Spirits

20

Agad silang nag morph sa kani- kanilang Spirit pero agad ko silang pinigilan.

"WAG!Huwag nyo silang aatakihin!" Sigaw ko at isa isa silang tumingin sa akin.

"Huwag ninyo silang kakalabanin. Hindi ninyo kakayanin dahil sobra silang dami. At isa pa, hindi naman sila papunta sa pwesto natin at parang may tinatakbuhan sila. Parang may tinatakasan." Sabi ko.

"Ano ang gusto mong gawin natin, titigan lang sila?" Sagot ni Scarlet.

"Hindi." Mabilis kong sagot. "Kaya tumatakbo ang mga Spirits ay dahil nakakaramdam sila ng panganib."

"At paano ka nakakasigurado dyan, Ah!?" Sabi ni Ben at halata sa kanyanh tono ang pagmamaliit nito sa akin.

Gusto ko siyang sabihan ng mga salita pero baka makipag away ito sa akin kaya sinagot ko nalang. "Isang taon akong nanirahan kasama ng mga Spirits. Alam ko ang halos lahat ng mga kaalaman tungkol sa kanila na hindi nakasulat sa mga librong nabasa mo." Sabi ko habang nakatingin sa kanya. Muli akong lumingon sa iba at nagsalita ulit. "Isa sa mga kakayahan ng mga Spirits ay makaramdam ng panganib. Kapag nakaramdam sila ng pwersa na mas malakas sa kanila ay mag gugustuhin nilang tumakas at tumakbo para sa kanilang ikabubuhay. At iyon ang napansin ko. Tumatakbo sila sa iisang direksyon dahil doon ang sa tingin nilang pinaka ligtas na lugar. Mgayon, kung pupunta tayo sa lugar kung saan sila nanggaling, malalaman natin ang dahilan. Pero, hindi ko tiyak ang kaligtasan natin. Baka mas malakas sa atin ang pwersang iyon." Sabi ko.

"Nasasainyo ang desisyon." Sabi ko.

Natahimik sila at nagtinginan. Makikita sa kanilang mukha ang tanong kung tutuloy ba o hindi. Pero nabasag iyon nang nagsalita si Scarlet.

"Oo, tutuloy tayo." Sabi niya na ikinatingin naming lahat. "Pero, kung sino lang ang handang itaya ang kanilang buhay ang mga sasama. Maliwanag!!" Sabi niya. Tumango ang iba  sa sinabi sa pagsang ayon. "Pati ang mga Spirit Bearer na nasa 1st Step Spirit Practitioner pataas lang ang sasama sa amin." Sabi niya. "Ang iba na hindi Spirit Practitioner pataas, sumama sa mga natira doon at protektahan sila. Maliwanag!" Sigaw niya at sumagot silang lahat.

Dahil doon ay nasa mahigit 20 nalang silang natira. Naghanda na ako pabalok sa iba nang biglang nagsalita si Scarlet.

"Ikaw Kid, sumama ka sa amin."

"Bakit? Wala akong Spirit! Di ko kayang protektahan ang sarili ko." Sagot ko.

"Babantayan ka namin." Sabi niya.

Wala akong magawa kundi sumama sa kanila. Hindi ko ito gusto dahil baka ikamatay ko iyon. Una sa lahat, Wala akong Spirit! Di ko kayang protektahan ang sarili ko. Pangalawa, paano pag iniwan nila ako doon!? Paano ako!

Madaming pumapasok na tanong sa isip ko at natatakot ako sa mga sagot. Pero nagsalita si Zed.

"Huwag kang mag alala, poprotektahan kita Kid!" Sabi niya.

"Ako din" Sabi din ni Fred.

"Salamat sa inyong dalawa ah. Pero kung sakali na itataya ninyo ang buhay ninyo para sa akin, iwanan ninyo nalang ako. Ayokong madamay kayo sa pagkamatay ko. Maliwanag!" Sabi ko.

"Huwag mo ngang isipin iyan Kid! Hindi ka mamamatay. Diba Zed"

"Oo! Tama si Fred."

"Pero kung sakali ngaa! Pabayaan ninyo ako. Kailangan ninyong mabuhay maliwanag!" Sabi ko. Nag aalangan silang tumango pero wala silang magawa.

Mas mabuti nang maging sigurado ang lahat kaysa naman makadamay pa ako sa iba.

Papunta na kami sa lugar kung saan nanggagaling ang mga Spirits. Napakaraming spirits ang nagsisitakbuhan. Katamihan ay mga 10 hanggang 100 Years old pero minsan ay nakakakita ako ng mga 1000 hanggang 10000 years old spirit at nagugulat ako dahil minsan ay mga Rare iyon. 1 sa kada 100 na uri ng Spirit na iyon.