Aşkın Kokusu:BARUT

Bölüm(12)

Keyifli okumalar...

Bu bölümü smgkskn adlı okuyucuma ithaf ediyorum ^_^ (Bu arada ithaf bekleyenler lütfen bana kırılmasın. İsteyenleri not aldım sırayla ithaf ediyorum. Seviliyorsunuz (^^))

-Tufan-

Elimdeki çaydan bir yudum daha aldıktan sonra sesli bir şekilde nefesimi dışarıya verdim. Düşünmekten beynim patlayacak gibi olmaya başlamıştı. Gece doğru dürüst bir uyku bile uyuyamamıştım. Ben, nasıl bu kıza yaklaşabilirdim ki? Üniversite sınavından mı gitsem acaba? Kız bana demez mi sanan ne benim sınavımdan, kim oluyorsun diye? Demez. Birce demez de bende böyle öküz gibi gidip söylemem. Sonra kız yanlış falan anlar işi iyi yapacağım derken iyice elime yüzüme bulaştırırım.

Yaslandığım duvara başımı yasladığımda Birce'nin evinin bir penceresinde bir hareketlenme olduğunu gördüm. Durduğum yerde dikleşip daha dikkatli bakmaya başladığımda pencereyi açanın annesi olduğunu görünce oflayarak soğuyan çayımdan bir yudum daha aldım.

"Hayırdır kardeşim bir sıkıntın mı var?" Emre'nin sesini işittiğimde bakışlarımı Birce'nin evinden çekmeden konuşmaya girdim.

"Yok. Çayım soğumuş ona ofladım."

"Eh artık o çayı soğutacak kadar ne düşünüyorsan. Gerçi tahmin etmek zor değil."

"Ne diyorsun Emre sabah sabah." Ters bir şekilde söylendiğimde bir elini omzuma attı.

"Saatlerdir eve bakıyorsun da senin gözün haricinde çıkan yok. " İşittiğim sözlerle hızla kendimi toparlayarak gözlerimi evin penceresinden çektim.

"Yok öyle bir şey. Dalmışım sadece."

"Daldığın belli de hangi sulara daldın o önemli."

"Emre, kardeşim senin sabah sabah çenen açılmış. Gitsene sen arka tarafta nöbet tutmayacak mısın?!"

"Daha var nöbetime." Elini omzumdan çekip önümdeki sandalyeye oturduğunda elimdeki soğumuş çayı taşın üstüne bıraktım. "Tufan, bir şey soracağım sana."

"Sor."

"Halı çok pahalı mıdır?"

"Halı mı? Halı nerden çıktı şimdi?"

"Ayşe sabahın altısında aradı ben halıları değiştireceğim diye. Uykusunda mı gördü anlamıyorum valla. Bu kadının ev alışverişi hiç bitmiyor. Yatak odası takımı, koltuk, perde , mutfak eşyaları. Bu gidişte banka da araba için biriktirdiğim iki kuruş parada gidecek." Emre'nin isyan edercesine söylediği sözler üzerine gülümseyerek ona bakmaya başladım. Hep aynı konu.

"Araba alıp ne yapacaksın? Boşver eşin istediği gibi değiştirsin evi."

"Değiştirsin tamam da ben artık korkmaya başladım, Ayşeden. Bir gün beni de değiştirecek diye." Söylediği sözlere sesli bir şekilde gülerken telefonu çalmaya başladı. Cebinden çıkardığı telefonun ekranına bakarak derin bir iç çektikten sonra aramayı cevapladı.

"Efendim, Ayşem."

"Perdelerine uygun halı mı bulamıyorsun? Ayşem internetten bakmakla olur mu sen en iyisi çık bugün çarşıdan bak belki bulursun. Yok Ayşem neden kızayım harca istediğin gibi parayı. Hem benim param senin de paran. Tamam, Ayşem ben kapatayım sen kahvaltını yap. Ararım seni sonra." Telefonu kapatıp tekrar cebine koyduğunda az öncekinin aksine gülümseyen yüzü kaşlarımı çatmama sebep oldu.