Χάρι Πότερ: Τα 19 Χρόνια [Υπό Διόρθωση]

Δικαιοσύνη - Μέρος 2ο

Μετά τα γενέθλια της Τζίνι οι μέρες κύλησαν πάρα πολύ γρήγορα και η μέρα της δίκης έφτασε προτού το καταλάβουν. Εκείνο το πρωινό ο Χάρι και η Τζίνι ξύπνησαν νωρίτερα από όλους στο Μπάροου, με την εξαίρεση της κυρίας Ουέσλι. Από το προηγούμενο βράδυ είχε ετοιμάσει τους επίσημους μανδύες τους. Ο μανδύας της Τζίνι ήταν μάλιστα ολοκαίνουργιος, δώρο από την μητέρα της για τα γενέθλιά της. Αφού έφαγαν και ετοιμάστηκαν, ήρθε η ώρα της αναχώρησης. 

Θα ταξίδευαν μέχρι το Υπουργείο Μαγείας όπου θα γινόταν η δίκη μέσω του Μαγικού Δικτύου με το οποίο ήταν συνδεδεμένο το τζάκι των Ουέσλι. Η κυρία Ουέσλι τούς έδωσε τη μαγική σκόνη, καταβάλοντας μεγάλη προσπάθεια να συγκρατήσει τα δάκρυά της. 

"Μην ανησυχείς μαμά," την καθησύχασε η Τζίνι καθώς της έδωσε μια αγκαλιά. "Θα είμαστε εντάξει."

"Το ξέρω, χρυσό μου αλλά μάνα είμαι και ανησυχώ. Εξάλλου, βλέποντάς σας έτσι μου θυμίζετε πόσο έχετε μεγαλώσει και οι δυο σας…"

"Μαμά…"

"Μην στεναχωριέσαι αγάπη μου," είπε γλύκα η κυρία Ουέσλι. "Πηγαίνετε γιατί αλλιώς θα αργήσετε."

Ο Χάρι μπήκε πρώτος στο τζάκι με λίγη μαγική σκόνη στο χέρι του. Την τελευταία φορά που είχε ταξιδέψει με αυτόν τον τρόπο δεν είχε και την πιο ευχάριστη κατάληξη. Πήρε μία βαθιά ανάσα και στη συνέχεια έριξε την μαγική σκόνη στα πόδια του, λέγοντας δυνατά και καθαρά: "Υπουργείο Μαγείας!"

Ο Χάρι εξαφανίστηκε μέσα σε πράσινες φλόγες και ένιωσε το σώμα του να στροβιλίζεται ενώ μπροστά του περνούσαν διαφορά άλλα τζάκια. Ένιωσε ξαφνικά έντονη ναυτία. Κάποια στιγμή σταμάτησε να περιστρέφεται και προσγειώθηκε σε ένα άγνωστο τζάκι μέσα σε πράσινες φλόγες. Βγαίνοντας από το τζάκι βρέθηκε στο Αίθριο. Ακριβώς από πίσω του βγήκε δευτερόλεπτα αργότερα η Τζίνι. Πιάνοντας το χέρι της, κατευθύνθηκαν προς τους ανελκυστήρες. Το Αίθριο δεν είχε αλλάξει πολύ από την τελευταία τους επίσκεψη εκεί. Μονάχα εκείνο το τερατώδες άγαλμα με τους μάγους που ποδοπατούσαν τους Μαγκλ είχε αφαιρεθεί. Στη θέση του υπήρχε ένα απλό συντριβάνι. Ίσως δεν είχε βρεθεί ακόμα κάποιος καλλιτέχνης να φιλοτεχνήσει ένα καινούριο άγαλμα για το Υπουργείο. Πάντως ο Χάρι προτιμούσε έτσι απλό το συντριβάνι του Αιθρίου.

Μπροστά στους ανελκυστήρες υπήρχε μία μικρή ουρά από μάγους και μάγισσες που κατευθύνονταν προς τις δουλειές τους. Ο Χάρι και η Τζίνι στήθηκαν κι αυτοί στην ουρά. Κάποιο τον αναγνώρισαν και τον έδειχναν με το δάχτυλο με καμία διακριτικότητα, ψιθυρίζοντας μεταξύ τους. Ο Χάρι άλλαξε το βάρος του από το ένα πόδι στο άλλο μέσα από την αμηχανία του. Η Τζίνι τού έσφιξε καθησυχαστικά το χέρι.