Μ' αγαπάς; Σε μισώ.

Κεφάλαιο 22

Άγρια Δύση 2019 μ.Χ 

Ο καταζητούμενος και αδίσταχτος ληστής Ανδρέας ετοιμαζόταν να το σκάσει από το σαλούν που μόλις είχε κλέψει αρπάζοντας για τρόπαιο μια μπουκάλα καθαρό ουίσκι. Πυροβόλησε δύο φορές στον αέρα και γέλασε σατανικά. Ξάφνου, η πόρτα του σαλούν ανοίγει. Εμφανίζεται ο σερίφης Ιάσονας με τα σπιρούνια του να χαράζουν το ξύλινο δάπεδο. Έφτιαξε το καπέλο του και έφτυσε την οδοντογλυφίδα που μασούσε. Οι θαμώνες παρακολουθούσαν με κομμένη την ανάσα.

"Τελείωσε Ανδρέα, ετοιμάσου να επιστρέψεις στη φυλακή." είπε ο Ιάσονας με βροντερή φωνή. 

"Μόνο νεκρός θα επιστρέψω στο κελί σου σερίφη." ο Ανδρέας στόχευε τον σερίφη με το πιστόλι του. 

"Ποιος είμαι εγώ να σου χαλάσω το χατήρι." ο σερίφης Ιάσονας άρπαξε το όπλο του από τη δική του θήκη και πυροβόλησε τον Ανδρέα στο πόδι αναγκάζοντας τον να πέσει κάτω. Κρατούσε το πόδι του σφαδάζοντας από τον πόνο. 

"Δεν θα πεθάνω μόνος μου σερίφη..." ο Ανδρέας τράβηξε ένα μικρό πιστόλι από την καουμπόικη μπότα του και ετοιμάστηκε να σκοτώσει τον σερίφη και τότε... και τότε.. 

"Ελπινίκη, από ότι κατάλαβα σου άρεσε το φαγητό εδώ αν κρίνω από τα τρία πιάτα που γέμισες. " σχολίασε η Μαριλένα. 

Είχα μπουκωθεί στο όγδοο καναπεδάκι με σολομό και σε κάθε δαγκωματιά κοιτούσα με μίσος τον Ανδρέα απέναντι μου. 

"Ναι μου ανοίγει η όρεξη όταν είμαι κοντά σε θάλασσα." απάντησα δείχνοντας την πισίνα. Η Μαριλένα πετάρισε τα μάτια της αρκετές φορές μέχρι να καταλάβει τι εννοούσα. Δεν ξέρω αν κατάλαβε κιόλας, γιατί κατάλαβα εγώ που το είπα; 

"Τι θα κάνουμε;" ρώτησα χαμηλόφωνα τον Ιάσονα που ήταν αρκετά ήρεμος. Έμενα,αντιθέτως, ο νευρικός κλονισμός με αγκάλιαζε τρυφερά από τη μέση. 

"Ηρέμησε." απάντησε ψύχραιμος. Να ηρεμήσω; Πως δεν το σκέφτηκα τόση ώρα; Ευχαριστώ για τη συμβουλή. 

Η ορχήστρα άλλαξε ρυθμό και ξεκίνησε να παίζει βαλς, αρκετοί από τους καλεσμένους πήραν τις ντάμες του και ξεκίνησαν να χορεύουν διακριτικά δίπλα από την ορχήστρα. 

"Αχ, Πυγμαλίων το τραγούδι μας! Πάμε;" είπε ενθουσιασμένη η Μαριλένα πιάνοντας αγκαλιά τον άντρα της. 

"Εσείς θα χορέψετε;" μας ρώτησε ο Πυγμαλίων. 

"Μόνο τσάμικα." απάντησα αδιάφορα. Όλα τα χα η χορεύτρια, το βαλς μου έλειπε. 
Ο Ιάσονας με σκούντηξε δυνατά κάνοντας με να πάρω μια γκριμάτσα πόνου με σφιγμένου χαμόγελου, λες και με είχαν πειράξει τα καναπεδάκια.