Üniversite (+18)

Bölüm 30 - Hayat Arkadaşım..

1 Ay sonra..

Sevgili günlük,

Bugün benim doğum günüm biliyor musun? Ah, saçmalıyorum değil mi? Nereden bileceksin ki? Kağıt parçasından başka bir şey değilsin. Alınma hemen alınma. Bu zor zamanlarımda yanımda olan bir kaç kişiden birisin sen. Belki bana cevap vermiyorsun ama, sana içimi dökmek çok daha kolay benim için. Ve inanır mısın bilmem, bunun bana çok yardımı oluyor. Neredeyse üç haftadır gittiğim danışmanın işime yarayan tek önerisi sen oldun bana. O tavsiye etti, "madem insanlardan bu kadar bıktın, o zaman canlı olmayan bir şeye dök içini" diye. Ona ne anlattıysam sana da onu anlattım, hatta belki daha fazlasını. Belki de ben tavsiye ya da öğüt istemiyorum artık, belki avutulmak istemiyorum, her şey zamanla iyi olsun da istemiyorum belki. Biliyorum hiç iyi değilim, en azından sağlıklı bir insanın cümlelerinin bu şekilde olmayacağını algılayacak kadar çalışıyor hala kafam. 

Gel gelelim hayatımda bugüne.. Sadece sen, Mustafa ve Tolga kaldınız. Bir elin parmakları bile etmiyor artık. Ha yalan olmasın, arada bir Çılga da arayıp hatırımı sormuyor değil. Ama en son onu da terslediğimden uzun süre benimle temas kuracağını sanmam. Sana hep dertlerimi, sıkıntılarımı döktüm bu güne kadar. Belki dilin olsa sen de şikayet ederdin benden. Gel bugün sana güzel şeyler anlatayım. Bizim Tolga, sevgili yaptı kendisine biliyor musun? Hani bir zamanlar bir kızla yatmıştı ya. Sonra Aybüke çıkmıştı da her şey berbat olmuştu. İşte o olaydan sonra o da toparlayamadı ama sonra kız onu biraz düzeltti biliyor musun? Şu sıralar onların en güzel zamanları. Onun için seviniyorum, resmen normal bir erkek gibi sevgililik hayatı yaşıyor. Ama hissediyorum, durumumdan ötürü benimle böyle şeyleri pek paylaşmıyor, bir nevi gözüme sokmuyor. Deli doludur hatta biraz manyaktır belki ama düşünceli oldu artık, belki kızın yüzünden, belki de eski defterleri, yaşanmışlıkları artık unutmaya başlamıştır kim bilir..

Ama en çok sevindiğim kısma geleyim mi? Bu zamana kadar yoluma yoldaş, canıma can olan Mustafa'm da çok ilginç bir olayın mağduru mu oldu kazananı mı onu tartışmamız lazım. Hani sana anlatmıştım ya alışveriş merkezinde karşılaşmamızı ve benden kızla konuşmak için yardım istemesini. İşte o kızla olmadı o, yani olmazmış. Her şey iyi güzel giderken sonradan anlaşıldı ki kız dolandırıcı çıktı. Allah'tan Mustafa olayı bir şey kaybetmeden atlattı. Kızın telefonunda kız ismiyle kayıtlı bir mesaj yakalamış ve sonra olayı anlamaya başlamış. Kız sevgilisiyle insanları dolandırıp ortadan kaybolan tiplerdenmiş. Aynısını sevgilisi de yapıyormuş, düşünsene aralarındaki ilişkiyi. Gerekirse sevgilin tanımadığın zengin bir kızla yatağa girecek, ne için? Para tabiki.. Her neyse, olaydan çok geçmeden Mustafa'nın sınıf arkadaşı Gamze bir gün tüm cesaretini toplayıp bizimkine çıkma teklifi etmiş. Garibim de o kadar kırmak istemez ki karşısındakini, onunla konuşmuş. Başından geçenleri falan anlatmış ve ona karşı hiç o gözle bakmadığını. Ama çok geçmeden bizimkinin de içinde bir şeyler kıpırdanmaya başlamış. Eh, sonuç itibariyle o da artık evliler kulübünün üyesi. 

Çok şey paylaştık Mustafa'yla biz. Bazen saatlerce, günlerce oturduk konuştuk. Daha doğrusu başlarda benim pek konuşacak halim yoktu. O anlattı ben dinledim, derdi varsa derman olamadım belki ama o biraz olsun rahatladı. Aynı şeyi benim de yapmamı her buluşmamızda istedi benden. Ben de daha yeni tedaviye başlamıştım. Sonunda denemekten bir şey kaybetmeyeceğimi anladım. Sonuç vermeyebilirdi ama olsun, denedim. İçimi döktüm, ama ne dökme... Utanmadım hiç biliyor musun? Bazen hüngür hüngür ağladım, hıçkırıklarımda boğuldum da konuşamadım. Elinden şekeri alınmış çocuk gibi zırladım ve beni hiç utandırmadı bu çocuk. Dağ gibi arkamda durdu, dinledi de dinledi. İhtiyacım olduğunda karşılık verdi, söz söyledi, derman oldu. Eskiden de böyleydi aslında, Mustafa hep Tolga'dan daha yakın gelmiştir bana. Ama işte sık sık görüşememekti belki de bizim problemimiz. Bu geçen günlerde kendime daha iyisini ve daha adamını bulamayacağım bir dost kazandım. Ve işte, hayatımı anlattığım sanırım üçüncü kişi oldu Mustafa.