Hoofdstuk 42

250 12 3
                                    

In de pauze ga ik bij Lucien, Simon, Acid, Jack en Justin zitten. Het is minder erg dan ik had verwacht. Ze maken geen stomme opmerkingen, en praten ook tegen me, wat ik wel erg fijn vind. Af en toe schieten we in de lach en ik heb het gevoel er steeds meer bij te horen. Ik ga naast Acid zitten en Lucien zit aan de andere kant. 'Weet je nog, van dat je naast me ging zitten omdat je me een aardig persoon leek?' vraag ik lachend aan Acid. Hij glimlacht. 'Dat weet ik nog heel goed. En weet jij ook nog toen die gast bij ons in de klas kwam en jullie elkaar aan staarden alsof jullie elkaar tien jaar niet hadden gezien?' Ik lach. 'Jason', zeg ik. 'Ja', zegt Lucien. Ik kijk opzij naar het strak getrokken gezicht van Lucien. Ik kijk hem vragend aan. 'Die Jason begint de badboy uit te hangen', zegt hij. 'Echt?' vraag ik en mijn mond zakt open. 'Ik zou even je mond dichtdoen, het ziet er nogal dom uit', zegt Acid en hij maakt een grappig gebaar. 'Oké'. Ik doe mijn mond dicht. Dan kijk ik weer naar Lucien. 'Hij is een beetje de populaire jongen aan het uithangen, maar wij zijn hem al naar beneden aan het helpen', zegt hij. Acid lacht. 'Mijn hobby', zegt hij. Simon, Jack en Justin hebben stil geluisterd en Jack kijkt naar me. Hij scant mijn gezicht. 'Iets wat ik me een kleine tijd afvraag: waarom zit je bij ons?' Ik slik. 'Mocht van Lucien', zeg ik. Goede reden. Hoor de sarcasme. Jack kijkt naar Lucien. 'Anders zat ze zo alleen', zegt hij. 'Normaal nemen mensen uit deze vriendengroep alleen sletjes mee', merkt Simon droog op. Lucien kijkt me aan en ik begin me ongemakkelijk te voelen. 'Zij is geen slet', zegt Lucien nuchter.  Ik werp hem een dankbare blik toe.

Vrienden van badboys blijven rare jongens.

Acid gaapt. Zijn blauwe ogen kijken me recht aan. 'Kijk. Dat je met  Luc bent..' 'Lucien' verbetert Lucien Acid. Acid werpt hem een  geïrriteerde blik toe, waarop Lucien een brede grijns op zijn gezicht krijgt. 'Lucien bent meegegaan, dat snap ik', zegt hij. 'Hoezo?' vraag ik scherp. 'Omdat je er lekker uitziet', zegt Justin voordat Lucien wat kan zeggen. 'Klopt', geeft Lucien toe. 'Plus?' vraag ik. 'Plus, omdat je me wel aardig leek', zegt hij. Ik mompel wat onverstaanbaars en er blijft een stilte hangen. Simon, Jack en Justin draaien zich om en gaan verder met hun gesprekken. Met hen zal ik nooit goed kunnen opschieten. Er is nog altijd een geroezemoes in de aula, en ik kijk naar de ingang ervan. Ik vind het genânt dat ik tussen twee jongens zit. 'Duncan', fluister ik voor me uit. 'Duncan?' vraagt Acid, die het blijkbaar gehoord heeft. Ik voel mezelf blozen. 'Ja, omdat hij me wilde, je-weet-wel', zeg ik. 'Zoenen en verkrachten', vult Lucien aan. 'Dat'. Ik plaats mijn ellebogen op mijn knieën en voel dat ik naar de wc moet. Ik glijd van de tafel af en pak mijn tas. Want meiden gaan meestal met hun tas maar de wc en ik vertrouw deze jongens niet, ook al zijn ze nog zo aardig.

Na een bezoek aan het toilet was ik mijn handen. Dan ga ik weer terug naar de aula. Op het moment dat ik bij hen wil gaan zitten gaat de bel. We lopen naar het klaslokaal.

