" Behind The Sence " [ Zawgyi + Unicode]

-19-

" 12 ပတ္..!
12 ပတ္ ေက်ာ္ေနၿပီ ..! Sehun ..!
အဲ့မတိုင္ခင္လုပ္ရင္ ဘာမွမျဖစ္ေပမယ့္ အခုက Jongin ကိုပါ
ထိခိုက္သြားႏိုင္တယ္... အရမ္းကို အႏၲာရာယ္မ်ားလြန္းသြားၿပီ..!"

ေန႔ခင္းက အိမ္ကို လာကာ ေျပာသြားတဲ့ မင္ဝူးစကားေတြကို ျပန္ၾကားကာ Sehun မ်က္စိေရွ႕က စားပြဲေပၚရွိအရာအားလံုးကို တြန္းခ်ပစ္လိုက္သည္....

ေျပာင္လက္ေနတဲ့ ကၽြန္းၾကမ္းခင္းႀကီးေပၚကို ခုန္ဆင္းသြားတဲ့ အရာဝတၳဳေတြေၾကာင့္ ဆူညံသံေတြက အိမ္အေပၚထပ္တစ္ေလွ်ာက္ အခ်ိဴးမက်စြာ ဆူညံသြားေလရဲ႕....

က်လာတဲ့ မ်က္ရည္စက္ေတြကို ဖိသုတ္ကာ ထိုင္ခံုကေန ထရပ္လိုက္ၿပီး Jongin ရွိေနမယ့္ အခန္းဆီကိုဦးတည္သြားလိုက္ကာ...

" Oh Jongin ...! ..!!!"

အခန္းတံခါးကို ၾကမ္းတမ္းစြာဆြဲဖြင့္လိုက္ၿပီး ေအာ္လိုက္တဲ့ Sehun ေၾကာင့္ အဝတ္အစားေတြ ထည့္ေနတဲ့ Jongin ခႏၲာကိုယ္ေလး လန္႔ကာတုန္တက္သြားတယ္...

" Hun..."

စိတ္ပင္ပန္းမႈေၾကာင့္ အရင္လို ျပည့္ျပည့္ေဖာင္းေဖာင္းမရွိေတာ့တဲ့ မ်က္ႏွာေလးက Sehun ရင္ကို တစ္စဆီဆြဲၫွစ္ေနသလိုပါဘဲ....

" မင္း တမင္လုပ္တာမဟုတ္လား...!
အခ်ိန္လြန္သြားမွ ငါဘာမွလုပ္လို႔မရေတာ့မယ့္အခ်ိန္က်မွ
မင္း တမင္အသိေပးတာမလား...!!! မင္းက...မင္း..!"

ရင္နာရတဲ့အမွ် ေဒါသေတြဟာ သူ႔ကိုခ်စ္လြန္းလို႔ ျဖစ္တည္လာရတယ္ဆိုတာ Jongin နားလည္ႏိုင္ပါ့မလား...

Jongin သူ႔လက္ေမာင္းကေန ဆြဲခါရင္းေမးေနတဲ့ Sehun ကိုရွိသမွ် အားနဲ႔တြန္းထူတ္လိုက္ကာ...

" ဟုတ္တယ္....! ခင္ဗ်ားအေၾကာင္းကိုသိလို႔...!
အျဖစ္မွန္ကိုသိရင္ ခင္ဗ်ားက က်ေနာ့္ ကေလးေတြကို တစ္ခုခုလုပ္ႏိုင္မယ့္သူမွန္းသိလူ႔ိ..."

Jongin ရဲ႕ အေျဖေၾကာင့္ Sehun မ်က္ဝန္းေတြ ေအးစက္သြားကာ...

" ဘာ..! !! အဲ့တာ မင္းတစ္ေယာက္တည္းရဲ႕ ကေလးေတြလို႔
ထင္လား...! မင္းထက္အရင္ ကေလးလိုခ်င္ခဲ့တာ ငါကြ..!
မင္းနဲ႔လဲဖို႔ ေတာ့ ငါဘယ္အရာကိုမလိုခ်င္ဘူး...!!အခုေျပာေနတာ ငါ့အတြက္မဟူတ္ဘူးဆိုတာေရာ  မင္းသိလား... သိလား..!!"