Horses and badboys

Hoofdstuk 39

Ik loop achter hem aan en leg mijn hand op zijn rug. 'Wat is er Ronaldo?' vraag ik hem. 'Ik haat je', zegt hij. 'Waarom?' vraag ik. 'Ik laat wat zien! Ik laat dingen zien en jij weigert ze!' roept hij boos. 'Hints?' vraag ik nadenkend. 'Ja, hints', zegt hij alsof ik een klein kind ben. 'Sorry, maar ik ben heel slecht in het begrijpen van hints', zeg ik verontschuldigend. 'Dat is te merken', zegt Ronaldo sarcastisch. Hij duwt me naar achter en bestijgt Moonlight. 'Wat is dit nou weer?' vraag ik verward. 'Ga op Starlight', zegt Ronaldo en zucht overdreven. Ik bestijg Starlight als ik hem heb losgemaakt. 'Sharon, Moonlight staat nog vast', zegt Ronaldo. Ik lach. 'Sukkel', zeg ik. Ik kijk in zijn ogen en hij zet puppyogen op, wat veel te schattig staat. 'Ik ga hem niet losmaken hoor', zeg ik. 'Kom op', zegt Ronaldo en hij doet zijn hoofd schuin. Ik zucht en ga van Starlight af. Ik maak Moonlight los en bestijg Starlight weer. 'We gaan'. Ronaldo knikt. We gaan verder door de heuvels en ik kijk op mijn horloge. Zeven uur. Het begint ook al donker te worden. 'Zullen we naar het strand gaan?' stel ik voor. 'Is goed', zegt Ronaldo. 'Geen wedstrijd', zeg ik. 'Nope', zegt Ronaldo.

Als we op het strand aankomen moeten we eerst over een hoog hek heen. Er staat namelijk een hek om het strand om dieren op het strand te houden. Je hoeft ze dan niet vast te binden. Natuurlijk was er een hek, maar die is zo smal dat Moonlight en Starlight er niet doorheen kunnen. We stijgen af en binden de teugels losjes vast aan de zadels, zodat ze niet op de teugels kunnen stappen, maar wel kunnen grazen.

We lopen allebei naar de branding. Ik ga zitten op het zachte zand. Ronaldo komt naast me zitten. 'Waarom gaan we eigenlijk zitten?' vraagt Ronaldo. 'Weet ik veel. Misschien omdat we kontpijn hebben', zeg ik droog. 'Ik heb geen kontpijn', zegt Ronaldo serieus. 'Ik ook niet', zeg ik. 'Dan moeten we een andere reden verzinnen', zegt Ronaldo glimlachend. 'Omdat we even samen willen zijn?' vraag ik en ik voel meteen dat ik bloos. Waarom zeg ik dat notabene? 'Ja, dat is de reden', zegt Ronaldo. Ik zie uit mijn rechter ooghoek dat hij opzij kijkt naar me. Ik zie dat hij lacht. Beschaamd kijk ik naar het rulle zand voor me. 'Weet je, het is al best laat', zegt Ronaldo. Ik kijk op mijn horloge en zie dat hij gelijk heeft. Negen uur. 'We moeten zo terug', zeg ik. 'Kom', zegt Ronaldo en trekt me overeind. Ik kijk vragend naar hem. Hij trekt me mee naar de zee. Ik kijk naar de ondergaande zon. Plotseling staat Ronaldo stil en draait me om zodat ik naar hem moet kijken. Hij neemt mijn gezicht in zijn handen. 'Wat wil je?' vraag ik verward. 'Jou', zegt hij en drukt een kusje op mijn voorhoofd. Vlinders gieren door mijn lijf. Een warm gevoel nestelt zich in mijn buik. Maar dan de harde klap. Het kan fake zijn. Het kan allemaal nep zijn. Hij kan doen alsof, maar het kan allemaal gespeeld zijn.

