Κεφάλαιο 2

11.6K 855 87
                                    

Τα τσιγάρα του είχαν γεμίσει το πεζοδρόμιο, κάπνιζε το ένα μετά το άλλο. Όταν τελείωνε πέταγε τις γόπες κάτω και τις πατούσε με το πόδι του. Τασάκι κατάντησε το πλακόστρωτο, ούτε οικολογική συνείδηση δεν έχει ο αθεόφοβος.

Ντυμένος στα μαύρα από πάνω μέχρι κάτω, στεκόταν σε μια κολώνα. Κάθε φορά που δεν κάπνιζε, πειράζε το μούσι του και κοιτούσε δεξιά και αριστερά.

Αν τον έβλεπα στο δρόμο, σίγουρα θα με εντυπωσίαζε. Είχε μια άγρια ομορφιά, που δεν περνάει απαρατήρητη από καμιά γυναίκα. Κάποια κοριτσάκια που πέρασαν από μπροστά του τον κοίταζαν χασκογελώντας και έφυγαν με τα μάγουλα κοκκινισμένα από ντροπή.

Τώρα θα με ρωτήσετε πως τα ξέρω όλα αυτά;

Είχε κάτσει το Κοράκι από την ώρα που ήρθα στη δουλειά έξω από το Θέατρο!

Άρα εννοούσε όσα έλεγε, θέλει να με δει να υποφέρω. Έβριζα και σφουγγάριζα κοιτώντας παράλληλα έξω από τη τζαμαρία.

"Ποιος είναι αυτός; Το αγόρι σου;" με ρώτησε χαρούμενη η Βάσω δείχνοντας τον Ιάσονα.

"Ούτε που τον ξέρω!" της είπα βιαστικά.

Ψέμα νο. 1.

Ήξερα ποιος ήταν, βασικά τον έμαθα. Το όνομα 'Μαλτέζης' ανήκει σε ένα παρελθόν που θα με κυνηγάει πολύ απ' ότι φαίνεται. Ο Αντρέας δεν προκάλεσε κακό μόνο σε μένα, αλλά και σε πολλούς άλλους. Ένας από αυτούς και ο Ιάσωνας, έχασε τον πατέρα του για τη ματαιοδοξία ενός ηλίθιου. Καταλαβαίνω τον θυμό του, αποζητά την προσωπική δικαίωση για τον θάνατο ενός δικού του ανθρώπου, μόνο που εγώ δεν είμαι ο θύτης, αλλά ένα ακόμα θύμα.

"Είναι και όμορφος! Κοίτα τι όμορφος που είναι. Κοίτα! Κοίτα, τι γεροδεμένος, τι πλατάρες είναι αυτές, τι χέρια! Θεός φυλάξει! η Βάσω έβγαλε ένα χαρτομάντιλο που είχε στη τσέπη της και σκούπισε τον μέτωπο της.

"Εσύ δεν είσαι παντρεμένη με 4 παιδιά;" της είπα κοροϊδευτικά.

"5 για την ακριβεία. Τον άντρα μου εγώ τον μεγαλώνω. Μια χαρά έχω και εγώ η γυναίκα, να θαυμάζω το ωραίο."

"Καλά, κάτσε να θαυμάζεις εσύ το ωραίο, εγώ έχω να σκουπίσω κάτι σκάλες." της είπα και έφυγα.
Της έριξα μια γκριμάτσα δυσανασχετισμού και πήγα να καθαρίσω τα σκαλιά που οδηγούσαν στις πάνω αίθουσες.

"Hit the road Jack and don't you come back no more, no more, no more." Μουρμουρούσα τους στίχους όσο σφουγγάριζα ένα ένα τα σκαλοπάτια. Στο 'no more, no more, no more' είχα κάνει τη σφουγγαρίστρα μικρόφωνο, κιθάρα και μπουζούκι ταυτόχρονονα.

Μ' αγαπάς; Σε μισώ.Where stories live. Discover now