" Behind The Sence " [ Zawgyi + Unicode]

Final

"Sir ... ဒီမွာ ယူလာခိုင္းတဲ့ အက်ီေတြပါ..."

ေဆးရံုခန္းထဲကို ဝင္လာတဲ့ PA ျဖစ္သူ ကမ္းေပးလာတဲ့ အထုတ္ကိူ Sehun လွမ္းယူလိုက္ၿပီး...

" ငါ စ်ာပနကို ခဏသြားမွာမို႔ ကားအဆင့္သင့္လုပ္ထားေပးပါ..."

Sehun အိတ္ထဲက ကူတ္အက်ီအမဲကို ယူဝတ္လိုက္ရင္း မွာလိုက္တဲ့ စကားကို
ေခါင္းညိတ္ျပကာ PA ထြက္သြားေတာ့မွ သက္ျပင္းအသာခ်ရင္း ေဆးရံုကုတင္ေဘးက ခံုမွာ ခဏထိုင္ခ်လိုက္သည္...

" ေဘဘီ...! "

Sehun စကားဆက္မေျပာဘဲ Jongin လက္ဖဝါးေလးကို
ဆုပ္ကိူင္လိုက္သည္ ၿပီးမွ အသက္ခပ္ျပင္းျပင္းရႉသြင္းလိုက္ရင္း မေျပာခ်င္တဲ့ စကားတစ္ခု ကို ေဘဘီကို အသိေပးဖို႔ ထုတ္ေျပာရသည္...

" ဒီေန႔....
.
.
. Baekhyunရဲ႕ စ်ာပန ေဘဘီ...
ကိုယ္ ေဘဘီသူငယ္ခ်င္းကို မကယ္လိုက္ႏိုင္ဘူး...
ေတာင္းပန္ပါတယ္..."

ဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့ လက္ဖဝါးေလးကို Sehun ဖိနမ္းလိုက္ေပမယ့္ Jongin မ်က္ႏွာကို မၾကည့္ရက္....

ဦးေခါင္းခြံတစ္ခုလံုး အက္သည္အထိ အ႐ိုက္ခံထားရတာမိူ႔ ၂ရက္နီးပါးခြဲစိတ္ခန္းထဲမွာ အသက္လုၿပီး ကယ္ထားရတဲ့ Jongin ဟာ ဦးေခါင္းတစ္ခုလံုး ပတ္တီးအျပည့္...

ခြဲစိတ္ခန္းထဲမွာ ရွိတဲ့ ေဘဘီကို ေစာင့္ေနရတုန္း
အျပင္ကို ေျပးထြက္လာၿပီး ေသြးအိတ္ေျပးယူၾကတဲ့
သူနာျပဳေတြကို ျမင္တို္ုင္း Sehun ႏွလံုးခုန္သံေတြ ရပ္လုလုနီးနီးပင္...

စတီးေခ်ာင္းထည့္ထားရတဲ့ ညာဘက္ေျခေထာက္ကလည္း
Sehun ရဲ႕ အျပစ္ေတြကို မီးေမာင္းထိုးျပေနသလိုပါဘဲ..

Sehun ဒီ့ထက္နည္းနည္းေလးသာ ေနာက္က်မွ ရွာေတြ႕ခဲ့ရင္
ေဘဘီကို Baekhyun လို လက္လႊတ္လိုက္႐မွာပင္ ျဖစ္သည္...

ပြန္းပဲ့ရာ နဲ႔ ေသြးေျခဥရာေတြ အျပည့္ရွိေနတဲ့ ခႏၲာကိုယ္ေလးကို ေရပတ္တိုက္ေပးတိုင္း Sehun မ်က္ရည္က်ရၿမဲ...

ေခါင္းကို ထိထားတာမို႔ အခူထိ အသက္ေကာင္းေကာင္းမရႉတာေၾကာင့္ ေအာက္ဆီဂ်င္ Mask ေပးထားရတုန္းျဖစ္တဲ့အျပင္ ခြဲစိတ္ၿပီးတာ ၁ပတ္ၾကာသည္အထိ ေဘဘီ သတိလည္မလာေသး...