Twee weken later, thuis

Ik zit op de bank na te denken. Ik begin me steeds meer zorgen te maken om Ronaldo. Hij is al zo lang weg. Hij moet binnenkort wel terugkomen, lijkt me. De twijfel kwelt me.

De deurbel gaat. Ik sta op en loop naar de deur. Ik kijk door het spionnetje en zie dat Jason er staat. Ik doe de deur verbaasd open. 'Hoi Jason', zeg ik. 'Hoi, mag ik even binnenkomen?' vraagt hij arrogant. Hij doet me aan de Ronaldo van vroeger denken. 'Hoezo?' vraag ik. Ik ga iets breder staan, zodat hij er in elk geval niet langs kan. 'We moeten praten', zegt hij. Waarover?' vraag ik. Hij is mijn trainer van de H.G.B, dat weet ik. Wacht, daarover moet ik praten! 'Kom naar binnen', zeg ik. Ik doe de deur open. Jason trekt zijn wenkbrauwen omhoog en stapt langs me heen naar binnen. Ik doe de deur zorgvuldig dicht en loop naar de kamer. Hij zit al brutaal op de bank. Ik  besluit om er geen opmerkingen over te maken, want dat maakt de sfeer niet gezelliger. Ik ga naar hem zitten op een redelijke afstand. Ik kijk hem aan. 'Zal ik beginnen?' Hij knikt. 'Ik vind het onverantwoord dat je je als een badboy gedraagt terwijl je een agent bent', zeg ik. Hij knikt. 'Weet ik'. 'Waarom doe je het dan?' vraag ik. 'Om aandacht van de school te krijgen', zegt hij en kijkt me met zijn blauwe ogen aan. Hij haalt zijn hand door zijn blonde haren. Aandacht?' vraag ik verbaasd. 'Ja, ik heb geen vrienden', zegt hij. De vraag waarom hij dan naar mij toekomt, brandt op mijn lippen.

'Je weet toch dat als je je als een badboy gaat gedragen, de jongens niet aardig tegen je gaan doen?' vraag ik. Eén adem, knap.

'Daar ben ik ook achter gekomen, ja', zegt hij. 'Waarom ga je dan naar mij toe?' vraag ik. Het wordt steeds ingewikkelder.

'Omdat je ook moet gaan trainen, en John belde me om je beter te keren kennen, anders gaan de trainingen ook niet zo best', zegt hij. 'Je hebt gelijk. We moeten weer trainingen gaan volgen. Althans, ik', zeg ik eerlijk. Hij glimlacht. 'Dus om elkaar beter te leren kennen, kunnen we op school bij elkaar zitten', zegt hij. Ik knik. Ik weet dat het vriendschappelijk is, meer niet. 'Daarom kwam je helemaal naar mijn huis?' zeg ik glimlachend. 'Ja, je zat bij de jongens en die doen niet al te aardig, en als je bij Alex en Sam zit, is dat ook genânt', zegt hij en bloost. Eigenlijk is hij nog best schattig. 'Wanneer trainingen?' vraag ik. 'Van acht uur tot tien uur 's avonds', zegt hij. 'Is goed', zeg ik. 'Ik kom je ophalen'. Hij kijkt me aan. Ik kijk verbaast naar hem. 'Je moest toch eerst..'. 'Ja, dat moest, maar dit is veel handiger', zegt hij. 'Oké', zeg ik.

'Ik ga maar weer, ons spraakvlees is op', zegt hij en grinnikt om zijn eigen grap. Ik glimlach. 'Is goed'. Ik leid hem naar de deur, en zodra hij is vertrokken ga ik Netflix kijken. Ik weet niet dat Jason en ik nog veel problemen gaan veroorzaken.

Een tijdje later.

Mijn telefoon trilt.

Halfgare pukkel: Doe open schat <3

Op dat moment hoor ik de bel gaan.

Ik ben zo blij met de 1K! Het is zo ongelofelijk, soort van.

Dankjewel!!

Wie stond er als contact: 'halfgare pukkel?'

1150 woorden

Horses and badboysWhere stories live. Discover now