MUTANT: Küllerinden Doğan

37-Mezarlık

Selam conem Ankalarım... ☺😄
Yeni bölüm geldi. Ve yeni, muhteşem kapağımız için, Oyun: Asperatus Oyunları'nın yazarı AlooneQueen 'e çok teşekkür ederim. Ben çok beğendim umarım siz de begenirsiniz. 😍😘

Bu arada bu bölümde ufak detaylar var. İleriki bölümlerde sizi şaşırtacak.😊

Keyifli okumalar... :)))

~~~

Ciddi anlamda terkedilmiştik biz. Kendi devletimiz, milletinden vazgeçmişti.
Yalnızdık, acizdik, çaresiz ve terkedilmiştik. Sırada ne vardı?

Sanırım teker teker birbirimizin ölümünü görecektik.
Yokoluş mu?

Soğuk su kafamdan başlayıp omuzlarıma doğru kanla pislenmiş vücudumu sıyırırken ürperdim.

Gözlerimi kapattığımda, artık bu kabustan uyanmak için açmak istiyordum tekrar. Sıkı, sımsıkı kapatıp normal bir dünyaya yeniden doğarak açmak.
Dilekler nafileydi elbet, geçmişi değiştirmek istemek ya da keşkeler çaresizdi.
Geri kalan şeydi dua... Gözlerimi sımsıkı bastırıp yardım dilendim. Elde avuçta ne vardı ki? Ne kalmıştı en fazla yumruk büyüklüğünde ki bir yürekte?

Acizdik, çok çok acizdik...

Buna bir de özlem acısı eşlik ediyordu.

Özlemiştim.
Okyanus gibi bakan gözlerini çaldığım adamı özlemiştim. Ve bunu itiraf etmesi çok zordu.

İçim yanıyordu ve bunu söndürecek tek şey gözyaşlarımdı. Ama gözyaşlarım yoktu benim.

İçimden ağlıyordum ben. En çokta bu koyuyordu.

Acımı kazıyıp atacak tek yol, duvarlardaki resimlerimdi benim. Kanımla resim yapardım ben. Kanım en çok duvardaki sanat eserlerime yakışırdı.

Su duvardaki kanı temizlerken sinirle bir yumruk daha attım. Acı taa sol omzuma kadar uğradığında, çizilmiş derimdeki beton parçalarını fark ettim. Gözlerimi kaldırıp duvara baktığımda, duvarın içeri doğru göçmüş olduğunu gördüm.

Gülümsedim, duygusuzca.

Neden bendeydi bu güç? Neden benden daha hünerli birinde değildi?
Neden o patlamada ölmemiştim? Ölüm yakışmaz mıydı ki bana?

Başımı ıslak ve soğuk duvara yasladığımda kendi kendime mırıldandım,

"Yardım et... ne olursun."

Kulaklarımda yankılanan ses, yüzümdeki tebessümü acı bir gülümsemeye bıraktı.

"Annem neden geri gelmiyor baba?

Sorum, babamın yüzünü acıyla buruştururken içtiğim meyvesuyu zehir olmuştu.

"Annen... O farklı bir hayat seçti kızım.
Bizi bırakmadı, sadece... İşinin gereği gelemiyor."

Bizi terketti diyemiyordu. Bir baba kızına nasıl böyle bir şey derdi ki? Annen artık yok nasıl denilebilirdi?