'Waarom wil je me?' vraag ik twijfelend. 'Omdat jij anders bent'. Zijn ogen boren zich in de mijne. Ik zie weer emoties. Twijfel, verdriet, schaamte en blijdschap. 'Hoe anders?' vraag ik dom. 'Je durft meer dan ieder ander meisje. Jij kan mij helpen met mijn keuze. Jij bent pittig, iemand die ik nodig heb. Daarom hou ik van je', zegt hij. Hij bloost. Verbluft en verward staar ik hem aan. Het klinkt allemaal zo echt, maar hij kan acteren.

Ik haat deze twijfel.

'Echt?' vraag ik voor de zekerheid.

'Ja, echt'.

'Ik geloof je niet', zeg ik. Meteen maakt een rotgevoel me van me meester. Wat nou als hij het echt meende? 'Niet?' vraagt hij verdrietig. 'Nee', zeg ik. Mijn stem trilt. 'Ik meen het, echt', zegt Ronaldo en tot overmaat van ramp zie ik een traan over zijn wang lopen. 'Niet huilen', zeg ik en veeg de traan weg. Ik voel me nu zo intens verdrietig. Misschien heeft hij nog nooit liefde gekend. Of is hij op de meest pijnlijke manier gedumpt door zijn ex. Misschien is dit gevoel wel raar voor hem. 'Wat moet ik doen om het je te laten geloven?' vraagt hij. 'Bewijs het', zeg ik nadenkend. 'Hoe?' vraagt Ronaldo.

Ik krijg een geweldige ingeving. 'Je moet een paard voor mij ophalen uit de andere kant van Amerika', zeg ik lachend. Nu kan Space wel hierheen! 'Een paard? Uit de andere kant van Amerika?' herhaalt Ronaldo verbaasd. 'Ja. Dat is de enige manier om me te laten geloven dat je van me houdt', zeg ik. 'Oké geef me alle informatie over dat paard', zegt Ronaldo. Ik geef alle informatie over Space aan hem. 'Ga ik voor zorgen', zegt Ronaldo opgewekt, wat me best verbaast. Ik kijk op mijn horloge 'Zullen we verder rijden?' vraag ik. 'Best', zegt Ronaldo.

We rijden verder naar de manege en geven de paarden terug aan degene die erover gaat. We stappen in de auto en rijden in een ongemakkelijke stilte naar huis. 'Wanneer vertrek je?' vraag ik Ronaldo. 'Maandag, denk ik. Ik zal niet zo heel snel meer terug zijn', zegt hij. 'Eigenlijk is het best gek dat je dit voor mij doet', zeg ik. 'Voor jou doe ik alles', zegt Ronaldo glimlachend. 'Slijmbal', zeg ik lachend en ik bloos. Ronaldo ziet het en lacht.

We komen aan bij mijn huis. Ik open de garagedeur en Ronaldo rijdt zijn BMW eruit. Ik zet mijn Ferrari in de garage. Ik loop naar binnen. Ik hoor Ronaldo wegrijden. Ik besluit om naar bed te gaan, de dag was vermoeiender dan ik dacht. Toch is het wel een leuke dag geweest met Ronaldo.

Sharon, begin je nou echt te geloven dat hij van je houdt? Misschien wel, ja. Waarom zou hij liegen?

Mijn positieve en negatieve kant staan tegenover elkaar. Ik sta ertussenin.

Hij kan alles nog steeds faken! Geloof je nou echt dat hij dit faket? Dat zou toch te flauw zijn? Hij is een badboy, hij faket alles! Helemaal niet, hij is zichzelf bij Sharon. Zichzelf? Hij moet nog leren om zichzelf te zijn! Leren..

Stop! Rotgedachtes. Bij twijfel gaan ze altijd ruziën. Ik duik mijn bed in. Ik trek de dekens tot mijn oren op en val in slaap.

Hallo mensen, een nieuw deeltje! Bijna de 900 reads, niet te geloven! Dank jullie wel! Ik had nooit gedacht dat dit boek zoveel reads zou gaan halen!

Ronaldo gaat Space ophalen? Sharon zit in de twijfel?

1107 woorden