Zwiadowcy: wehikuł czasu

Rozdział 25

Halloween
Din-don! Zabrzmiał dzwonek do drzwi. Will ze znudzeniem wstał z fotela i poszedł sprawdzić kto zakłuca mu spokój w ten spokojny wieczór.
- Cukierek albo psikus! - powiedziały trzy młode, ubrane w stroje potworów.
- No to psikus.
Dziewczynkom zrzedły miny. Nie były przygotowane na tego typu odpowiedź.
- Psikus? - zapytała niepewnie jedna z nich.
- Tak, dokładnie tak.
- My... Niestety nie mamy żadnego psikusa...
- No jak to? - spytał Will udając zaskoczenie.
- Przykro nam....
- Mi też bo nie mam cukierków. No niestety. To do następnego Halloween - rzekł zwiadowca i zamknął drzwi.
- Will kto to był? - zawołała Alyss.
- Frankenstein, wampir i wilkołak.
- Co?
- Dzieciaki przebrane, zbierały cukierki.
- I co dałeś im?
- Nie. Powiedziałem, że nie mam.
- Przecież w kuchni stoi cała miska słodyczy i cukierków.
- Ja nie dzielę się jedzeniem.

Din-don! Usłyszał Halt. Wyczołgał się z łóżka i poszedł otworzyć drzwi. Ujrzał trzy dziewczynki przebrane za Frankensteina, wampira i wilkołaka. One nagle zaczęły uciekać krzycząc: to Halt! To Halt O'carrick! To ten zwiadowca!
I tak popychając się i obijając się o ściany zbiegły po schodach.
- Też was lubię. To do następnego Halloween! - zawołał Halt.

- Halt co powiesz na to żebyśmy sobie powycinali dynie?
- Oszalałeś? To dla małych dzieci.
- Oj weź przestań. Możemy się przecież czasem pobawić prawda?
- Ech... No dobra.

Godzinę później....

-Skończyłem! - powiedział Will.

- Hmm... No niezła...- rzekł Halt.
- A pokaż swoją.
- Dobra.

- Oł... No tak... Fajna... - powiedział lekko sarkastycznie Will.

- Yyyy.... Halt?
- Co?
- Wiesz bo... Widziałem dziś dziecko... Przebrane na halloween...
- A to ci nowość.
- No to prawda. A wiesz za kogo się przebrał?
- Nie wiem.
- Za ciebie - odpowiedział Will i wybuchnął śmiechem.

Przez 5 minut nie mógł przestać się śmiać a Halt stał tylko z taką miną: