Μ' αγαπάς; Σε μισώ.

Κεφάλαιο 16

Έχετε προσέξει πως όταν όλα πάνε ρολόι στη ζωή σου -καλά μην υπερβάλουμε κιόλας-, το σύμπαν γελάει ύπουλα και σου λέει "Μισό, να στα κάνω πάλι όλα χάλια." 

Αυτό έγινε σήμερα. Το σύμπαν γελούσε ύπουλα για δύο ώρες, όταν μια γιαγιά έσπρωξε κατά λάθος μια στοίβα με αυγά γεμίζοντας το πάτωμα τσόφλια και ασπράδια. Εκείνη τη στιγμή που το αυγό πέφτει και διαχωρίζεται στο τρίπτυχο τσόφλι-ασπράδι-κρόκος ήθελα να σταυρώσω τα χέρια μου στο στήθος και να πέσω ανάσκελα, περιμένοντας τον Χαρούλη -όχι τον Γιάννη, τον άλλον με το δρεπάνι και το μαύρο συνολάκι- να έρθει να με πάρει. 

"Μισώ. Τη. Ζωή. Μου." έλεγα ρυθμικά ξανά και ξανά όσο μάζευα τη αυγοκαταστροφή. 
"Να και σε κάτι που συμφωνούμε." άκουσα την φωνή του Ιάσονα. Γύρισα και τον είδα που κουβαλούσε κάτι κούτες από την αποθήκη στα ράφια του μαγαζιού. 

"Τι; Μισείς και εσύ τη ζωή σου;" τον ρώτησα.

"Όχι, τη δική σου." απάντησε πετώντας το μαχαίρι κατευθείαν στην ψυχούλα μου. 

"Φύγε. Τώρα." του γρύλισα. Ο Ιάσονας έφυγε παρέα με τις κούτες του και συνέχισα να καθαρίζω το χάλι  από το πάτωμα.
Λίγο αργότερα ένιωσα μια παρουσία δίπλα μου να με βλέπει. 

"Δεν σου πα να φύγεις;" φώναξα θυμωμένη νομίζοντας ότι ήταν πάλι ο Ιάσονας για να με κοροϊδέψει. 

"Δύσκολη μέρα, ε;" Ο Άκης μου χαμογέλασε συμπονετικά βλέποντας ότι ακόμα πάλευα με τα αυγά. "Αυτή είναι νέα εισαγωγή λεμονιών, όταν τα τακτοποιήσεις μπορείς να κρατήσεις μερικά και εσύ να δοκιμάσεις." μου είπε ευγενικά αφήνοντας σε μια άκρη αρκετά καφάσια με λεμόνια. 

"Ευχαριστώ." απάντησα ευγενικά. Τώρα να σας πω την αλήθεια ρε παιδιά, εγώ να καθαρίζω αυγά, ο Άκης να μου δίνει λεμόνια... Σαν αυγολέμονο ένιωθα. 

"Ελπίδα, μπορώ να σε απασχολήσω λίγο;" είπε διστακτικά ο Άκης. Έτριβε αμήχανα τον σβέρκο του και κοιτούσε στο πάτωμα. 

"Έγινε κάτι;" τον ρώτησα ανήσυχη. 
"Όχι! Όχι! Απλώς... ήθελα να σε ρωτήσω αν θα ήθελες σήμερα να βγούμε..." 

Τα λόγια του Άκη έπεσαν στο κεφάλι μου πιο γρήγορα και από τα αυγά από το ράφι. 

Τον κοίταξα και εγώ αμήχανη, δεν ήξερα τι να απαντήσω. Κανονικά θα έπρεπε να χαρώ, αλλά εκείνη την ώρα ήμουν μπερδεμένη. Πήγα να ανοίξω το στόμα μου να πω μια απάντηση, μια απάντηση που θα μπορούσε να μου δώσει λίγο χρόνο να σκεφτώ τι θέλω. 

"Δεν μπορεί." πετάχτηκε ο Ιάσονας πίσω από τα ράφια, κρατώντας ακόμα τις ίδιες κούτες. Τι στο καλό βόλτες κόβει με την κούτα αγκαλιά;

"Α ναι; Ποιος το λέει;" τον ρώτησα εκνευρισμένη που διέκοψε τη συζήτηση. "Άκη θα ήταν μεγάλη μου χαρά να βγούμε σήμερα." του είπα με ένα τεράστιο χαμόγελο. Όχι τίποτα άλλο, για να σκάνε μερικοί μερικοί που μας κοιτάνε με μισό μάτι.

"Σε βολεύει το βραδάκι;" με ρώτησε και αυτός με εμφανή τη χαρά του.

Κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου έχοντας ύφος χαζοχαρούμενου, έχω να βγω ραντεβού από την Άλωση της Κωνσταντινούπολης. Άμα πάω με νυφικό λέτε να φανώ πιεστική;

Έχω ξεχάσει πως είναι να βγαίνεις με άνθρωπο, τι συζητάς; Για πολιτική; Για αθλητικά; Για το καινούριο κούρεμα της Μιμής Ντενίση;

"Θα βγεις μαζί του;" ο Ιάσονας με πλησιάσε κρατώντας ακόμα τις κούτες.

"Θα βάλεις τις κούτες στην αποθήκη ή να τις κεράσω και καφέ;" του πούλησα υφάκι.

"Τι του βρήκες του φλώρου;" συνέχισε ακάθεκτος το βιολί του.

"Ζηλεύεις;" τόλμησα να τον ρωτήσω ξέροντας ότι προκαλούσα την τύχη μου.

"Εγώ να ζηλέψω; Κοριτσάκι μου, ξέρεις με ποιον μιλάς;" η αυτοπεποίθηση πλημμύρισε το πρόσωπο του. Το βλέμμα του γόη κόντεψε να διαπεράσει το ενεργειακό μου πλέγμα.

"Τότε γιατί έχεις φαγωθεί με το τι κάνω στην προσωπική μου ζωή;" Τι έγινε Εραστή; Σε στρίμωξα για τα καλά;

"Στην ποια;" ξέσπασε σε γέλια. Γελούσε σαν τον υστερικό όσο απομακρυνόταν από κοντά μου.

"Στην προσωπική μου ζωή..." ψέλισα. Ναι, δεν είχα προσωπική ζωή. Τα γέλια του ακουγόταν μέσα από την αποθήκη, όλοι οι πελάτες κοιτούσαν απορημένοι προς την αποθήκη. Πήγα να του πετάξω κάνα ρολό υγείας μπας και σταματήσει αλλά με πρόλαβε η γιαγιά με τα αυγά που έριξε κάτω. Ο τυφώνας κατρίνα επέστρεψε ανανεωμένος.

"Συγγνώμη για την ενόχληση γλυκιά μου, αλλά ξέρεις που είναι οι μελιτζάνες γιατί δεν μπορώ να τις βρω." Αμέσως ο εγκέφαλος μου επεξεργάστηκε τα δεδομένα: γιαγιά ετοιμοπόλεμη, ένα βουνό μελιτζάνες... Κάντε τα μαθηματικά για να βρείτε το αποτέλεσμα.

"Εγώ! Εγώ! Εγώ θα σας βάλω μελιτζάνες μην μου κουράζεστε!"

Άμα κατρακυλήσει και η μελιτζάνα εγώ θα αυτοπυρποληθώ. 

__________________________________________

#hamo_hamo