta doon at habang palapit ako mas lumilinaw sa akin ang mga naririnig ko.

"Ayesha, I don't really care! Why the hell you came here? Isnt it enough?"

Kung hindi ako nagkakamali sa sense of hearing ko. Its Rupert voice at ang sabi niya Ayesha? ?______? Ene dew?

"No Rupert! You're wrong!" Nang makarating ako sa likod ng school building. Nakita ko sina Rupert at Ayesha na magkaharap. Kumbaga reaksyon lamang ni Ayesha ang nakikita ko. Pero si Rupert nakatalikod sa akin.

Wala naman akong lahing chismosa pero hindi ko alam kung bakit ako nakiknig sa usapan nila. Para akong nakikinig sa radio drama tuwing Sabado.

"What wrong? Isnt it clear? Pinagpalit mo ako sa isang yon! And now you're here? Kung kelan I totally accepted it! I totally move on!" sigaw ni Rupert kay Ayesha.

Hindi ko alam kung bakit sila nagtatalo. Hindi ko din alam na magkakilala sila. New transfer student si Ayesha, classmate ko. Si Rupert naman SC president at sikat sa school namin hindi lang gwapo, mayaman pa at mabait. Pero base sa naririnig ko, galit siya. Galit na galit.