HATA #Wattys2018

Bölüm 12

♥ KEYİFLİ OKUMALAR ♥

Adela ve Akın aynı anda Eyvah diye sessizce tıslamışlardı. Cemre durumu daha anlamış değildi ama buradan pek hayırlı olduğunu söylenemez. Yaşlı adam dik duruşuyla dikkatleri üstüne çeke çeke salona doğru ilerledi. Cemre ne yapması gerektiğini bilmiyordu , yaşlı adamın sert bakışları vücudunda dolaşırken rahatsız olmuştu, bu ailede mutlu olan yok mu diye kendi kendine söylendi. "Babacığım hoşgeldiniz , erken gelmişsiniz.'' Adela telaşlanmış ne dediğini bilemiyordu "Bu eve geleceğim vakitler ne zaman sorgulanır olmuş!" Sert iması anneyi zar zor yutkundurmuştu. "Şey babacığım siz beni yanlış anladınız.." cümlesi tamamlanmadan yaşlı adam eliyle susmasını istemişti. Adela ve Akın umutsuzca birbirlerine bakıyor bu işten nasıl sıyrılacaklarını düşünüyorlardı. "Eee Adela, misafirimizle beni tanıştırmayacak mısın?" Akın ve Adela şaşkınca genç kız ile yaşlı adam arasında bakışıp duruyorlardı. Akın'da ses gelmeyince annesi imdata yetişti. "Tabi babacığım , bu Cemre , Cemre kızım bu benim kayın pederim Mahmut bey." Cemre hızla Mahmut'un eline uzanıp öptü ve alnına koydu. Yaşlı adam bu saygıya fazlasıyla şaşırmış ve mutlu olmuştu. Bunu belli etmeden hala kızın kim olduğunu öğrenmeye çalışıyordu. Kızı iyice inceledi giyim kuşamı ile sosyeteden olmadığı apacık ortadaydı. Şirketten olmadığını biliyordu, Akın ile bir bağlantısı olduğuna emindi. "Cemre seni daha önce hiç görmedim tam olarak kendini tanıtırsan mutlu olurum." Cemre yaşlı adamın olduğunda da daha kurnaz olduğunu anlamıştı. Adela dışında kimse Cemre'yi tanımadığı ortadaydı, kız kendini nasıl tanıtacağını bilemedi , utanıyordu sahi ne diyecekti ki 'ben torununuza zorla sahip olmuş bir kızım ve ondan hamleyim onun dışında bir ilişkimiz yok.' Kesinlikle rezalet! Gözlerini kara gözlere dikti , Akın da ikilemdeydi bunu belli ediyordu ama son çare olarak yalan söyleyeceği bakışlarından belliydi ''o benim kız arkadaşım dede." Diyiverdi bir anda. Genç kız bu yalana şok olmuştu başka bir şey demesini bekliyordu ama şuan en mantıklı cevap bu. Dedesi buna içten içe sevinmişti , sonunda bu eve ailemize layık bir kız getirebildin dedi içinden. Kızı pek tanımasa da iyi terbiye görmüş bir aile kızı olduğu aşikardı. "Öyle mi , adınıza sevindim. Peki biz yokken niye Cemre'yi eve çağırdınız?" Cemre bayılmak üzereydi neden bu adamın sorgusu bitmiyordu anlamış değildi. Akın sıkıntıyla nefes verip Cemre'nin yanında bitti. Kolunu genç kızın omuzlarına koyup en masum gülümsemesiyle " sevgilim sizden çekindiği için ilk annemle tanıştırmak istedim dedeciğim. Zaten sizinle de tanıştıracaktım." Bu kadar yalana ve Akın'ın kıza olan yakınlılığı genç kızı terletiyordu. Resmen gerçeği saklıyorlardı adamdan. Cemre omuzunda hissettiği yumuşak dokunuşlarla eriyordu resmen bu onun için çok fazlaydı , sevdiği adama hiç bu kadar yakın olmamıştı evet birlikte oldular ama genç kız tek bir sahnesini bile hatırlamıyordu. Cemre uzunca süredir ayakta ve aşırı çarpan kalbi ile başı dönüyordu elini destek almak amacıyla Akın'ın sırtına dayadı ve derin derin nefesler alıp gözlerini yumdu. Gözlerini tekrar açınca herşey kapkaraydı ve olduğu gibi arkasında ki koltuğa yığıldı. Akın , Cemre'nin bayılmasıyla şoka uğramıştı , annesi ve dedesi büyük bir telaşa girmişti. Akın çocuğuna bir şey oldu korkusu ile annesine doğru dönüp "anne Bebek...." diye haykırdı. Ne dedesi aklındaydı ne de yalanlar tek düşündüğü şey doğmamış bebeğiydi. Babalığa ne kadar hazır olmadığını söylese de Akın çoktan baba olmuştu bile , şimden mükemmel bir baba olacağı aşikardı.

