Gescheiden

Hoofdstuk 22

POV Laura

'Gegroet Gerben' zegt keizer Jurgen. Als hij mij ziet kijkt hij me verbaasd aan. 'Waar komt zij nou weer vandaag?' vraagt hij aan Gerben. 'ze zat op een Jenavaans schip die in de haven van Minato aanmeerde. Ze gingen volgens mij naar Eleftheria toe of zo. Hoe ze op dat schip kwam weet ik ook niet.' Ze kijken me alletwee vragend aan. 'Euh... I-Ik was een Altlaans schip opgeslopen maar dat werd onderweg aangevallen door Jenava. T-Toen ontdekte de kapitein van het schip van Atla dat ik in het ruim zat en hebben ze me aan de Jenavanen gegeven' zei ik half stotterend door de kou. Hertog Gerben scheen te merken dat ik het zo koud had en deed de deur dicht. 'dan nu even ter zake, ik heb een voorstel voor je' zei Jurgen. 'Als dat voorstel ervoor zorgt dat ik vanacht goed kan slapen is er een grote kans dat ik ja zeg' zeg ik. Jurgen en Gerben lachen om mijn reactie. Ik kijk met een onschuldige blik terug. 'Luister eerst nou maar naar wat ik ga zeggen' zegt Jurgen. 'Ik luister' 'Nou eh... Ook al hebben we je eigenlijk weer terug gestuurd naar Atla willen we je graag nog een kans geven om te bewijzen dat je over de vaardigheden beschikt die ik je eerder al verteld heb, want we kunnen op nu toe niet veel mensen vinden die kunnen slagen voor de test. Jij was bijna geslaagd, alleen moet je nog wel oefenen met het oversteken van een muur' zegt Jurgen. Ik denk even na. 'Wat gebeurd er als ik ja zeg?' vraag ik. 'Dan ga ik je trainen tot een volwaardige ninja' zegt hertog Gerben. 'Ninja?' vraag ik. 'Dat is hoe wij besloten hebben om de gespecialiseerde soldaten te gaan noemen' 'Dus als ik ja zeg dan word ik getraind als ninja?' 'Klopt, en als Gerben vind dat je over genoeg vaardigheden beschikt om ninja te worden moet je een test afleggen. Als je voor die test slaagt word je een ninja' zegt Jurgen. 'Hmm... Ik denk dat ik ja zeg' natuurlijk zeg ik ja, wie wil dat nou niet? In je favoriete Kingdom getraind worden tot een freaking ninja! 'Mag ik nu slapen?' vraag ik met een moe gezicht. Gerben en Jurgen lachen weer. 'Loop maar achter me aan' zegt Hertog Gerben.
Gerben leidt me naar een kamer. Eentje die, na een inspectieronde, dubbel glas in het raam blijkt te hebben. Daar hebben ze waarschijnlijk over na gedacht. 'Je hebt morgen een dag vrij, dan kan je lekker uitslapen en de stad bekijken of zo. Overmorgen vertrekken we al vroeg naar de trainingsplek' 'Waar is die trainingsplek?' 'Dat is nu nog een geheim, ook al denk ik niet dat je zou weten waar het is als ik het nu zeg. Truste' 'Truste.

De volgende morgen word ik wakker door iemand die op mijn deur klopt. 'Eh... Kom maar binnen!' roep ik. Er komt een meisje binnenlopen met een bord met eten. 'Bedankt' zeg ik met een glimlach tegen het meisje als ze het bord aan geeft. Ze zegt niks terug en loopt weer weg. Ik schrok alles met smaak naar binnen. Dat was lekker zeg!
Ik gooi de dekens van me af waardoor ze op de grond vallen en stap uit bed. Ik loop naar de badkamer toe en kijk in de spiegel. Gadverdamme! Ik lijk net een zombie ofzo! Ligt hier ergens een haarborstel? Ik kijk om me heen. Yes, daar ligt er een. Ik pak hem en begin met mijn haar door te borstelen.
Het duurde even maar een tijdje later heb ik eindelijk de laatste klit eruit gekamt.
Ik laat het grote bad vollopen met warm water en ga lekker ontspannen in het warme water liggen. Heerlijk dit, net alsof je weer in je bed ligt maar dan nog beter.
Als ik uit het bad kom is het al weer 11 uur 's ochtens. Ik loop in een badjas naar de kledingkast en verspreid alle kleren over het bed. Hmm... Waar heb ik zin in vandaag? Ik staar een tijdje naar de kleren op het bed en uiteindelijk ik kies ik voor een zwarte rok met een rood t-shirt dat ik erin stop. Ik heb zwarte sokken aan, met nog steeds mijn fijne gympen, en ik doe mijn haar in een hoge staart. Het is misschien niet echt praktisch maar vandaag is dat niet nodig.

