Χάρι Πότερ: Τα 19 Χρόνια [Υπό Διόρθωση]

Ντράκο Μαλφόι

Οι μέρες κυλούσαν αργά και βασανιστικά για τη Τζίνι καθώς παρέμενε κλεισμένη σε εκείνο το φριχτό δωμάτιο απομονωμένη. Φαγητό της έφερνε δύο φορές την ημέρα ο Ντολόχοβ. Στην αρχή σκέφτηκε να αντισταθεί, να μην φάει ώστε να τους αναγκάσει να την αφήσουν ελεύθερη αλλά συνειδητοποίησε πως δεν είχε νόημα. Εξάλλου, χρειαζόταν δυνάμεις για τις ημέρες που θα ακολουθούσαν. 

Τις πρώτες ημέρες δεν ξαναείδε τον Λούσιους. Ωστόσο, άρχισε να την επισκέπτεται ορισμένες φορές, προσπαθώντας να ανοίξει συζήτηση μαζί της, άλλες φορές προσπαθούσε να την εκφοβίσει. Εκείνη παρέμενε απτόητη. Μερικές φορές την βασάνιζε. Ωστόσο, η Τζίνι είχε δεχτεί τόσες πολλές φορές την Βασανιστική κατάρα τους τελευταίους μήνες που είχε πλέον συνηθίσει, όσο κακό κι αν ήταν αυτό. Ο πόνος εξακολουθούσε να είναι φρικτός αλλά όχι άγνωστος. Ποτέ πια αυτός ο πόνος δεν θα ήταν άγνωστος. 

Άλλες φορές πάλι ο Λούσιους έφευγε δείχνοντας φοβισμένος. Η Τζίνι αδυνατούσε να καταλάβει τι περνούσε από το μυαλό του. Αυτό που ήξερε ήταν ότι όλο αυτό ήταν μία τελευταία απελπισμένη προσπάθεια των Θανατοφάγων να αποφύγουν το αναπόφευκτο. Οι Χρυσούχοι βρίσκονταν στο κατόπι τους. Σε λίγο όλα θα τελείωναν. Έπρεπε μόνο να κάνει υπομονή. 

Μία εβδομάδα αργότερα, κι ενώ βρισκόταν ξαπλωμένη στο υποτιθέμενο κρεβάτι της - μία στοίβα από άχυρα - η πόρτα άνοιξε και η Τζίνι περίμενε να δει το εντελώς αντιπαθητικός πρόσωπο του Ντολόχοβ. Προς μεγάλη της έκπληξη όμως δεν ήταν αυτός αλλά ένας νεαρός με χρόνο πρόσωπο και τα χαρακτηριστικά του Λούσιους. Η Τζίνι πετάχτηκε όρθια αμέσως. 

"Εσύ!" σφίριξε απειλητικά. 

Ο Ντράκο Μαλφόι δεν τόλμησε να την κοιτάξει στα μάτια στην αρχή. Ακούμπησε το δίσκο με το φαγητό της στο πάτωμα. Στη συνέχεια έκλεισε την πόρτα πίσω του, βυθίζοντας στο σκοτάδι για άλλη μία φορά το δωμάτιο. 

"Τι θες;" ρώτησε ξερά η Τζίνι. 

"Να με ακούσεις," είπε ξέπνοα εκείνος. 

"Μωρέ τι μας λες;"

"Να με ακούσεις καλά, Ουέσλι. Παίζω τη ζωή μου κορώνα γράμματα για σένα."

"Δεν στο ζήτησα." Η Τζίνι σταύρωσε τα χέρια της. 

"Άκου, υπάρχει σχέδιο. Θα πρέπει να με εμπιστευτείς αν θες να βγεις ζωντανή από εδώ," είπε προειδοποιητικά ο Μαλφόι. 

Η Τζίνι στένεψε τα μάτια της. "Να σε εμπιστευτώ; Καλύτερα να γίνω Θανατοφάγος."

"Ο φίλος σου δεν είχε την ίδια γνώμη όταν ήρθε στο σπίτι μου μαζί με τους Χρυσούχους για να ζητήσει την βοήθειά μου," αντέκρουσε ο Μαλφόι.