Annesi yardımcılara kolonya getirmelerini istedi, bu sırada Akın kızı koltuğa uzatmış sürekli adını söylüyor bilincini açmaya çalışıyordu. Dedesi bütün olanlara şaşkınca bakıyordu , torunu bebek diye haykırmıştı... yaşlı adam durumu anladı ama emin olmak için biraz daha bekleyecekti.

Akın kolonyayı eline döküp bayılan kızın burnuna yakınlaştırıp "Cemre uyan" diye sürekli adını ikaz ediyordu. Annesi de kızın ellerini ovuşturup aynı şekilde adını söylüyordu. Hamile bir kadının üstüne çok geldiklerini şimdi kavramışlardı.Cemre'den gelen iniltiler ile uyanacağının sinyallerini veriyordu. Akın bir şey demeden kızın kendine gelmesini bekledi. Bebek ve Cemre için telaşlanmıştı doğrusu. Cemre uyandığı gibi elini ağzına götürüp "midem bulanıyor" diyivermişti Akın hızla kızı kucakladığı gibi zemin katta olan tuvalete soktu. Burnuna tutulan kolonya kızın midesini bulandırmıştı , klozete elini dayayıp içindekilerini çıkarmaya başladı. Başında hissetiği el ile yine vücudu kasılmıştı bu onun kokusuydu; Akın'ın. Şuan hem utanıyor hem de kusuyordu. Midesini tamamen boşalttıktan sonra lavaboya doğru ilerleyip elini yüzünü yıkayıp ağzını çalkaladı. Arkasına dönünce ona korku ile bakan bir Akın beklemiyordu daha çok kızmış bir surat bekliyordu. Akın ona yaklaşıp yüzüne gelen saçlarını kulağının arkasına koyup eliyle yüzünü temizledi. Oldukça şefkatliydi kıza karşı bunu neden yaptığını bilmiyordu ama yapmak zorunda hissediyordu sonuçta bu kız onun yüzünden bu haldeydi. Akın fazlasıyla Cemre'ye yakındı , sıcak nefesi yüzünü yakıyordu. Midesinde kelebekler uçuşuyordu adeta, dizlerinin bağı çözülmüştü sanki. Bu adam ona fazlasıyla merhametliydi."iyi misin ?" Kısık ses ile adama olan bakışlarını yoğunlaştırdı. İkiside birbirlerine o kadar derin bakıyordu ki kimse ayırmaya cesaret edemezdi. "Şuan çok daha iyiyim. " dedi bir çırpıda. Akın aldığı cevapla hızla toparlandı şuan yaptığı çok saçmaydı. Hızla kızdan uzaklaşıp "iyi o zaman hadi salona" diyerek tuvaleti terk etti yine ardında kırık bir kalp bıraktığını bilmeden...

Cemre salona gelince artık gitmesi gerektiğini anlamıştı , oturmadan "ben gitsem iyi olacak. " dedi muzip şekilde. Akın ona sırtı dönük olduğu için genç kız bir türlü adamın cevabı göremiyordu. Ne dedeye ne de anneye bakabiliyordu bakışları yerdeydi. Akın hızla ayaklanıp "tabi ki." Dedi. "Akın ve Cemre yarın sizinle tekrar konuşmak istiyorum." Mahmut deden çıkan cümle ile Cemre gözlerini parkeden ayırıp dedeye baktı , bu neydi şimdi. ? "Tamam dede." Kız artık bunalmıştı , bu durum düşündüğünden de zor geçecek gibiydi.

Akın ile Cemre tek bir laf bile etmemişti yol boyunca. Aslında Akın o kadar korkutucu durmasa Cemre bir sürü soru sorardı fakat şuan cesaret edemiyordu. Evine varınca araba durmuştu. Cemre bir şey demeden ineceği sırada Akın bileğini tutup inmesini engelledi. Adamın her dokunuşu kız kor gibi yakıyordu. Şaşkınca adama dönüp tekrar tekrar o kara gözleri zihnine çizdi."yarın seni öğlen 1 gibi gelip alırım. Bir de eve geldiğinden beri bir şey yiyip içmedin ... bebek için sağlıklı değil eve gidince ilk işin karnını doyurmak olsun." Akın emirlerini sıralarken Cemre sanki şiir dinliyormuş gibi büyük bir hayranlıkla adamı izliyordu. Cümleleri bitince hafifçe gülümseyip tamam diyivermişti. Arabadan inip kapıyı kapatmadan tekrar Akın'a dönüp "iyi akşamlar'' dedi ve cevap beklemeden kapıyı kapatıp apartmana girmişti bile. Cemre eve girip kapıyı ardından kilitledi yüzünde ki sırıtış bir türlü silinmiyordu Akın'ın onu düşünmesi onu mutlu etmişti evet bu kız böyleydi en ufak bir ilgiyle gönlünü açıyordu sevdiğine , daha sonra çok yıpranacağını bile bile...

Bölüm sonu ♡ Gelecek bölüme kadar görüşürüzzz:))))
NOT●● yorum ve vote vermeyi ihmal etmeyin. ♡♡