Χάρι Πότερ: Τα 19 Χρόνια [Υπό Διόρθωση]

Η Πρώτη Αποστολή

Χρησιμοποιώντας ένα ανυψωτικό ξόρκι, η Αθηνά κουβάλησε τον Μαλκάιμπερ μέχρι το σημείο όπου είχαν αφήσει την Μέγκι και τη Λόρεν. Ευτυχώς το θεραπευτικο της ξόρκι είχε δουλέψει αρκετά καλά ώστε ο Άνταμς να μπορεί να περπατήσει μόνος του. Στο μεταξύ, η Μεγκι, έχοντας διαπιστώσει ότι η Λόρεν δεν βρισκόταν πια υπό την επίδραση της Εξουσιαστικής Κατάρας, είχε λύσει την φίλη της από τα δεσμά της και την είχε αγκαλιάσει σφιχτά. Η Αθηνά διέκοψε την στιγμή βήχοντας αμήχανα.

"Πρέπει να βρούμε τους υπόλοιπους και να ανασυνταχθούμε," είπε επιτακτικά. "Γιατί αν ο Τζόελ έχει δίκιο, τότε βρισκόμαστε σε μεγαλύτερο κίνδυνο από ό,τι νομίζουμε."

"Λόρεν, θυμάσαι τι συνέβη;" ρώτησε μαλακά η Μέγκι.

Εκείνη κούνησε αρνητικά το κεφάλι της. "Όλα είναι μία θολούρα. Το μόνο που θυμάμαι είναι να μονομαχώ με τον Νέβιλ, αλλά δεν είμαι σίγουρη τι συνέβη μετά. Αυτός ο Μαλκάιμπερ δεν πρέπει να ήταν μόνος του."

"Και η φωτιά στην αποθήκη;" ρώτησε ο Χάρι.

"Μάλλον την έβαλαν επίτηδες για να μας φέρουν εδώ," παρατήρησε κουρασμένα ο Άνταμς. "Πράγμα που εμφανώς δούλεψε."

"Ή για να μας χωρίσουν," είπε σκεπτικά η Αθηνά. "Δεν ξέρουμε τι έγινε με την πρώτη ομάδα."

"Τόσο το χειρότερο για εμάς," αποκρίθηκε ο Άνταμς. "Αν κάποιος βρισκόταν μαζί με τον Μαλκάιμπερ, αυτός θα ήταν ο πατέρας του. Πρέπει να τον βρούμε το συντομότερο."

"Έχεις δίκιο," συμφώνησε η Αθηνά. "Θα είσαι εντάξει όμως;"

Ο Άνταμς ανασήκωσε τους ώμους του. "Έχω περάσει και χειρότερα."

Αυτό ήταν αναμφίβολο. Προτού συνεχίσουν, φρόντισαν να σβήσουν την φωτιά στον αχυρώνα προτού επεκταθεί σε κάποιο άλλο κτίριο και προκαλούσε περισσότερες ζημιές. Στη συνέχεια, άφησαν πίσω τους το εγκαταλελειμμένο σπίτι και τον καμμένο αχυρώνα, αναζητώντας κάποιο ίχνος ζωής από τους υπόλοιπους συναδέλφους τους. Κατευθύνθηκαν προς την άκρη του χωριού όπου υπήρχαν όλο και λιγότερα σπίτια. Τίποτα όμως το ασυνήθιστο. Αυτή η ησυχία είχε αρχίσει να αναστατώνει τον Χάρι. Δεν του άρεσε καθόλου αυτό και ήταν βεβαίως ότι δεν ήταν ο μόνος.

Αποφάσισαν να προχωρήσουν προς την ανατολική πλευρά του χωριού όπου είχε κατευθυνθεί η ομάδα του Ρον, του Γουόρεν, της Μακόλ και του Γουίνγκερ. Καθώς διέσχιζαν το χωριό, διαπίστωσαν ότι το χωριό ήταν σε πλήρη αναστάτωση, πράγμα απολύτως λογικό. Οι κάτοικοι συζητούσαν μεταξύ τους σε πηγαδάκια - όσοι δεν είχαν φοβηθεί αρκετά ώστε να κρυφτούν στα σπίτια τους. Φαινόταν φοβισμένοι. Προφανώς δεν ήταν συνηθισμένοι στην παρουσία τόσο πολλών Χρυσούχων στο ήσυχο χωριό τους.