Bölüm 40

7.2K 291 59
                                    

Media : Cemre

Video :Sia~ Never give up

Keyifli Okumalar 📖

Bazen hislerin seni yanıltırken bazen tepetaklak ediyor . Bugüne kadar hislerim beni hep yanılttı ama duygularıma çok fazla inandım bu yüzden gerçekleri görmeme engel oldu tıpkı Akın'ın sevgisine inandığım gibi ! Onunla her şey bir anda düzelemişti hiç ummadığımı bi anda olmuştu herşey ve şimdi de hiç ummadığımı bir anda ilişkimiz darmadağın oldu. Ona az önce benden boşanacak mısın diye sormama rağmen yüzüme dahi bakmadan hızla yanımdan ayrıldı beni basit bir cevap vermeye bile değer görmüyordu. Arkasına dahi bakmadan hızla ilerleyen Akın'ın peşinden koşup kolunu tuttum , tüm bedeniyle bana öfkeyle dönüp "ne duymak istiyorsan o senin cevabın.'"dedi bana sertçe bağararak. Bu öfke patlamasını beklemiyordum bu yüzden elimi hızla kolundan çekip bir iki adım geriye yalpalandım , ben ondan uzaklaştıkça Akın üzerime doğru ilerleyip duruyordu , yüzü öfkeden kasılmıştı onu aylardan sonra ilk defa bu kadar öfkeli görüyordum. "Akın sakin ol."dedim titreyen sesimle ama o öfkeden bir şey duymuyordu "sürekli etrafımda , aklımda olmanı istemiyorum , benden ve hayatımdan uzak dur Cemre ! " Diye sertçe tıslarken sırtımın duvara çarpmasıyla duvar ve Akın'ın bedeni arasında adeta sıkışmıştım. Mavilerimi kahvelerine dikip en derine baktım , yüzü gergin ve öfkeli dursada gözlerinde kırgınlık ve pişmanlık olduğunu görebiliyordum bu yüzden ondan korkmak yerine cesaretli davranıp '' beni kendinden uzaklaştıramazsın herşeyden önce bebeğinin annesiyim ben." Dedim sakin ses tonuyla , Akın anlamsız gözlerle bana bakıp derince nefes alarak " hayatımı mahvettin." Diye itirafta bulundu. Söylediği iki kelime beynimde kalbime ulaşınca yaşadığım sarsıntı çok büyüktü. Onun bu halde olmasının sebebi benmişim! Ruhumu daraltan bu kelimeler boğazıma yangın topu gibi oturmuş içimi kavuruyordu. Güçlükle yutkunup dolan gözlerimle ona baktım belki de son kez bu kadar yakından bakacağım ona , doya doya sert ama bir o kadar da güzel yüzüne baktım .... baktım ama daha fazlasına izin vermeden evden ayrıldı .

