Hoofdstuk 31

275 14 2
                                    

Ik staar hem verbaasd aan. Waarom zou hij mijn nummer willen? Ik moet een overweging maken. Wat zijn de nadelen en wat de voordelen? Hij zal het doorvertellen aan Ronaldo, dat weet ik wel bijna zeker.

'Nee'.

Teleurgesteld draait Duncan zich om en loopt naar Ronaldo, die net uit de berging komt. Hij begint te praten tegen Ronaldo en ik weet wel dat het over mij gaat. Ronaldo kijkt een moment naar mij, perst zijn lippen op elkaar en sist iets. Dan loopt hij naar Acid toe die net uit de kleedkamer komt. Jack, Justin en Simon komen erachteraan. Ze gaan voor de kleedkamer praten.
'Waarom zei je nee?' vraagt Sam. 'Ik denk dat dat het voordeligste voor mij uitpakt', zeg ik weifelend. Ik kijk naar Alex, die met haar ellebogen op haar knieën zit. In haar voorhoofd zit een diepe frons. 'Misschien had je het beter wel kunnen doen', zegt ze. 'Hoezo?' vraag ik nieuwsgierig. 'Dan had je Ronaldo op de kast kunnen jagen', zegt Alex. Ik knik. 'Misschien wel, maar misschien zou het hem niks boeien', zeg ik. 'Zag je hoe hij reageerde bij Nederlands?' zegt Sam. 'Ja, maar hij is onvoorspelbaar, onthoud dat wel', zeg ik. De meiden knikken. 'Anders kan ik hem nog altijd mijn nummer geven', zeg ik. 'Dat is waar', geeft Alex toe en Sam knikt.

De gymleraar komt binnen en gebaart iedereen te gaan zitten. Ronaldo en zijn vrienden gaan, natuurlijk, naast mij, Sam en Alex zitten. 'Je gaat wel met mij mee toch?' vraagt Ronaldo. Het klinkt meer als een bevel dan een vraag.

'Nee', zeg ik hard en fel. Zeurkous. 'Wel met mij toch?' vraagt Duncan. Deze gast is is irritant. 'Nee', zeg ik zachter. Ronaldo grinnikt. 'Get rekt, vriend', zegt hij. Duncan lacht en geeft Ronaldo een boks. Weirdo.

Na de les van twee uur hebben we pauze. Als ik mijn boeken uit mijn kluis heb gepakt ga ik naar buiten met Alex en Sam, want het is heel mooi weer. Als we op een plekje gaan zitten, komt Ronaldo met Jasmin naar buiten. Ronaldo heeft zijn arm om Jasmins schouder heen geslagen en Jasmin heeft haar arm bij zijn buik. Een sterk van jaloezie gaat door met heen. Zouden Ronaldo en ik niet een leuk koppel zijn? Ik vraag het me af. Ronaldo en Jasmin gaan zitten op een plekje die ver van ons vandaan is. Ze lachen en praten en ik zie allemaal meiden jaloers naar Jasmin kijken.

Dan hoor ik plotseling geschreeuw van een aantal jonge jongens. Ik kijk om en zie tot mijn afgrijzen dat er een klein poesje geschopt wordt door de jongens. Ik zeg het tegen de meiden, die kort knikken. Meteen sta ik op en loop snel naar de jongens toe. Eén van hen geeft het poesje een trap waardoor deze zielig jankt. Ik duw een jongen hardhandig aan de kant en de rest wijkt achteruit, schreeuwend en joelend naar de jongen die ik geduwd had. De jongen geeft mij een duw terug, en ik val bijna. Nog net weet ik me op de been te houden. Ik loop dreigend naar de jongen toe. Ik schat hem op zestien jaar en ik ben achttien. 'Wil jij eens even je poten bij je houden?' zeg ik boos.
'Ik heb geen poten', zegt de jongen brutaal. 'Kom op, Job!' hoor ik een jongen roepen. Snel kijk ik achterom en zie dat het katje niet meer geslagen of geschopt wordt. Het zwarte beestje zit ineengedoken tussen de jongens, want hij kan niet weg. Het wekt medelijden bij me op. Ik kijk weer voor me.

