Quickies

asawa

FICTION. PLEASE.

//

*facetime

"hey!"
"hi."
"wow, nahiya naman yung pag-hey ko sa sigla ng hi mo. ok ka lang ba?"
"hmm."
"hoy tisoy, ano ba?"
"wala."
"anong wala? bakit ang haba ng nguso mo?"
"eh kasi..."
"yung tshirt ko na naman ba? totoo naman yung bilbil ko di ba?"
"hindi..."
"yung mga tao sa barangay? dinoble naman na ulit yung bantay ah!"
"hindi nga kasi..."
"at ayoko ng pa-eme mo na naman bukas kung anuman ang balak mo sa bulaga, sinasabi ko sa yo, naku-naku-naku, kapag ikaw biglang..."
"ano? kapag bigla akong ano?"
"ano...!"
"kapag bigla kong ideklara na ako talaga ang asawa mo? ano?"
"huy..."
"ikaw eh. puro ko parinig ng asawa, lumukso kaya ang puso ko kanina."
"eh...keshe nemen..."
"ganyan ka eh, kung makapagsalita ka ng 'asawa' akala mong napakadali lang..."
"ano ba..."
"matagal na akong handa, ikaw na lang hinihintay ko, tapos sasabihin mo kanina 'asawa mo', natural napatigil ako..."
"oo na..."
"buti hindi ako nagsi-spiel nun, kundi nawala na naman ako sa sinasabi ko, alaskado na naman ako kina mam allan..."
"oo na nga sabi eh..."
"ang sa kin lang naman eh ang hirap na tinatago pa din natin ito..."
"eh di sabihin na natin."
"ilang buwan na tayong naglilihim, hanggang kailan pa ba natin papatagalin..."
"bukas."
"...ito....ha? ano?"
"bukas nga."
"bukas...bukas?! sigurado ka?!"
"ayaw mo ata eh."
"walang bawian?"
"wala."
"sure ka?"
"sure na sure na...asawa ko."
"sarap!"