Gescheiden

Hoofdstuk 25

Shit shit shit. Weerwolven. En ik ben best een eind weg van het paleis. Ik hoor nog een huil. Een stuk dichterbij dit keer. Ik kan denk ik het beste terug gaan naar de universiteit.
Ik draai me om en ren terug naar binnen. Naast me hoor ik een grom ik kijk verschrikt opzij. Oh nee! Hier zitten ze ook!
Ik ren weer naar buiten. Wat ga ik doen? Ik moet ergens naar binnen waar geen weerwolven zijn. Ehm... Ik moet een van de Ljords vinden! Ik hoor nog een huil. Ik zie een wolf omhoog rennen. Mijn richting op. Shit wat ga ik doen! Ik kijk snel om me heen. Hé! Ik kan het dak op klimmen. Een paar meter verder staat een boom. Ik ren er snel naartoe. Oeh..  Die takken zitten wel ver uit elkaar. Ik klim op de eerste tak en ga zo dicht mogelijk bij de stam erop staan. Dan strek ik mijn armen uit en pak ik de volgende tak vast. Ik ga eraan hangen als een luiaard en trek me erop. Dat doe ik tot ik bovenaan ben. Nu kan ik heel makkelijk op het dak stappen.
Ik kijk naar de wolven die inmiddels onderaan de boom staan. Kunnen wolven klimmen? Ik hoop het niet, maar ik kan voor de zekerheid maar beter weg gaan hier.
Het dak van de universiteit zit vlak naast het dak van de bank.
Ik neem een aanloop je en spring over de 2 meter diepte heen die ertussen zit. In mezelf juich ik keihard. Zoiets heb ik altijd al willen doen! Het is wel fijn dat deze dalen een beetje plattig zijn. Over een puntdak lopen lijkt me veel minder leuk.
Ik neem weer een aanloop en spring naar het volgende dak. Zo kan ik wel bij het paleis komen. Ow wacht... Daar zijn waarschijnlijk ook weerwolven. Hoe doen de Ljords dit? Ik kan maar beter op de daken blijven denk ik.
Ik spring naar het volgende dak. Wacht... Waar ga ik nu eigenlijk naartoe? Bij het paleis zijn waarschijnlijk ook weerwolven. Uuhm...  Ik kijk maar weer eens om me heen. Zouden de wolven in de spiritboom durfen komen? Geen idee. In de video's van Jurgen werd soms gezegd dat de wolven naar de wolvenden op het zuidereiland gingen. Nooit iets over de spiritboom. Lets go to the spiritboom!
Ik ren verder over de daken tot ik bij de boom ben.
Van zo dichtbij is hij echt groot! Een tak heeft al ongeveer twee keer de dikte van mijn middel.
Ik loop voorzichtig balancerend over de rand van het dak waar ik op sta naar een grote tak die net tot het dak rijkt. Ik raak hem voorzichtig aan. Het is tenslotte een spiritboom. Je weet nooit wat er allemaal kan gebeuren bij die dingen.
Zodra mijn vingertoppen de tak raken voel ik een sterke drang in me. Een drang om dichter bij de boom te komen. Als in een soort trance spring ik van het dak af. Met een harde klap kom ik neer op de grond.
Wat is dit? Ik heb mezelf niet meer onder controle. Ik kan nog wel helder nadenken maar ik kan mijn lichaam niet meer beheersen! Wat ik ook probeer, ik blijf langzaam stap voor stap naar de boom toelopen. Achter me hoor ik gegrom. Ik kan alleen mijn hoofd niet draaien om te kijken wat er is. Waarschijnlijk wolven.
Een wolf loopt naar een holte in de boom toe en gaat aan de zijkant zitten met zijn snuit naar de maan gericht. Meer wolven volgen zijn voorbeeld en er ontstaat een soort gang. W-wat is dit? Wat doen die wolven? Het is net of ze me aanbidden ofzo. Raar. Ondertussen loop ik neg steeds langzaam richting de opening. Ik ben er nu bijna.
Als ik er ben stap ik er doorheen en kom ik in een soort grot in de boom. Ik volg de grot. Het gaat maar door en door. Ik kan nog steeds mijn lichaam niet beheersen. Stap. Stap. Stap. Het lijkt alsof ik al uren aan het lopen ben. Ik ga een hoek om en er schijnt een fel licht in mijn ogen. Is dat de portal naar de spiritworld? Leidt deze trance me naar de spiritworld? Stap. Stap. Stap. Ik kom steeds dichterbij. Nog een paar stappen. Stap. Stap. Stap. Bij de volgende was er ineens geen grond meer. Het lijkt alsof ik van een enorme afgrond val. Toen werd alles zwart.

Au! Mijn hoofd!
Ik word wakker met een enorme hoofdpijn. Ik doe mijn ogen open en kijk om me heen. Achter me is een portal en voor me een enorme berg bomen. Het lijkt erop dat ik op een open plek ben in een bos met een portal. Dit zal de spiritworld wel zijn. Ik kijk even of ik me weer normaal kan bewegen. Yes, eindelijk is die stomme trance weg. Maar... waarom ben ik hier nu eigenlijk? Ineens hoor ik een zware mannenstem.
'Hallo Laura, welkom in de wereld van de spirits.' Het lijkt net alsof de stem uit het niets komt. 'Hallo!? Wie ben jij!? En hoe weet je mijn naam!?' Roep ik. 'Ik ben Fenheer. De allereerste keizer van de Fenrins en de voorvader van het volk. Ik weet al jaren van jouw bestaan af, en dat je ons hier een keer een bezoek zou brengen.'

Kaaaboemba!! Idk wrm dat daar staat maar het moest ff. Verder heb ik niet veel te zeggen, doeg doeg!

Omg dit is zo cool!!! Nu moet ik ook maar iets cools doen in mijn hoofdstuk *hint* *hint*