'Nee, normale mensen niet, maar jij wel', zeg ik. 'Ik ben een heel normaal mens', zegt ze jongen laag en loopt uitdagend naar me toe. Ik nader hem ook, om te laten zien dat ik niet bang ben. Hij wil me schoppen, maar ik ontwijk het. Dan maak ik een dubbele salto over hem heen en draai me in een fractie van den seconde om en schop zijn voeten onder hem weg. Resultaat is dat hij keihard op de grond klapt. Ik mag dat eigenlijk helemaal niet doen van John, maar zo te zien maakt het genoeg indruk. De jongens rennen weg terwijl Job overeind krabbelt en ook wegspurt. Ik loop voorzichtig naar het bange katje toe en ga op één knie zitten. Ik laat het beestje eerst aan mijn hand ruiken en dan aai ik het voorzichtig. Dan neem ik het in mijn armen. Het beestje knort en kreunt zacht. Ik weet dat hij pijn heeft.

'Goede actie Sharon', zegt plotseling iemand achter me. Ik draai me om en zie Ronaldo staan. 'Dank je', zeg ik een beetje verlegen. Ik kan niet zo goed tegen complimentjes. 'Ik breng hem wel terug naar de eigenaar', zegt Ronaldo tot mijn verbazing. 'Ik wist niet dat je van dieren hield', zeg ik verbaasd. 'Ik wilde er ook naartoe gaan, maar jij was eerder. Hoe kun je die dubbele salto?' vraagt hij. Ik wil het hem niet vertellen dat ik dat van John heb geleerd. Misschien moet ik mijn stunts wat meer inhouden, net zoals bij Jasmin, toen ik haar in beide knieholtes schopte. 'Geleerd op de sportschool', zeg ik met mijn onschuldigste gezicht. 'Knap', zegt Ronaldo. Ik bloos en hij grinnikt. 'Hou op', zeg ik. 'Je bent anders wel schattig als je bloost', zegt Ronaldo en kijkt met zijn veel te mooie ogen aan. 'Rotzak', zeg ik. 'Kom je nog met dat katje?' vraagt hij. Ik geef het katje aan Ronaldo en die neemt hem in zijn sterke armen. Ik zou bijna 'aaaah' willen zeggen, zo schattig als het eruitziet. Toch doe ik dat maar niet. Ronaldo aait het beestje voorzichtig en die begint al gauw te spinnen.

'Ik ga', zeg ik kort en loop naar Sam en Alex toe. 'Wat was er net?' vraagt Sam. 'Er werd een katje geschopt door een aantal jongens. Ik heb ze met een te overdreven move weggejaagd', zeg ik. 'Overdreven vond ik het niet. Wel knap', zegt Alex. Beiden hebben het gezien. Ik ga zitten tussen de twee meiden in. Dan gaat de bel.

De rest van de dag is Ronaldo weg, dus is het rustig lessen. Ik ga naar mijn BMW toe.

Wacht.

Waar is mijn BMW naartoe?

Ik voel in mijn broekzak en kom erachter dat de sleutels weg zijn. Heeft Ronaldo ze nou weer gepikt? Ik zet mijn tas op de grond en kijk erin. Ik vind sleutels, maar niet van mijn BMW. Deze heeft een ander kenteken! Ik frons als ik zie dat ze op naam staan van Ronaldo Greatness. Ik loop de parkeerplaats over en zie een witte BMW staan met Ronaldo ertegenaan leunend. Dat is de mijne! Net achter die auto staat nog een BMW, die zal dan wel van Ronaldo zijn. Ronaldo draait zich op dat moment om en hij kijkt me recht aan. Dan sprint hij naar de chauffeurskant van de auto, springt erin en scheurt weg. Rotzak, met mijn BMW moet je niet zo optrekken. Met mijn Ferrari kan het best. Ik zie de groep van Ronaldo nergens. Ik besluit maar om in zijn auto te gaan rijden. Ik heb geen idee hoe hij mijn sleutels heeft gepakt en ondertussen de zijne in mijn tas heeft gedaan, maar dat terzijde.

Ik stap in de auto en start hem. Rustig duw ik het gaspedaal in en ik schiet al meteen vooruit. Jongens, is die motor opgevoerd ofzo? Ik rij weg van het schoolplein en besluit om naar de garage te gaan. Ik heb namelijk een geniaal plan in gedachten.

Horses and badboysWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu