Korte Verhalen - Flikken Maastricht

Die ene met de massage en het nudistenbad

''Wolfs! Ik ben al de hele dag naar je op zoek!''

Zodra Wolfs het politiebureau in komt lopen, snelt Marion meteen op hem af. Wolfs is ietwat verrast door haar enthousiasme. ''Je had me toch kunnen bellen?''

Marion schudt driftig haar hoofd. ''Nee, nee, ik wilde je dit graag in persoon mededelen.''

Wolfs trekt zijn wenkbrauwen op. ''Waar heb jij het over?'' Hij kijkt achterom naar Eva, die achter hem staat. ''Weet jij waar dit over gaat?''

''Ik heb geen idee.'' Eva kijkt nieuwsgierig naar Marion. ''Vertel.''

Maar Marion schudt opnieuw haar hoofd. ''Dit is alleen voor de oren van Wolfs bestemd.''

Eva kijkt alsof ze het in Keulen heeft horen donderen – normaal gesproken bespreekt Marion alles met haar.

Wolfs kijkt zo mogelijk nog benieuwder en gebaart Marion de spreekkamer binnen te lopen. Na een laatste verwarde blik met Eva uitgewisseld te hebben loopt hij achter haar naar binnen en doet de deur dicht.

Eva blijft achter en probeert het rare gevoel in haar buik te negeren. Het lukt niet echt. Ze kan niet uitleggen waarom, maar ze heeft er geen goed gevoel bij – dat wordt alleen maar versterkt als ze ziet dat Marion ook de lamellen sluit en Eva het zicht helemaal ontnomen wordt.

In de spreekkamer draait Marion zich weer om naar Wolfs.

''Waar gáát dit over?'' vraagt hij verbaasd. ''Ben je soms een feestje voor Eva aan het plannen of zo? Ze is nog lang niet jarig.'' Hij kan niet begrijpen waarom Marion alleen hem wil spreken. Alleen Eva, ja, daar kan hij nog wel inkomen – maar alleen hem, nee.

''Ik heb twee vrijkaartjes voor The Spa.'' Marion valt met de deur in huis.

Wolfs' mond valt open. The Spa is een van de meest exclusieve wellnesscenters die Maastricht te bieden heeft. Een arrangement daar is erg duur – iets waar hij zichzelf maar zelden op trakteert. ''Hoe kom je daar aan?'' En waarom is dit informatie die je niet met Eva kunt delen?

Marion kleurt rood. ''Ik – ehh – ik maak altijd de kruiswoordpuzzel in de weekendkrant en stuur de antwoorden op. Deze keer had ik mazzel – en ik won dus die twee kaartjes.''

Wolfs vindt dit erg aandoenlijk – hij zet een stap naar voren om een hand op haar schouder te kunnen leggen. ''Hé, daar hoef je je toch niet voor te schamen,'' zegt hij vriendelijk. ''Eva maakt ook altijd de puzzels in de krant.''

Marion kijkt ietwat opgelucht. ''Oh, oké. Nou ja, dus ik dacht – '' Haar stem sterft weg.

''Wat?''

''Als jij nou met Eva gaat.''

Wolfs is verbaasd. ''Ik met Eva ga, waarheen?''

Marion rolt met haar ogen. ''Ja, naar The Spa, natuurlijk! Wat dacht jij dan?''

''Maar die kaartjes zijn van jou! Waarom ga je zelf niet?''

Marion aarzelt opnieuw even. ''Nou, ik heb geen vriend, of man. En met Frits gaan vind ik een beetje gek, want het is de bedoeling dat je de hele tijd naakt bent. Nou vind ik het geen probleem om hem naakt te zien – ik bedoel, ik ben z'n moeder, ik heb hem gemáákt, maar ik kan me zo voorstellen dat Frits dat érg ongemakkelijk vindt.''