Ik zeg vrolijk hoi tegen de bewakers als ik het paleis uitloop. Ik denk dat ik maar wat ga rondlopen om te kijken of de de stad hier nou eigenlijk wel een beetje lijkt op de minecraft versie.
Als ik om me heen kijk zie ik dat het grote wolfenstandbeeld indrukwekkend uit de berg steekt. Dat is iniedergeval al één ding. Ik loop door de straten als ik langs een soort park kom, daar ga ik straks wel even kijken. Maar nu eerst verder rond lopen. Ik vind de stad echt helemaal geweldig! Ik ben al een hele lange tijd gefascineerd door die Chinees/Japans achtige stylen. Als het goed is moesten de universiteit en de bank hier ergens zijn, volgens de video's tenminste. Ik kom aan bij een grote deur, als ik naar binnen kijk ziet het er wel ongeveer zo uit als de bank uit de video's. Alleen zijn er nu ook mensen binnen. Het valt me op dat alle mensen hier in rood, goud en zwart gekleed zijn. Dat zal wel een klederdracht ding in ofzo. Ik loop naar binnen en kijk om me heen. Het is hier echt mooi. Als ik weer naar beneden kijk nadat ik uitgebreid het plafond heb bestudeerd, dat allemaal mooie gouden patronen heeft. Zie ik dat een aantal mensen me raar aanstaren. 'Eh... Hoi' Zeg ik tegen ze terwijl ik een beetje akward blijf staan. Als ze weer weg kijken draai ik me snel om en ga het gebouw weer uit. Dat was akward. Maar het plafond was wel erg mooi. Ik probeer de weg terug te vinden naar dat park dat ik eerder had gezien. Nadat ik even heb rondgedwaald loop ik het park in. Het ziet er precies zo uit zoals je je een Japanse tuin voor zou stellen. Maar dan groter. Er staan een paar grote bloessemboomen soms een bankje eronder en er is een heel stelsel van kleine kanaaltjes met water waar weer bruggetjes overheen gaan. Echt geweldig dit! Ik ga onder een van de bloessemboomen zitten. Hier kan ik echt van genieten. In de schaduw onder een lekker ruikende boom met een aangename temperatuur en een zacht briesje. Eigenlijk mis ik alleen nog een goed boek. Zouden ze een bibliotheek hebben hier? Misschien kan ik het aan iemand vragen. Met tegenzin sta ik weer op. Ik loop naar een meisje toe dat een paar jaar ouder lijkt dan ik. 'Hoi' Zeg ik. 'Hoi' zegt ze terug. 'Is er een bibliotheek in deze stad, ik ben op zoek naar een leuk leesboek' leg ik uit. 'Ja hoor, die hebben we. Hij zit verbonden aan de universiteit, weet je waar dat is?' vraagt ze. 'Ehm... Zo ongeveer wel denk ik' 'Als je het park uitloopt naar rechts en dan een stuk de weg volgen, bij de eerste kruising moet je naar links en dan kom je er als het goed is' 'Dankjewel!' ik zwaai nog even naar haar als ik weg loop. Er zijn hier erg vriendelijke mensen. Ik volg de instructies op die het meisje me gegeven heeft en kom uit bij een grote openstaande deur. Ik loop maar binnen en kijk weer verwonderd om me heen. Het is hier ook al zo mooi! Boven een van de gangen staat bibliotheek. Daar moet ik waarschijnlijk naartoe. Ik loop de gang in en kom uit in een enorme ruimte met allemaal boeken. Dit. Is. Geweldig. Ik loop naar een willekeurige boekenkast toe en pak er een boek uit. Ik lees het eerste stukje, het is een boek over Fenrinse geschiedenis, interessant. 'Hey, ik had niet verwacht jou hier aan te treffen' hoor ik achter me. Ik kijk om en zie hertog Gerben staan. 'Ow.. Eh... Hoi, ik mag hier toch wel komen hé?' 'Natuurlijk, de bibliotheek is open voor iedereen' 'Mag ik ook boeken mee naar buiten nemen?' 'Alleen de boeken op de onderste verdieping, die van de andere verdieping moeten hier blijven' 'Oke dan neem ik deze mee, dankjewel!' zeg ik vrolijk. 'Doei zegt Gerben lachend om mijn enthousiastheid.
Ik loop de universiteit weer uit en ga weer naar het kleine parkje toe.
Als ik het parkje binnenloop zwaai ik even kort naar het meisje dat me net heeft geholpen. Het plekje waar ik net ook zat ia nog vrij dus ik ga weer lekker tegen de boom aan zitten. Ik doe het boek open en begin aan de eerste pagina.

Ik open langzaam mijn ogen en kijk om me heen. Huh? Het is al schemerig. Ik sta op en voel aan mijn wang. Er zitten allemaal afdrukken op van het gras. Volgens mij ben ik in slaap gevallen. Ik heb alleen geen idee wanneer. Het ene moment was ik nog lekker aan het lezen en nu is het al schemerig. Ik kijk het parkje rond. Er is helemaal niemand meer. Is het al zo laat? Oh shit! Ik moet het boek nog terug brengen! Ik pak het snel op en loop het parkje uit. Welke kant was het ook al weer op? Rechts volgens mij... Ik ga naar rechts en volg de weg. Boven me zie ik de universiteit al. Zou hij nog open zijn? Ik hoop het maar.
Ik loop naar de deur toe en open hem voorzichtig. Er brandt nog licht. Ik doe de deur een stukje verder open en glip naar binnen. Ik ren snel naar de bibliotheek toe en zet het boek terug op de plank waar hij vandaan kwam.
Ik loop de universiteit uit. Wow het is nu al donker. Ik het kleine trapje voor de deur af en ga op de weg lopen. Ergens onder me hoor ik een wolf huilen. Ik blijf als versteend staan en werp een snelle blik op de maan. Shit... Het is volle maan.

Heeeee! Eindelijk weer eens een nieuw hoofdstukje! Oké ik mag niet vrolijk doen... Het was wel een maand geleden ofzo toen het laatste hoofdstuk online kwam... stoute ik. Ik ben gewoon te veel verslaafd aan YouTube en minecraft. Jup, minecraft is geweldig. Dat was het wel. Doei!

Top hoofdstukkie Laura! Het duurde een beetje lang maar dan heb je ook wel wat!