Κεφάλαιο 1

25.7K 969 182
                                    

3 Χρόνια Πριν

Έφτιαξα τα μαλλιά μου, φόρεσα το καλό μου το φόρεμα που είχε πάρει ο Αντρέας πέρυσι στην επέτειο μας και τον περίμενα ανυπόμονη στο σπίτι μου. 

Σήμερα ήταν τα γενέθλια μου και ήμουν σίγουρη ότι θα ετοίμαζε κάτι ξεχωριστό, ένα ρομαντικό δείπνο με κεριά, να μου προσφέρει λουλούδια. Τα σκέφτομαι και η καρδιά μου πετάει στα ουράνια.

Παρά το γεγονός ότι δουλεύει τόσες πολλές ώρες, πάντα βρίσκει έστω και λίγο χρόνο για εμένα. Βλέπετε είναι δύσκολη η δουλειά του επιχειρηματία, ειδικά όταν έχεις τη δική σου επενδυτική εταιρία. Απαιτεί ώρες ατελείωτες σε συμβούλια και συναντήσεις με τους μετόχους. Πάντα θα τον θαυμάζω που κατάφερε τόσο μικρός να χτίσει την δική του επιχείρηση και που να είναι μάλιστα και κερδοφόρα.

Οι δείκτες του ρολογιού χτυπούσαν, τικ τακ τικ τακ, και η ώρα περνούσε. Εγώ περίμενα ανυπόμονη να μου χτυπήσει ο Αντρέας το κουδούνι. 

"Ας βάλω λίγη μουσική να περάσεις η ώρα, έτσι κι αλλιώς γιορτή είναι η σημερινή μέρα." μονολόγησα και άνοιξα το ραδιόφωνο. 

"Κάθε μέρα όλη μέρα περιμένω. Μου είπανε να σε ξεχάσω, μα επιμένω. Ντύθηκα, στολίστηκα γιατί πιστεύω θα 'ρθεις και θα μου χτυπήσεις να κατέβω..."

Σε ευχαριστώ Βανδή, με βοήθησες πάρα πολύ. Έκλεισα αμέσως το ραδιόφωνο και ξανά έκατσα στον καναπέ. 

"Τώρα θα έρθει σίγουρα. Από στιγμή, σε στιγμή. Πάντα αργεί, αλλά στο τέλος έρχεται." προσπάθησα να καθησυχάσω το μυαλό μου. 

Και περνούσαν οι ώρες και ο Αντρέας δεν είχε δώσει σημείο ζωής. Οι δείκτες του ρολογιού πλέον έδειχναν δώδεκα και πέντε. Περασμένες μεσάνυχτα.

Είχα γίνει επίσημα 21 χρονών και 5 λεπτών.

Άνοιξα το ψυγείο και έβγαλα το κουτί με την τούρτα που αγόρασα για μένα και τον Αντρέα. Είχα πάρει και ένα κεράκι για να το σβήσω μαζί του. 

"Να ζήσεις Ελπίδα και χρόνια πολλά, μεγάλη να γίνεις με άσπρα μαλλιά παντού να σκορπίζεις της γνώσης το φως και όλη να λένε να μια σοφός!"  μου τραγούδησα.

Λένε ότι πρέπει να κάνεις μια ευχή πριν σβήσεις το κερί... 

Έκλεισα τα μάτια και ευχήθηκα να ήταν μαζί μου ο Αντρέας. Πήρα μια βαθειά ανάσα και έσβησα τη φλόγα του κεριού. 

"Ήρθε ώρα του πάρτι!" φώναξα. Πήρα ένα κουτάλι και επιτέθηκα στην τούρτα. Πήρα και από το ντουλάπι το κρασί που αγόρασα για μένα και μαντέψτε για ποιον άλλον... 

Μ' αγαπάς; Σε μισώ.Where stories live. Discover now