Efsane (Shizaya AU)

2.2 Affettin mi?

*Günaydın arkadaşlar. Güzel bir bölümle güne başlama fikri kulağa hiçte fena gelmedi o yüzden bende şuraya bir bölüm daha kondurayım dedim. Umarım bu bölüm hoşunuza gider ve keyifle okursunuz. İyi okumalar^^

Shizuo vakit kaybetmeden yataktan atladığı gibi koşmaya başladı. Ona koşuyordu, omegasına, İzaya'sına. Ona sımsıkı sarılmak, gerçekten kavuşmak istiyordu artık. Kendi odası en uçta olan odaydı. Uzun koridoru büyük adımlarla geçerken içeriden gelen gülüşme seslerini işitti.

"Yok artık, bunu gerçekten yapmış olamazsın?" Nishi'nin suratındaki şaşkın ifadeye bakarak kıkırdamaya devam etti İzaya ardından kendini beğenmişlik akan bir ses tonuyla cevap verdi.

"Ah evet yaptım ve sonrasında ne yaptı tahmin et. Sinema salonunun önünde duran otomatı kaldırdığı gibi bana fırlattı. Etraftaki herkes şaşkınlıkla bize bakıyordu."

"Ha ha ha ha, ondan da bu beklenirdi. Henüz kafama herhangi bir şey fırlatmadığı için aşırı şanslı olmalıyım."

İzaya televizyonun karşısındaki koltuğa kurulup ayaklarını bağdaş yapmadan önce Nishi'ye döndü.

"Bu aptal oyununu hala sürdürmeye devam edersen yakında üstüne bir tır bile atabilir benden söylemesi." İzaya eğlenir gibi konuşsa da sesinde birazda övünür bir tını vardı. Alfasıyla gurur duyuyormuş izlenimi veriyordu insana. Nishi sadece gülümsemekle yetindi. Shizuo'nun odaya girmesi ikisinin de susmasına sebep olmuştu.

"Nishi, az önce Shinra aradı ve seninle konuşması gereken önemli bir konu olduğunu söyledi. Müsait olduğunda ona gitmen için seni bekliyor."

Genç adam şaşırdığını belli etmeden tek kaşını yukarı kaldırmış ve Shinra'nın neden bunun için Shizuo'yu aradığını sorgulamıştı içinden.

"Beni mi çağırıyor?"

Shizuo en ciddi bakışlarından birini attı ve onaylarcasına başını salladı ardından İzaya'nın yanına oturdu.

"Önemli olduğunu da söyledi. Ben haber vereyim de, gerisi umurumda değil." Bir omzunu silktikten sonra bakışlarını açık olan televizyona çevirmişti.

Nishi ayağa kalktığında gözleri Shizuo ile İzaya üzerinde gidip geliyordu.

"Pekala, o zaman ben gidip neler olduğunu öğreneyim. Sonrasında da alışveriş yapmam lazım aslında, yani akşama anca gelirim. Siz keyfinize bakın."

Kapının yanındaki askılıkta asılı olan ceketini üzerine geçirip kapıyı açtı.

"Bekle bir dakika, buna ihtiyacın olacak." Konuşması üzerine Shizuo'ya dönmüştü ki bir anda gözünün önünde uçan, arabasının anahtarını görüp yakaladı.

"Ah, teşekkürler."

"Koltukta duran şeyi ne yapman gerektiğini biliyorsun. O işi sana bırakıyorum."

Onayladığını belirtircesine başını sallayan Nishi başka bir şey söylemeden kapıdan çıkarak gittiğinde İzaya ve Shizuo'yu evde başbaşa bırakmıştı.

"Neden yalan söyledin? Ama daha ilginci siz ne zamandan beri bu kadar iyi anlaşıyorsunuz?"

İzaya bir cevap almak için Shizuo'ya bakıyor ama yüzünü ifadesiz tutmaya çalışıyordu.

"Hangi yalandan bahsediyorsun ve biz her zaman iyi geçinirdik, sinirlerimi bozan bir karakteri olduğu doğru ama özünde iyi bir hizmetkar oldu her zaman."

İzaya Shizuo'dan duyduğu kelimeler üzerine kaşlarını çatarken onun neden kendisine alay eder bakışlarla baktığını anlamıyordu. Farklı olan bir şeyler vardı.