HÜZNÜN SESİ

6. Bölüm

Keyifli Okumalar...

🌼Hifa'dan🌼

Kulaklarım cayır cayır yanıyor, kalbim büyük bir hızla atıyordu. Son söylediğim şeyler tamemen kontrolümün dışında olmuştu. Kendimi tutamamış ve çok büyük bir şekilde konuşmuştum. Üstelik hiçbirini yapmak istediğim falan da yoktu. En azından ben öyle sanıyordum, sadece bir anda kendime güvenmiş ve kelimelerin çıkmasına izin vermiştim. Kendimi sakinleştirmeye ve en azından Meriç hakkında bir şey öğrenebilmiş olduğuma sevinmeye çalıştım. İyi bir şey değildi, ama sonuçta onun hakkında bir şeydi. Sonunda bana kendisi hakkında bir şey söylemiş olması bile beni mutlu etmişti. Odaya hatırlayamadığım bir hızlı gelmiş, birde valizimi toplamıştım. Kendime geldiğimde düşüncelerimin esiri olduğumu anlamıştım. Beynimi çıkarıp bir kenarı koyabilme ihtimalim olsa keşke diye düşünmeden edemiyordum. En azından uyurken düşünmez ve rahatça uykuya dalabilirdim. Yatağa girdiğimde yapabileceğim en iyi şeyi yaparak gökyüzüne doğru yükseldim. Pamuk şekeriyle konuşmayı bırabilecek miydim gerçekten çok merak ediyordum.

Sabah uyandığımda pijamalarımı valize koyup rahat ve bol bir şeyler giyindim. Kendimi oldukça halsiz hissediyordum, her zaman olduğu gibi yine hiç dinlenemediğim bir şekilde uyanmıştım. Aşağıya indiğim zaman Meriç'in çoktan gelmiş olduğunu gördüm. Oda kartımı bırakıp Meriç'e doğru ilerledim. Pek de iyi göründüğüm söylenemezdi ama Meriç'in de benden bir farkı yoktu. Göz altları morarmıştı ve gözlerinden uyku akıyor gibiydi. İyice yaklaştığımda tam karşısında durup kollarımı birbirine doladım.

" Berbat görünüyorsun." Hâlâ Meriç'le konuşabildiğime sevinmiştim.

" Sende öyle." Bunu söylerken yüzünde tek bir mimik bile oynamamıştı, tıpkı benim gibi. Valizime elini uzatınca valizi geri çektim.

" Kendim taşırım, teşekkürler." Sanırım az önce trip atmıştım, yada gerçekten ona gerek duymadığım için bunu söylemiştim.

"Nazik olmaya çalışmana gerek yok, iki yabancıyız biz." Başını salladı ve bana doğru eğildi.

" Benim hakkımda sözler veren kadın ve kendisine yabancı diyen kız hakkında bir sürü şey bilen bir adam. Gerçekten de fazlasıyla yabancıyız." Sonra arkasını dönüp arabaya doğru yürümeye başladı, tıpkı dün benim yaptığım gibi. Sinirle valizimi sürüklemeye başladım, dün söylediğim şeylerden pişman ettirmese şaşarırdım zaten. Meriç şoför tarafına geçip bagaj kapısını açmıştı, arabanın arkasına doğru ilerlerken Meriç'in gelip gelmediğini kontrol etmeye çalışmıştım. Tabiki valizimi koyarken bana yardım etmeyecekti, ne bekliyordum ki. Bagaj kapısını sertçe kapatıp ön tarafa geçtim. Kollarımı birbirine dolamış sinirle soluyordum. Meriç duymamı istediğinden emin olduğum sahte bir kahkaha attı. Şaşkınlıkla ona baktım.

" Bakıyorum da çok eğleniyorsun." Arabayı çalıştırırken omuz silkti.

" 'Çok kabasın Meriç. ' 'Nazik olmaya çalışmana gerek yok Meriç.' " Kaşlarımı düz bir hale getirirken şaşkınlıkla Meriç'e bakmaya devam ettim. Benim taklidimi yapıyordu!

" Çok komiksin. " Birkaç saniye gözlerini bana çevirdi.

" Sende ne istediğini bilmeyen küçük bir kız çocuğu gibisin. " Dudağımı büzüp sağa doğru kaldırdım, başımı salladım birkaç kez.

" İşte benim prensesim, şu haline bir bak." Yukarıdaki aynayı biraz bana doğru çevirince anında yüz ifadem düzleşmişti.

" Ne o prensimize layık olamadım mı?" Bir dudağı yana doğru kıvrıldı.

" Lütfen Hifa sana çok aşığım, nasıl böyle düşünebilirsin." Meriç'i alkışladım ve gözlerimi kıstım.

" Harika oyuncusunuz bayım." Bir süre birbirimizle laf dalaşına girmeden duramadığımızı fark etmiştim.