Χάρι Πότερ: Τα 19 Χρόνια [Υπό Διόρθωση]

Απρόσμενη βοήθεια

Όταν οι Χάρι ξαναβρήκε τις αισθήσεις του δεν βρισκόταν πάνω στο σκουπόξυλο του. Αντίθετα βρισκόταν ξαπλωμένος σε έναν καναπέ. 

Βλεφάρισε προσπαθώντας να συνηθίσει το έντονο φως που χτύπησε τα μάτια του. 

"Χάρι! Είσαι καλά;" ακούστηκε μια ανήσυχη, γνώριμη φωνή.

Ο Χάρι γύρισε το κεφάλι του προς την πηγή του ήχου με αργές κινήσεις. Ένιωθε το κεφάλι του βαρύ και έτοιμο να σπάσει.

"Νομίζω," μουρμούρησε. "Τι συνέβη;"

"Σε αποχαύνωσαν και έπεσες από το σκουπόξυλο σου," τον πληροφόρησε η Ερμιόνη. "Πώς νιώθεις;"

"Χάλια," σχολίασε ο Χάρι. "Το κεφάλι μου πάει να σπάσει."

"Πάω να δω αν η κυρία Ουέσλι έχει κάτι για τον πονοκέφαλο. Μην σηκωθείς," διέταξε η Ερμιόνη και με μια δρασκελιά εξαφανίστηκε από το οπτικό πεδίο του Χάρι.

Το αγόρι έτριψε τα μάτια του. Δεν ήταν η πρώτη φορά που έπεφτε από σκουπόξυλο αλλά ποτέ ξανά δεν ένιωσε έτσι. Ίσως έφταιγε το γεγονός ότι είχε χτυπηθεί με το αποχαυνωτικό ξόρκι. 

"Πώς νιώθεις φιλαράκι;" ρώτησε μια άλλη γνώριμη φωνή. 

Ο Χάρι άνοιξε τα μάτια του για να δει τον Ρον να τον κοιτάει με ένα ανήσυχο βλέμμα. 

"Αν εξαιρέσουμε αυτόν τον φριχτό πονοκέφαλο είμαι μια χαρά," αποκρίθηκε ο Χάρι "Πόση ώρα έχει που είμαι αναίσθητος;"

"Θα έχει κάνα μισάωρο," απάντησε ο Ρον "Φοβηθήκαμε μήπως έπαθες κάτι σοβαρό."

"Τι απέγιναν οι Θανατοφάγοι;"

"Ε... Έφυγαν."

Η απάντηση του Ρον δεν άρεσε διόλου στον Χάρι. Κάτι είχε συμβεί όταν αυτός βγήκε εκτός μάχης, ήταν σίγουρος για αυτό. 

"Ρον, συμβαίνει κάτι;"

"Ε... Βασικά... Λοιπόν, Χάρι σε παρακαλώ μην φρικάρεις," παρακάλεσε ο Ρον. "Αλλά να, οι Θανατοφάγοι πήραν την Τζίνι..."

"ΤΙ ΈΚΑΝΕ ΛΈΕΙ;!" αναφώνησε ο Χάρι και πετάχτηκε όρθιος για να το μετανιώσει κατευθείαν. Ζαλίστηκε από τον πονοκέφαλο και έπεσε κάτω ξανά. Μέσα στο δωμάτιο μπήκε φουριόζα η Ερμιόνη και κοίταξε μια τον Χάρι και μια τον Ρον. 

"Ρον! Δεν φαντάζομαι να του είπες!" αναφώνησε.

"Εσύ τι λες Ερμιόνη;" έκανε ο Ρον, σταυρώνοντας τα χέρια του.

"Σου είπα να μην του πεις τίποτα μέχρι να συνέλθει!"

"Θα το μάθαινε αργά ή γρήγορα Ερμιόνη! Δεν νομίζω ότι αλλάζει κάτι που του είπα τώρα. Εξάλλου με ρώτησε, τι να του έλεγα; Ψέματα;"