●●●

"Hadi anne gel de bahçede kahve içelim."dedim bahçeden salonda oturan anneme bağırıp . Kısa süre sonra annem yarım bir gülüşle bahçeye gelip bana doğru ilerleyip yanıma oturdu ve önünde ki kahveyi huzurla içmeye başladı. Gözlerim usulca hayranı olduğum yüzünde dolandı , mavi gözleri ve burnu tıpkı benimkiler gibi aslında ben ona çektim , saçlarına yıldız düşmüş olsa da o ipek saçlarından hiçbir güzellik kaybetmemiş. Hafif kırışmış ellerine baktım , bu ellerle beni büyüttü, taşıdı , okula yolladı ve ögretmen yaptı. Annemin hakkını asla ödeyemem aslında yüreği iyilik kaplamış tüm anne ve babaların hakkı ödenmez ve bende bir kaç ay sonra oğlumu kucağıma alacağım ona da aldığım eğitim kadar iyi bir eğitim vereceğim. "Kızım haftaya eve giderim haberin olsun."dedi annem eliyle saçlarını geriye doğru itip. Alt dudağımı sarkıtıp ''anne daha dur yeni geldin biraz dinlen gidersin pastanene."dedim mızmızca. Annem gülerek gözlerini devirip '' damat beni en fazla 1 hafta kabul ed..."Annemin cümlesini bitirmesine izin vermeden "anne Akın sert biridir ama asla böyle bir şey düşünmez. "Dedim doğruyu söyleyip . Annem başını olumlu şekilde sallayıp bahçenin muhteşem manzarasına döndü. Içim sabah yaşanan durumdan dolayı buruk olsa da yanımda annemin olması ruhumu ferahlatıyor. Gözüm telefonuma ilişti ekranı açtım saat akşam 12 ydi . Saat gece yarısına gelmiş bile ama Akın hâlâ yok . Annem kocan nerede diye sorarsa ne cevap vereceğimi dahi bilmiyorum. "Kızım kocan geç gelecek sanırım."dedi annem bana doğru bakıp. Korktuğum başıma gelmişti hazırsız yakalandığım için afallamıştım , kısaca bir yalan düşünüp "ııım şey ... şey ah evet toplantısı oluyor genelde anne bazen gece 2 de 3 de bile geldiği oluyor."dedim pembe bir yalan uydururak. Annem bana düşünceli bir ifadeyle baktı kısaca daha sonra önüne dönüp "uykum geldi uyusak mı? Bak saat çok geç oldu."deyince olumlu sekilde kafamı sallayıp "tabi annem, hadi gel kalacağın odaya bak , beğenmezsen salonda sana yatak açarım.'' Dedim ve annemle odama doğru ilerledik . Annem Akın ile ayrı uyuduğumuzu bilmiyor hele ki o bodrum odasında uyuduğumu öğrense bu evi üzerimize yıkar. O gelmeden bazı özel eşyalarımı başka bir yere taşıyıp odamı misafir odası haline getirdim ama ben kendime kalacak bir yer bulamadım.
Odama gelince kapıyı açıp içeri girdim peşimden annem gelip odayı inceledi "Kızım burada pencere dahi yok.'' Dedi annem gülerek bende gülüp "ayy anne bodrum odası işte ne bekliyoruz ki ."dedim .
"Anne istersen başka bir yer..."cümlemi bitirmeye gelmeden annem hızla "yok yok burası iyi , birkaç günde penceresiz kalayım. "Dedi ve bavuluna yöneldi, "Sen de git uyu bugün yoruldun."dedi geceliğini giyerek "Tamam annem , iyi geceler."
"Iyi geceler. "
Salona geldim ama gideceğim bir yer yok , belki Akın bu gece gelmez bugün oldukça sinirliydi .
Akın 'ın odasının kapısında beklerken başka çaremin olmadığını biliyordum ve tüm cesaretimi toparlayıp odaya girdim. Odanın ferah penceresi ve bir o kadar büyük alanı içime huzur versede odanın tamamının siyah olması ruhumu daraltmıştı. Olumsuzca yüzümü ekşitip yatağa oturup olabilecekleri düşündüm ; ondan habersiz odasına girdiğim için beni mahvedecekti! Öte yandan annem bizim ayrı uyuduğumuzu görse Akın'dan daha fazla mahveder. .. Akın'ın gazabını kabul ederek odasında gezinmeye başladım. Giyinme odası genel olarak takım elbiselerinden oluşuyordu günlük kıyafetlere çok az yer bırakmış kısaca göz gezdirdikten sonra giyinme odasından ayrılıp yatağa oturdum yaptığım şey yanlış zaten ondan izin almadan yatağında uyuyorum daha fazla ileri gitmemeliyim. Yatağa girip sırt üstü uzandım , yastığından aldığım yoğun koku beni heyecanladırıyordu. Elime attığım herşey Akın gibi kokuyordu , kesinlikle muhteşem ! Her zaman burada onunla uyusaydım bu bile benim için yeterdi , o erkeksi kokusunu daha yakından alsam yeterdi aslında...Gözlerimi kapatıp hayallerime son verdim , erken yatıp erkenden kalkmalıyım.

HATA #Wattys2018Donde viven las historias. Descúbrelo ahora