Gescheiden

Hoofdstuk 4

POV koning Lars

Ik zat pas net aan de tafel toen er een soldaat binnen kwam rennen. Ik hoor Cemal naast me zuchten, hij wilt waarschijnlijk dat dit gesprek zo snel mogelijk over is, en dat lukt niet als iedereen je zo verstoord. 'Wat is er Johan?' Zeg ik half boos. Johan ziet de boze blik van Cemal en word een beetje rood. 'Ik.....Er ehm' Ik gebaar dat hij door moet gaan. 'Er zijn twee meisjes aangespoeld.' Zegt hij. Ik kijk hem verbaasd aan 'Twee meisjes? Van waar?' Johan haalt zijn schouders op. 'Dat weet ik niet, Finn is nu bij hun, misschien weet die het.' Ik kijk vragend naar Cemal, die bijna onzichtbaar knikt 'Laat ze maar binnenkomen' zeg ik.

POV Dyla

Mijn handen zijn achter mijn rug gebonden en ik word stevig vast gehouden door Finn. Een andere soldaat komt aanrennen. 'Het is oké Finn, jullie mogen naar binnen' Finn knikt en loodst me door het gebouw, tot de tafel waaraan ik Lars en Cemal zie zitten. Ik doe heel erg mijn best om rustig te blijven en het niet uit te gillen. Hoe kan het dat we hier terecht zijn gekomen?!? I don't care, i love it. Lars en Cemal kijken mij onderzoekend aan. 'Het waren er toch twee?' Vraagt Lars onzeker. Finn knikt 'Dat klopt, maar een ligt op de ziekenboeg samen.....' Zijn stem word zachter en hij kijkt naar zijn zijn voeten 'Samen met een Jenavaan..' Ik zie de verwarring in Lars zijn ogen en de woede in die van Cemal. 'Wat!?' Roept Cemal uit. 'Wie heeft dat gedaan?!' Dan besef ik dat ik in de problemen zit. Finn kijkt angstig naar mij. 'Jij...' Zegt Cemal eerst zacht terwijl hij opstaat. 'JIJ DURFT EEN JENAVAAN AAN TE VALLEN?!' Schreeuwt hij zo uit het niets dat zelfs Lars een beetje schrikt. 'Koning Cemal, alsjeblieft, het is een kind!' Cemal kijkt mij woedend aan. 'Hoe is het mogelijk....' Gromt hij. 'Dat een klein meisje een van de best getrainde soldaten van Jenava kan verslaan?' Ik haal mijn schouders op. 'Zo moeilijk was het nou ook weer niet..' Zeg ik. Meteen heb ik spijt. Ik kan mezelf wel voor mijn hoofd slaan. Waarom kan ik nou nooit gewoon normaal zijn? Ik hoor Cemal diep inademen, en ik berijd me voor op het ergste, maar gelukkig begint Lars net op tijd te praten. 'Wie ben jij eigenlijk?' Vraagt hij nieuwsgierig. Ik maak een kleine buiging voor Lars. 'Ik ben Dyla, en mijn vriendin heet Laura.' Cemal laat zich met een boos gezicht weer in zijn stoel zakken. 'En hoe komt het dat jullie zijn aangespoeld op Atla?' Ik blijf even stil. 'Ik weet het niet.' Zeg ik zacht. Cemal lacht sarcastisch. 'Echt waar!' Zeg ik boos tegen Cemal. 'Maar waar komen jullie dan vandaan?' Bijna wou ik Amsterdam zeggen, maar ik slik het nog net op tijd in. 'Tordisti.' Antwoord ik. 'Helemaal daar?!' Zegt Lars verbaasd. Ik knik. 'Maar wat doe je dan hier?' Ik zucht. 'Dat zij ik al, ik weet het niet! Echt niet!' Ik probeer m'n handen los te wringen, want het touw zit niet zo strak, maar besluit het toch niet te doen. 'En nu?' Vraagt Lars. Ik haal mijn schouders op. Ik weet het ook niet. We zitten in kingdom! DAT IS IN MINECRAFT!! WAAROM IS ALLES ZO ECHT!! HOE KOMEN WE IN HEMELSNAAM TERUG?!?! 'Ze heeft een Jenavaan aangevallen! Dat ga ik niet ongestraft laten!' Zegt Cemal. Er gaat een rilling over mijn rug. 'Ik had geen keus! Hij viel óns aan!' Zeg ik ter verdediging. 'Dat geeft je nog steeds recht!' Mijn mond valt open. Geen recht?!GEEN RECHT?!!! IK WERD AANGEVALLEN EN HEB GEEN RECHT OM ME TE VERDEDIGEN?! Ik voel dat ik rood word en heb zin om hem vol te schelden, maar iets weerhoud me. Lars knikt. 'Ze gaat zeker berecht worden op het Atlaanse gerechtshof.' Cemal kijkt bedenkelijk 'Hmmm' zegt hij. Hij kijkt weer naar mij en schud dan zijn hoofd. 'Nee?' Zegt Lars verbaasd. Cemal schud weer zijn hoofd 'Ik neem haar mee naar Jenava'

Hoe vonden jullie dit? Snappen jullie de titel nu? Ik heb een vraagje, is er iemand die kingdom niet kijkt en dit wel leest? Vind je het dan wel leuk?