Gescheiden

Hoofdstuk 3

POV Dyla

Ik kijk ze stomverbaasd aan. Atla? Wat? 'Alta als in Atla en EIland?' Vraagt Laura, die even verbaasd klinkt. Finn knikt. 'Het kippen Atla?' Vraag ik. Nu knikt Femke. Laura kijkt mij stomverbaasd aan, en ik kijk even stomverbaasd terug. Er valt een ongemakkelijke stilte, waarin ik probeer te verwerken wat er net gezegd is. 'Dus.....We zijn in Midisti?' Zeg ik voorzichtig. Femke en Finn knikken. Ik kijk Laura weer aan en ik weet zeker dat, als ik niet nog kotsmisselijk van het zeewater was, nu kei hard zou gaan gillen. Aan haar gezicht zie ik dat zij hetzelfde zou doen. Ik open mijn mond om wat te gaan zeggen, maar bedenk me en doe hem weer dicht. Fin en Femke kijken ons aan alsof we gek zijn. 'Is er wat?' Vraag Femke. Ik slik en wil antwoord geven, maar Laura is me voor 'Nee' zegt ze snel 'maar we zij gewoon geschrokken van het feit dt we zover van huis zijn.' Ik besluit het spelletje mee te spelen en knik. 'Waar komen jullie dan vandaag?' Vraag Finn 'uit Tordisti' zeg ik voor Laura iets kan zeggen. 'Tordisti?!' Zegt Femke verbaasd. Deze keer is het Laura die knikt. 'Dus... Jullie komen van ver en zijn hier gestrand. Hoe zijn jullie hier eigenlijk gestrand?' Vraagt Finn. 'Met een boot' zeggen ik en Laura tegelijk. 'Misschien kunnen jullie dit beter met koning Lars erbij vertellen' zegt Femke. Ik knik. Femke loopt voor ons uit terwijl Finn argwanend achter ons blijft. Ondertussen ondersteun ik nog steeds Laura, die er volgens mij nog veel erger aan toe is dan ik. We komen maar langzaam vooruit omdat ik en Laura half strompelen. Als we halverwege de poort zijn komt er van rechts opeens iemand met opgeheven zwaard op ons af stormen. Meteen ga ik in een verdediging houding staan, waardoor ik Laura moet loslaten. Femke merkt de persoon niet op en Finn begint pas te laat met rennen. De persoon is al bijna bij ons. Ik storm nu ook op de persoon af, wat hem in verwarring brengt, aangezien hij een sterk harnas en een sterk zwaard heeft en ik amper op mij benen kan staan. Hij laat zijn zwaard naar beneden komen om mijn schedel te spleten maar ik stap net op tijd opzij. Door de kracht van de slag word de persoon naar voren geworpen, waarna ik hem naar voren duw en achter op zijn rug ga zitten en mijn arm om zijn nek doet en mij andere arm aanspan. Hierdoor krijgt de man geen lucht meer. De man schud wild heen en weer waardoor ik er af geworpen word en hij snakt naar adem. Meteen spring ik weer boven op de man en ga met mijn volle gewicht op zijn arm staan. Hij schreeuwt het uit. Ik pak zijn zwaard, die hij had losgelaten toen ik op zijn arm stond, en sla met de platte kant op zijn hoofd. De man zakt in elkaar en blijft liggen 'WAT DOE JE!' Schreeuwt Finn in mijn oor als hij me van de man aftrekt 'DAT IS EEN JENAVAAN!' Hij duwt mij achterover op de grond. Hij kijkt woedend. Femke, die ondertussen ook naar ons toe is gerend gaat bezorgd naast de persoon zitten en kijkt opgelucht als ze zijn borstkas omhoog ziet gaan. 'JE HAD HEM KUNNEN VERMOORDEN!' Schreeuwt Finn 'Nee, ik sloeg hem zo dat dat technisch gezien niet mogelijk is.' Antwoord ik luchtig. Finn kijkt me woedend aan. Achter me hoor ik Laura iets zeggen 'Jongens...' Zegt ze zacht, en dan zakt ook zij in een. Geschrokken snel ik naar haar toe, met Finn op mijn hielen. Ze is bewusteloos. 'Geweldig' mompelt Femke achter ons. 'Nu hebben we er twee voor de ziekenboeg.'

Weer een nieuw hoofdstuk!! Als je wilt weten hoe ik kan vechten, ik kijk nogal veel youtube. Laura heeft ook een wattpad account xLautjeex dat je het even weet. Vonden jullie dit een leuk hoofdstuk? Wat kan er nog worden toegevoegd in de volgende? Laat het ff weten!