1.

86.3K 1.1K 1.1K
                                    

*Kacy*

Het is 2 weken geleden dat ik het nieuws heb gekregen dat mijn ouders zijn omgekomen. Ik heb voor een weekje bij mijn oom gewoond, maar hij gaat verhuizen naar Parijs, voor z'n werk.

God, ik wou zo graag mee naar Parijs, maar ik mocht dus niet. Hij heeft een internaat voor me geregeld. Het stomste is dat ik per se met een jongen op de kamer moet.

Zingend met mijn natte haar in een knot en een warme pyjama loop ik de trap af, die ik morgen niet meer zal zien. Mijn oom zit te tukken op de bank, terwijl ik een snelle boterham in elkaar knutsel.

Kan je brood wel knutselen? Ja, kan wel. Knutselen is met een schaar, lijm en papier. De schaar is mijn mes, de lijm mijn kaas en het papier is het brood.

Met mijn rare gedachtes pluk ik mijn oplader uit de stopcontact en loop de trap weer op. Zachtjes open ik mijn slaapkamerdeur en doe mijn telefoon aan de oplader. Ik moet niet vergeten dat ik mijn oplader morgen in mijn koffer moet doen...

Ik heb 4 koffers en 3 handtassen, ben ik aan het overdrijven? Ik heb gewoon al mijn bezittingen gepakt. Ik wil ons niet zo zeer rijk noemen, maar we hadden wel geld. Mijn moeder was mode-designer en mijn vader was chirurg. Ze hebben geen testament geschreven, dus ik heb alles gekregen. Het huis, onze vakantiehuisjes en de rekeningen van mijn ouders.

De sleutel van ons huis zit in mijn telefoonhoesje, zo heb ik hem altijd bij me. Het internaat is niet zo ver weg van ons huis, maar ik mag er niet alleen wonen omdat ik nog minderjarig ben.

Ik ga het hier echt missen, al mijn vrienden, de buurt, mijn oom Russel. Als die ene klootzak niet door rood had gereden, zat ik hier nu niet te janken omdat mijn ouders overleden zijn.

Tranen rollen van mijn wang, en schokkend van het verdriet huil ik mezelf in slaap.

***

'Kacy! Wakker worden! Je moet zo weg!' Mijn oom staat aan de andere kant van de deur, heftig aan het kloppen. 'Jezus, ik ben wakker. Chill!' roep ik vermoeid terug. 'Over een half uurtje ben je beneden!' hoor ik hem zeggen. 'Ja, komt goed.' Ik glij van m'n bed af en loop naar m'n bureau. Ik heb er gister voor het slapen gaan een stapeltje kleren gelegd, wat ik vandaag zou dragen.

Ik pak het stapeltje op en mijn badtas en slof naar de badkamer. Keurig leg ik alles op de wastafel, en kleed me uit voor mijn dagelijkse warme douche.

De hete stralen water kletteren op me neer, terwijl ik mijn haar was en afspoel. Na ongeveer 5 minuutjes stap ik weer uit de douche en kleed me aan.

Ik voel me zo fancy als wat, en begin aan mijn makeup. Met een lichte laag makeup stijl ik zorgvuldig mijn haar, spuit er haircare en haarspray op en pak mijn badtasje in. Ik ruim snel al mijn spulletjes op en huppel dan naar mijn kamer. Ik doe mijn badtas en kleding in 1 van mijn koffers en haal mijn telefoon van de oplader.

'Oom? Kan je me even helpen met dragen?' roep ik naar beneden. 'Maar natuurlijk prinsesje, want anders breken uw nagels, is het niet?' zegt hij op deftige toon. We moeten allebei lachen, pakken de koffers op en slenteren naar beneden.

***

'Hier is het dan,' fluistert hij meer tegen zichzelf dan tegen mij. Het gebouw ziet er niet zo slecht uit als ik dacht. Het is heel chique, alsof het een enorme villa is met allerlei raampjes aan de zijkant.

We stappen allebei uit, en Russel helpt me met de koffers naar binnen dragen. Voor de ingang stopt hij me even, en geeft een kus op mijn voorhoofd. Hij fluistert me dan toe: 'Elke week bellen, en let goed op jezelf. Dit is een van de duurste internaten die er bestaan, dus als je niet goed word behandelt, bel je me. Oké?' Rustig knik ik ja.

Say Hi To My Roommate: The Badboy ✔Where stories live. Discover now