" Behind The Sence " [ Zawgyi + Unicode]

- 17 -

" Nini .... မသက္သာရင္ ကိုယ္တို႔ေဆးရံုသြားၾကမယ္.."

အန္လြန္းလို႔ Jongin ရဲ႕ မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုးေရာ နႈတ္ခမ္းေတြေရာက ျဖဴေဖ်ာ့ေနၿပီ...

၂လေက်ာ္ၿပီး ေနာက္ တစ္ပတ္လံုးလံူး ဘာမွမစားဘဲ အန္ေနတဲ့ Jongin ကိုၾကည့္ၿပီး Sehun လည္းစိတ္မခ်မ္းသာ....

" ထပ္..အန္ခ်င္ေသးလား..."

Sehun က ေနာက္ေက်ာေလးကို ဖိေပးရင္းေမးေတာ့ Jongin က လူွပ္တယ္ဆို႐ုံေလး ေခါင္းခါျပတယ္...

Sehun သက္ျပင္းခပ္ဖြဖြခ်ရင္း Jongin ရဲ႕ မ်က္ရည္ေတြေရာ ႏွပ္ေတြေရာကို အနားက တစ္ရႈးေလးယူကာ သုတ္ေပးလိုက္ၿပီး Jongin ကိုေကာက္ေပြ႕လိုက္သည္...

လူကသာ ဘာမွမစားဘဲ အန္ေနတာ အထဲက ကေလးေၾကာင့္ weight ကေတာ့ တက္လာသည္....

ကုတင္ေပၚကို အသာခ်ေပးလိုက္ေပမယ့္ Sehun ကိုဖက္ထားတာမလႊတ္....

တရွႈံ႕ရွႈ႕ံနဲ႔ ငိုေနျပန္သည္.....

" babe.... ဘယ္နားက နာလို႔လဲ...
ကိုယ့္ကိုေျပာ..... ဟင္... Innie..."

မ်က္ရည္ေပါက္ႀကီးေတြ လွိမ့္ခနဲ လွိမ့္ခနဲ က်ၿပီး
တစ္ခြန္းမွ မေျပာဘဲ ငိုေနတဲ့ Jongin ကို Sehun က ခပ္ဖြဖြဖက္ထားရင္း ေခ်ာ့ေမာ့ကာ ေမးရသည္.....

ဟူး...ကေလးတစ္ေယာက္ ေမြးရတာ တကယ္မလြယ္ပါလား..
Sehun ေတာင္ ဒီေလာက္ေခါင္းႀကိမ္းေနရရင္ Jongin သာဆို..

"Himp...! Hun..... "

"ဟင္... ေျပာ... ေျပာ... babe ဘာလုပ္ခ်င္လဲ.. ကိုယ့္ကိုေျပာ..."

ပ်ာပ်ာ သလဲ Sehun ကေမးေပမယ့္ Jongin က Sehun ရင္ခြင္ထဲကို ဘဲတိုးဝင္သြားကာ...

"က်ေနာ္..က်ေနာ္က ဘာမွအသံုးမက်ဘူးမလားဟင္..အီး..ဟီး...."

ေအာ္ငိုလိုက္တဲ့ Jongin ေၾကာင့္ Sehun ေခါင္းေႁမြေပါက္သြားသလိုပင္...

စိတ္ဓာတ္အတက္အက်ေတြမ်ားေနတာသိေပမယ့္ ဒီလိုႀကီးေတြးေနမယ္လို႔ မထင္ထား....

"ဟာ... မဟုတ္ပါဘူး.. Nini ရယ္...
Nini က ကိုယ့္အတြက္ေရာ ကေလးေလးအတြက္ပါ
အေကာင္းဆံူးသူေလ... မငိုရဘူးေလ.... ေခါင္းကိုက္ေနတာပိုဆိုးမွာေပါ့... တ္ိတ္ေနာ္... မေတြးနဲ႔ေတာ့... "